LÜTUF (TAMAMLANDI)

GÖRMESİNLER SENİ

KEYİFLİ OKUMALAR

Kaç gün geçmişti arkadaşına dokunan adamın kollarında teselli olalı,unuttu sandıklarıyla tekrar yüzleşeli bilmiyordu Aslı.Pazar günü olduğu için kızıyla oturmuş vakit geçiriyor bir yandan da içindeki bu arbede için gün sayıyordu.Geçerdi,geçmeliydi.Geride bıraktıkları aslında o kadar geride kalmadığını anlaması uzun sürmemişti.Gençliği bir kaç sarhoşun dudaklarının arasında eriyip gitmişken akmak için bekleyen gözyaşları bir bir süzüldü yanaklarında.

Pişmanlık yoktu hiç bir zaman pişman değildi ancak çok ahları vardı genç yaşında.Çiçeğin kendisine baktığı sevgi dolu bakışları biraz unutturuyordu belki ama geçmiyordu içindeki yangınlar sadece külleniyor zamanlar bir rüzgarla da harlanıyordu.

Zilin çalmasıyla toparlandı. Hiperaktif  bir çocuk olan Çiçek,çoktan kapıyı açmak için koştururken Sevda ve Aslı gülümseyerek   minik kızın arkasından bakıyordu.

Açılan kapıdan giren heybetli adamı görüne Aslı'nın ve Çiçeği gözleri kocaman oldu.Şaşkınlıktan ne yapacağını bilemezken sadece dikkatlice karşısındaki adama bakıyorlardı.

Çünkü adam Ali'nin aynısıydı. Yalnızca vücudu Alinin vücudu kadar yapılı değildi.Gözler,bakışlar,üst dudağının kalınlığı ve sakallarının arasında kalan o tapılası iki çukur şaşılacak kadar aynı.

-Baba dedi Çiçek kendine gelip anlamaya çalışıyor kafası karıştığı için bunu gidermeye uğraşıyordu.

Heybetli adam sert görünüşünün aksine içten ve samimi bir gülümseme gönderdi.Her zamanki karşılaştığı bir durum olduğu için artık rahattı bu konuda.Büyük elleri Çiçeğin yanağına değdiğinde o tebessümü büyüdü.

-Demek o hıyarın kızı sensin he.Babam anlattı ancak inanmadım derken bakışları geride kalan Aslıdaydı.

Kendini toplayıp elini uzattı Çiçeğe ''Merhaba ufaklık be Hasan baban olacak adamın abisi oluyorum''dedi.Aslı şaşkındı çünkü ne zamandır burada olmasına rağmen bu adamı görmemiş adını dahi duymamıştı.Ancak söyledikleri muhakkak doğru olmalıydı çünkü bu benzerliğin başka bir açıklaması olamazdı.

-Sen benim amcam mısın yani,dedi Çiçek kız minik elleriyle kocaman eli sarmaya çalışırken. Hasan'ın kahkahası evde yankılandı bu çabaya.'Hemen amca dediğine göre annene benziyorsun bizim yabani asla kabullenmez,uğraştırır adamın burnundan getirir her şeyi' dedi ayaklanıp içeri girdiğinde.

Birkaç adımda Aslı'nın karşısına geçmiş elini tutup zarif bir şekilde dokundurdu dudaklarını narin tene.Aslı garip bir duyguyla kıvranırken yapmacık bir gülümseme kondurdu yüzüne.

-Kusura bakmayın şaşkınlığımızın sebebi Ali'nin bir abisi olduğunu bilmememizden buyurun lütfen dedi saçlarını arkaya atıp.

-Tahmin ederim sevgili kardeşim yabani bir adamdır.Üstelik aile ilişkilerimiz fazlasıyla karmaşık anlatamayacağı için konuya girmemiştir, dedi rahat bir şekilde salona geçip otururken.

Çiçek hızla Hasan'ın yanına geçmiş hala şaşkınca ona bakıyordu bir elinde Ali'nin fotoğrafıyla inanmak istiyordu ancak küçük çocuk için zor bir durumdu.Hasan Çiçeğin bu sevimliliğine gülümseyip kıvırcık saçlarına ellerini daldırdı.Karıştırdıkça birbirine giren saçlar yüzünden Çiçek hem gülüyor hem kızıyordu.

-Bıraksana amcacım nası taranacak bu saçlar annem kızar sonra, dedi.

Aslı gülümseyip karşısındaki tabloyu uzunca süzdü.Birkaç ay önce kimsesizken şuan büyük bir ailenin içindeydi kızı.Zorluk yaşamıştı evet ama şuan şu manzara değer dedirtiyordu ona.Ailenin ne demek olduğunu kendisi hiç bilmiyordu ama kızı şanslıydı bu konuda.