မနက္ ၈နာရီ ရံုးအေရာက္ဆိုလို႔ ၇နာရီေလာက္ကတည္းက ေဂ်ာင္ကုထၿပီး ျပင္ဆင္ေနေလသည္။
"ဟဲ့ ငါ့သား အေစာႀကီးပါလား မိုးႀကိဳးေတြဘာေတြပစ္ကုန္ေတာ့မွာပဲ "
အေမက ေနာက္စစ ေျပာေလေတာ့ ေဂ်ာင္ကုရီလိုက္ၿပီး
"ဟား အေမရယ္ သားအဲ့ေလာက္ႀကီးလည္း အပ်င္းမႀကီးပါဘူး မန္ေနဂ်ာ က ေစာေစာလာဆိုလို႔ပါ အေမရဲ႕ "
"ေအးပါ သားခုလိုေလး အလုပ္ႀကိဳးစားတာ အေမအရမ္းဝမ္းသာတာပဲ ဒါနဲ႔သားေလ ေဆးရံုက မန္ေနဂ်ာက အရမ္းေတာ္တာဆို "
"ဟုတ္တယ္ အေမ ေခ်ာလည္းေခ်ာတယ္ "
ေျပာခါမွ ေျပာၿပီး စိတ္ထဲမွ ေျပာေနသည္ကို ပါးစပ္က ထြက္ျဖစ္ေအာင္ ထြက္သြားေသးတယ္ ေသစမ္း ဂြၽန္းေဂ်ာင္ကု
"ေဟ"
အေမ့က အံ႔ျသတႀကီး ျပန္ေျပာေတာ့မွ
"ေအာ္ မဟုတ္ပါဘူးအေမရယ္ မန္ေနဂ်ာက ေခ်ာလည္း ေခ်ာ ေတာ္လည္း ေတာ္တယ္ ေျပာတာပါ "
"ဟုတ္ပါၿပီ အဆူမခံရေစနဲ႔ေနာ္ ေမေမ မ်က္ႏွာမပ်က္ခ်င္ဘူး "
"ဟုတ္ကဲ့ပါ ေမေမရဲ႕ သား အလုပ္ေရာက္မွ မနက္စာစားလုိက္ဦးမယ္ ေနာက္က်ေနၿပီမို႔ သြားေတာ့မယ္ေနာ္ "
"ေအးပါ ေအးပါ ငါ့သားရယ္ သြားသြား "
ေဂ်ာင္ကု သူဧ။္ ကားေလးကို ေမာင္းႏွင္ကာ ဟြာဆန္းေဆးရံုဆီသို႔ ကမန္းကတန္း သြားရေတာ့သည္ ။
--------------------------------------------------------------------------
"ေဂ်ာင္ကု ေနာက္က်လိုက္တာကြာ "
ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ဟိုေဆာ့က ေျပာေလေတာ့
"ေအးကြာ ကားေတြ ပိတ္ေနတာနဲ႔ ဒါနဲ႔ ငါတို႔ မန္ေနဂ်ာ မေရာက္ေသးဘူးမလား "
"ဘယ္ကသာ ေရာက္ေနၿပီ ငါတို႔ဆီကို မလာေသးတာ CEO နဲ႔ စကားေျပာေနတယ္ "
"ထယ္ေယာင္းေရာ "
"ထံုးစံအတိုင္း ေပါ့ကြာ မလာေသးဘူး မေန႔ကတည္းက မန္ေနဂ်ာ ေသခ်ာမွာထားတာကို ဒီေကာင္လုပ္တာနဲ႔ ေပါင္းအဆူခံရေတာ့မွာပဲ "
"အင္း ခဏထပ္ေစာင့္ၾကတာေပါ့ "
ထိုစဥ္ CEO ရံုးခန္းထဲမွ မန္ေနဂ်ာ ပတ္ဂ်ီမင္ ထြက္လာေလသည္။
![](https://img.wattpad.com/cover/229728606-288-k431423.jpg)
YOU ARE READING
- Forgotten Truths -
Fanfictionမင္းဘယ္ေလာက္မ်ား မခ်စ္ပဲေနနိုင္မွာတဲ့လဲ? Park Jimin - 박지민 Jeon Jung Kook - 전정국 - Kookmin - Zawgyi - Unicode