Siyah ve Beyaz

8. Bölüm: Tabiki evet!

Multimedya Koray. Herkese iyi okumalar... :)

Derin'den..
Cumartesi günü bazı olayları saymazsak çok güzel geçmişti. Zaten 4 gün tatil vardı. İstediğimi yapabilirdim.
Sabah olmuştu. Damla her zamanki uykuculuğuyla uyordu. Bense hafta sonları genelde erken kalkardım.
Damla'yı uyandırmadan kalktım. Hemen şarjdaki telefonuma yapıştım. Oda ne! 2 yeni mesaj vardı. Peki kimden gelmişti! Tahmin etmek çok da zor değil açıkcası. Mesajlar Koray'dan gelmişti. Peki ne yazıyordu? Hemen merakla baktım. Mesaj 1 dk önce gelmişti. "Ben seni cesur bir kız sanmıştım. Ama korku filminde yapıştın kaldın. Seni sevmiştim ama ben korkak bi kızla yapamam" ahaha tabiki de hayır. Böyle bir mesaj değildi. Şaka yaptım. "Kapının önündeyim. İstersen biraz yürüyelim. (Bu arada günaydın :) )" hemen cevap yazdım. Sonuçta mesaj yeni gelmişti. "Tabiki isterim :). Hemen giyinip geliyorum." Çok mutluydum. Açıkcası Damla'yı uyandırmak istememiştim. Küçük bi kağıda not yazıp çıktım. Koray kapıda değildi. Rezil olmuştum! Nerdeydi bu aptal !? Yoksa bana oyun mu oynadı ?! Allah kahret... Tam sözlerime devam edicekken arkadan bir ses. "Tamam tamam geldim. Hemen sinirlenme sana çiçek toplamaya gitmiştim. Hediye almaya gidemedim de."
O an boynuna atladım."Teşekkür ederim!" Bir dakika ben ne yapıyordum? Sevgili değildik ve ben onun kucağındaydım biri görse ne yapardım! İç sesimin şom ağızlılığı sayesinde arkadan gülüşmeler geldi. Kimdi onlar? Bakmamla bağırmam bir oldu! "Damla?! Rüzgar?!" İkiside pijamalı Rüzgar'ın kolu Damla'nın omuzunda. Damla'nın topuzu dağılmış Rüzgar'ın da saçları. Neler oluyordu? Sormadan edemedim. "Siz neden sevgili gibi durup pijamalı olup gülüyorsunuz?" Rüzgar cevapladı "Biz sevgiliyiz zaten Derin. Bu gün sizde kaldım. Sakıncası var mı?" "Hayır tabikide yok da sevgili olmanıza şaşırdım sadece :))" dedim ve Damla üşüdüğünü söyleyip Rüzgar'la birlikte içeri girdi. Bende içeri doğru yöneldiğimde Koray beni kolumdan tutup çekti. Bir eliyle de ensesini kaşıyordu. 'Neden bu kadar tatlısın acaba?' diye sormak geldi içimden fakat onun sesi beni susturdu. "Derin.. Benimle çıkar mısın?" Anamm tabikide demek geldi içimden ama bu kadar şapşal olmamalıydım. Ben bunları düşünürken 1-2 dakika geçmiş olacak ki, Koray bana korkak gözlerle bakıyordu. "Cevabı düşündüğümü mü sanıyorsun gerçekten? Nasıl kabul etsem diye düşünüyordum. Tabiki evet!" Dedim. Artık sevgiliydik biraz yürüdük ve geldik. Rüzgar ve Damla kahvaltıyı hazırlamıştı. Bizde hemen oturduk.

***
Oy ve yorumlarınız için teşekkürler :)