Title: Truly Not A Nightmare
The names of KN used in the story is from the series Got To Believe.
------------------------------------------------------------
Chichay's POV
Haay! What a good morning! Ang bango naman, wait... nasa labas ba si mama?
"Mama? Nandyan ka na ba?" Pumunta ako ng kusina para tingnan kung si mama talaga yun, pero hindi pala....
"Oh Cristina, gising ka na pala! Ihahain ko na yung breakfast mo. Punta ka na sa dining room, dadalhin ko na lang dun." Ate Trixie, pinsan ko nga pala. Siya yung kasama ko ngayon dito sa bahay, pansamantala lang kasi wala yung parents ko. May business trip daw. -_-
"Sige ate tulungan na lang kita. Wala naman rin akong gagawin eh." Sabi ko.
"Wala nga ba talaga? Eh paano yung asawa mo? Hindi mo man lang imemessage?" Ate Trixie.
"Ay oo nga noh? Nakalimutan ko. Naexcite lang naman ako kanina kasi nga diba akala ko nandito na si mama kasi naamoy ko yung parang luto niya." Paliwanag ko.
"Sige na sige na. Mamaya paliwanag, at dun ka na sa dining table. Habang hinihintay mo yung pagkain, imessage mo muna si Joaquin." Ate Trixie.
"Okay po." I replied.
Dumiretso na ako sa dining room, I opened my cellphone and texted Joaquin.
_____________________________________________
To: Asawa <3
MORNING ASAWA! Nakatulog ka ba ng maayos? May lakad ka ba ngayon? Nakakain ka na ba? Ingat ka palagi diyan ah! Love you forever~
______________________________________________
"Breakfast is ready! Kain na!" Ate Trixie.
Grabe! Ang bango ng pagkain. Bwahahahaha! This is heaven....
"Ang sarap naman nito! Ate naman eh, bakit ba yung luto mo parang kay mama? Nakakamiss tuloy!" Ako.
"Kasi tinuruan niya ako dati pa. Pinag-aralan ko rin namang magluto dati, kaya medyo nasanay na ako. Pagpasensyahan mo na yan ah? Hahaha!" Ate Trixie.
"Niloloko mo ba ako? Eh ang sarap sarap nga eh!" Kumakain lang kami. Wala eh, masarap talaga eh.
Lagi kong tinitingnan yung cellphone ko kung may nagmessage na ba. Nakakapanibago lang talaga kasi lagi kapag ako nagsend ng message, walang pang 10 seconds ay may reply na siya.
"Baka naman tulog pa?" Ate Trixie.
"Sana nga ate. Baka kasi..." Ako.
"Baka ano? Nagloloko? Tanga ka ba Kathryn? Magpipitong taon na kayo, tapos ngayon mo lang maiisip na baka nagloloko?" Ate Trixie.
"Eh kasi ate.. Ano.. Kinakabahan lang ako kasi no one knows,baka nga oo." Ako.
"Ikaw bata ka pinanganak ka ba talagang maging nega? Huwag kang mag-isip ng ganyan, kundi baka magkatotoo yan. Sinasabi ko sayo." Ate Trixie.
***Phone vibrates***
"Ayan! Sabi na sayo eh. Tulog lang yung asawa mo." Ate Trixie.
