Yara Bandı

Bölüm 1 Hikayem Başlıyor

"Sayın yolcular kemerlerinizi bağlayın İzmir Adnan Menderes Havalimanı 'na iniş yapıyoruz." Böyle uyanmaktan her ne kadar nefret etsem de galiba benim hikayem başlıyor. Uzun bir yolculuktan sonra,sonunda Türkiye 'ye gelmiştik.Beni tanımayanlar için adım Daphne Weingartner. Ama siz beni kısaca Defne diye çağırabilirsiniz. Avusturya'da doğdum.Babam Avusturyalı ,annem ise Türk.Evet ben bir melezim.Şuan 17 yaşındayım.Şuana kadar Türkiye'ye birkaç kez geldim.Ve Türkiye 'de hiç arkadaşım yok.Umarım arkadaş edinebilirim.

Eminim çoğunuz neden geldiğimi merak ediyorsunuzdur.Ben annemle gelmek zorunda kaldım.Çünkü annem işleri nedeni ile birkaç yıl Türkiye'de kalmak zorundaydı.Babam bizimle gelemedi .Onun gelmeme sebebi de tabii ki yine iş ile alakalıydı.

Ailemin işleri benim hayatımı darmaduman etmişti. Tüm arkadaşlarım ordayken ...

Acaba gerçek arkadaşlar edinebilecek miydim...Tam bunları düşünüyordum ki annem "Kızım neden beni uyandırmadın,iniş yapılıyor." "Annecim , ben de şimdi uyandım , tam seni uyandıracak-" "Yalancıı ,eee heyecanlı mısın ? Yeni arkadaşlar , yeni okul ..." "Evett .Hem dedemle anneannemi de çok özledim .Uzun zamandır görüşmüyoruz."

İzmir'de kaldığımız süre boyunca dedemin evinde yaşayacağız.

Sonunda eve geldik.

"Canım Aytoşumm .Çok özlemişim." "Ben unutuldum galiba." "Sen unutulur musun dedoşum." "Kaç kere söyledim sana bana Aytoşum deme diye .İnadıma mı yapıyorsun anlamıyorum ki." "Napayım Aytoşum ,seni Ayten Anneanne diye mi çağırıyım." "Evet." "Yok öyle çok uzun oluyor Aytoşum hem ben böyle seviyorum." "Sen herhalde benim terliklerimi özledin... Nerde benim terliklerim,nerde?"derken tatlı tatlı kıkırdıyordu. Şuan fark ettim anneannemle didişmeyi ne kadar özlediğimi.

Neyse şimdi uyuyayım da sabah erken kalkayım.Ne de olsa yetişmem gereken bir okulum var.Her ne kadar daha kaydım yapılmamış olsa da...

"Anneeeee!! Hani erken uyandıracaktın,saat 07:50 .Çok sağol erken uyandırdığın için." "Defne sabah sabah ne bağırıyorsun,anneannengil uyanacak.Sessiz ol" "Ben mi??Bağırıyorum ha,hazırlan anne geç kalacağız." "Bir şey olmaz daha kayıt yaptırmadın." "Anne hadi."

Aynanın karşısına geçtim.Uzun sarı saçlarımı güzelce taradıktan sonra omuzlarıma bıraktım. Ela gözlerimin aynadan yansıması çok hoş duruyordu. Dudaklarıma nemlendiricimi de sürünce annemi beklemeye başladım.

Arabadayken etrafı izlemek çok hoşuma gitti. Düşününce İzmir gözüme çok güzel göründü. Okulumun önüne geldik . Gerçekten çok heyecanlıyım.

Okulun kapısı ve etrafı siyah renk demirlerle çevrelenmişti. Kapıda bir güvenlik vardı . Bahçesi genişti. Bahçesinde basketbol potaları , voleybol filesi ve futbol sahası vardı.Okulun duvarları beyaz boyalıydı.Okul dışarıdan çok hoş görünüyordu.

Galiba şuan herkes derste. Etraf çok boştu. Müdürün odasına geldik. Müdür benden kimliğimin fotokopisini çekmemi istedi ve fotokopi odasının yerini bana tarif etti.Ne yalan söyleyeyim aslında anlamamıştım.Orada ki nöbetçi öğretmene sordum ve odayı buldum. Aaoww acaba müdürün odası neredeydi.

Çok güzel geldiğim yolu unuttum. Aslında yön duygum pek iyi değildir. Aaa şurada bir çocuk var. Çocuğun yanına gittim ve "Bakar mısın?" çocuk bana doğru döndü. Allahım ne kadar yakışıklı.Elinde test kitabı ,soru çözüyordu. Bana "Bir şey mi soracaktın?" dedi ve ben "Burda yeniyim de müdürün odası nerede?" "Şu merdivenlerden üst kata çıkıp , sola dönersen görürsün." "Sağol." "Rica ederim.İsmi-" tam o sırada annem geldi. "Kızım nerdesin? Bir fotokopi çektiremedin mi?" "Tam geliyordum anne." Tabii ki anneme sinirlendim. Tam konuşacaktım ,bir rahat bırakmıyor ki.