Cupcake Delight: A Love Story

New Years Preparation

                   

*pssh* *pissh* *pssh* *poofsh*

Grabe, 4 o'clock pa lang ng hapon ang dami nang nag papaputok, kaya yung aso namin dito, tahol ng tahol, tapos may nag kaka-raoke pa sa harap namin at katabi namin tapos yung isa pa sa mga kapitbahay namin nilabas yung mga naglalakihan niyang BASS speakers!!! Yung totoo mamaya pa New Year diba??? Di naman sila excited masyado.

"Angelique", tawag nang nanay kong maganda, akalain mo yun rinig pa yung boses niya kahit sobrang ingay na. "Opo, Ma!", sigaw ko.

Syempre, dali-dali akong bumaba, tapos sabi nang kapatid kong napakabait, "Hala, Lumilindol!", ako namang si Ate na mabait (di nga!?) may lumipad kaagad na tsinelas (tsinelas?, to mainstream libro na lang) Sa pag ka hyper ng kapatid ko, lahat ng binato ko sa kanya, ni isa walang tumama, tapos yung tawa pa naman ng bata na minsan nakakaasar. "Angelo"! sigaw ko. takbo siya, takot rin naman. "Ate, ate, bati na tayo" sabi ni Angelo tumigil na rin akong tumakbo, ikaw ba naman humabol ng nakakain ng limang pirasong chocolate bar di kaba maging hyper doon. "Fi---ne" sabi ko habang humihinga. Ate bakit pa kasi libro yung binato mo, nataman tuloy ako sa tiyan, (correction, natamaan pala siya!) "Sorry po" in a sarcastic way. Para dama mo pag tumama sayo. Tapos sabay nag pout, kids this days.

"Angelique, hindi ka pa ba tutulong dito madami pa tayong orders" ani ni mama, "Opo Ma" sambit ko.

Naging abala ulit kami sa pag chop ng mga chocolates, at pag melt nito. Pinayagan lang ako umidlip ni Mama. "Nak, paki tingin na din yung naka lagay sa oven mag mimi-x lang ako nito". Ako naman si mabait na anak syempre sunod agad.

Tapos biglang nag ring yung phone, halos naka ilang ring na din, dahil nga sa sobrang ingay, di ko na halos marinig. Dati rati nag aagawan kami ni Angelo sa pag sagot ng tawag halos maputol na nga yung wire pag mag-aagawan kami, pero ngayon gusto ko nang paputol yung landline namin, halos araw-araw may tumatawag. Maski madaling araw. (swear!) Syempre kailangan  dali-dali kong sinagot, tapos agad kong sinabi "Good day, this is Heaven Sent Cupcakes and breads". Heaven Sent ang bussines name namin  kasi kung mapapansin niyo puro may "Angel" yung pangalan namin at sabi ni Mama pinadala kami ni Lord, sa kanya kung baga mga anghel kami SA paningin ng Nanay at Tatay ko!

"Ahh hello, Pwede pa po bang umorder?". Yung boses na yun, yun lang naman ang kinalolokohan ng mga classmates namin, si "Jester Santiago".

Running for valedictorian, halos magkaaway kami niyan pag mag rerecite sa klase, pati sa pag pass ng projects paunahan kami, ewan ko ba hindi naman ako nakikipag kumpetensya siya tong laging nag sisimula. Hindi din kami nag papansinan sa klase. Akala nga ng mga classmates ko may gusto sa akin yun, the hell, ang yabang porke gwapo at mayaman mag kakagusto aged tska sa AKIN?? First, matalino, second strict na magulang and lastly, Ang taba ko (pero maganda naman).

pamilya niya "lang naman" ang nag mamayari ng "Santiago fixtures and baking supplies" sila din "lang naman" ang nag su-supply sa mga 5 and 6 stars hotels at mga kilalang fine dining places.

Isa din kami sa bumibili sa parang express stores nila (alam niyo na yun) sumasama din ako kay Mama pag bibili kami ng mga cupcake holders, dry and wet goods etcetera. Kasi malamang naman si Angelo.

Actually di na talaga kami nag aaccept ng order, pero ako namang si tanga pero maganda. Weh, ang taba mo naman.

Stop bothering me conscience.

"Ah-hh, Opo" napa face palm nalang ako, "Ahh, 1 dozen of chocolate lava cupcakes and 2 loaves of cranberry and walnut bread". Ito namang si Angelo, tumingin nang nakakaloka tapos biglang sigaw "Angelique and Jester sitting on a tree, k-i-s-s-i-". Biglang naputol yung sinisigaw niya nung natamaam ko siya nang post-it. Tapos may narinig ako na "Hello?, hello? Is anyone there?". Oo nga pala may customer pa pala akong kausap. "Yung telephone number na lang po and address" sagot ko. "Pwede bang pick-up???" Sabi ni Jester, tinanong ko muna si Mama kung pwede, pumayag naman. Sige po Sir, mga bandang 6 in the evening pwede na po! Tapos bigla ba namang binaba yung phone, Hindi ko pa nga nasasabi yung address namin binaba na agad. People's this days. Bingi na nga ako sa ingay dito, mas lalo pa akong nabingi! Buhay!!! Maka page bake na nga lang.

Humanda talaga siya sa akin! Baka iba na ang running for valedictorian.

---------

Sorry, guys kung may pagka corny, I promise sa next update po, more surprises and dedication

Don't forget to vote and follow!!! Happy reading. :)))