ေမွာ္ျပဳစား..ခံထားရေသာ..ႏွလံုးသား...

《10》

.
☁☁☁...
.
အာကာတစ္ခြင္က...
မိုးေကာင္းကင္ႀကီး...အံု႔မႈိင္းေနတဲ့ ထုထည္ႀကီးက...
တကယ္...သည္းႀကီး မည္းႀကီး...
ရြာခ်ေတာ့မယ့္အတိုင္းပင္...။
.
မိုးအံု႔ေတာ့....
ေစာေစာက ျမင္ေနရတဲ့
အနီးနား ပတ္၀န္းက်င္ေတြမွ ...
အလင္းေရာင္ေတြလည္း...တျဖည္း...ျဖည္း..အားနည္းလာသည္။
.
ေမွာင္ေနတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္ကို...အံတုၿပီး...
ၾကင္စဦး စံုတြဲ တစ္တြဲက...
လက္ခ်င္းခ်ိတ္ၿပီး...
Lice ရဲ႕ လက္ေမာင္းေပၚကို Jenက ေခါင္းမွီရင္းနဲ႔...အျပံဳးမပ်က္ လမ္းေလၽွာက္ေနၾကသည္။
.
ခြဲခြာျခင္းနဲ႔ ေကြ႕ကြင္းရၿပီမို႔...ေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကတဲ့ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္အေပၚကို မိုးဖြဲေလးေတြက စတင္ၿပီး ေျမျပင္ေပၚသို႔ က်ဆင္းလာခဲ့သည္။...
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ မဂၤလာဦးကို ဂုဏ္ျပဳေပးတယ္လို႔ ထင္ရမလို ေအးခ်မ္းျခင္းေတြနဲ႔...
ခ်ီးျမင့္ေလသည္။
.
ႏွစ္ေယာက္လံုးက ကိုယ္တစ္ခု ၀တ္တစ္ထည္ နဲ႔သာ ျဖစ္ေနေတာ့...သူ႔လက္ဖဝါးေလးနဲ႔သာ သူမ မ်က္ႏွာေလးကို မိုးဖြဲေလးေတြ...ထိေတြ႕ခြင့္ မေပးဘဲ...
ကာကြယ္ထားေပးသည္။..
.
သူ႔ရဲ႕ ဘာမွဆိုဖြယ္မရွိတဲ့ အျပဳအမူက သူမအတြက္ေတာ့ တကယ္ တန္ဖိုးျဖတ္လို႔မရတဲ့ ဂရုစိုက္ေလးလိုျဖစ္ေနသည္။
.
ေျခဦးတည့္ရာ ေလၽွာက္သြားေနလိုက္တာ..တျဖည္းျဖည္းနဲ႔.. မိုးခ်ဳပ္သြားခဲ့သည္။ ..ရြာေနတဲ့မိုးကေတာ့ မရပ္ေသး..
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့...မိုးေရေတြနဲ႔ ရႊဲစိုေနေလၿပီ...။

"ဦးတို႔ ေနရာ တစ္ေနရာေလာက္ရွာ ရမယ္ ထင္တယ္..."

"အင္ ...ဟုတ္တယ္ ဦး
(😖တုန္ရီေနတဲ့အသံျဖင့္ ...😵)

"ဦးရဲ႕ ကေလး အရမ္းခ်မ္းေနၿပီဘဲ...ဦး ေပြ႕ခ်ီသြားေပးမယ္ေနာ္..."

"ဟင္!..ရ..ရပါတယ္ ကေလး ေလၽွာက္ႏိူင္တယ္ ဦး အနားမွ ရွိေနတာဘဲ..အို႔! အေမ့..."
.

"စကားအရမ္းမ်ားတာဘဲ...ဒီေလာက္ မိုးေရေတြ ထိထားလို႔ခ်မ္းၿပီး...ေျခေညာင္းမတတ္ေလၽွာက္ေနရတာကို... ကိုယ့္ေယာက်ာ္းကို မခ်ီခိုင္းဘဲ ဘာလို႔ လမ္းဘဲ ဇြတ္ေလၽွာက္ခ်င္ေနတာလဲ..."

"......"

Lice ...jen ကို ေပြ႕ခ်ီလိုက္ၿပီ...မိုးဖြဲေလးေတြၾကား လမ္းဆက္ေလၽွာက္လာလိုက္သည္။...
ဒီေန႔မွာေတာ့....
Jen ေရာ lice ပါ ႏွစ္ေယာက္လံုး အတိုင္းထက္အလြန္ေပ်ာ္ေနခဲ့သည္။...
.
"Jennie ရဲ႕ေယာက်ာ္းက ကိုယ့္မိန္းမကို ဒီေလာက္ခ်စ္တာ မသိဘူးလား..jennie. ."
.
"😒ဘာ!..ဘယ္လိုေျပာလိုက္လဲ ဦး... ေယာက်ာ္း ဟုတ္လား..."