Stolen Hearts (Rare Heart Series#1)

Chapter 2

Kahit nakapikit ako at hindi ko sila tignan ay masasabi ko kung sino si Tacia at Riera. Mas maliit ang boses ni Tacia at mahinhin.

Binuksan ko ang laptop ko at ginilid ang frappe. niyaya lang naman kami ni Tacia dito dahil gusto niyang mag ice coffee at gagawa siya ng kaniyang plate.

"Alam mo sobra ka na sa arts. hindi ka na maganda. kalaki na ng eyebags mo," Pabirong sabi ni Riera kay Tacia. They have been best friends since elementary, dahil pinsan ako ni Tacia naging kaibigan ko na din si Riera.

"Mahilig siya sa arts kasi maarte siya." Tumawa kami matapos kong sabihin iyon.

"Ganun nga ang Arts. dapat maarte." bumalik si Tacia sa pag guhit.

"Sorry I'm late, Tami." i can say through her voice that... she is Elyza. ang umupo sa tabi ko.

"Lagi na lang. tsk..." Riera clicked her tongue at umiling-iling pa habang na sa kaniyang Thesis ang mga mata.

The Café's door opened. Niluwa nito ang apat na babae.

"Sina Verie," Bulong ni Tacia at siniko ako.

The Girl in the middle smiled at me. i assumed that's Verie.

"Si Verie 'yang na sa gitna. feeling main character e," si Tacia ulit ang bumulong. i don't know why she don't like her. masama ang loob nito at ayaw makipagkaibigan kay Verie.

"Tami, hindi ka nag-invite ha!" That's Verie's voice. nagtatampo ang kaniyang tono.

Tuluyan silang lumapit sa amin.

"Ah..." hindi ko alam ang isasagot. "Nag-chat ako sa gc and i thought aalis ka din kaya..."

"Ano ka ba! joke lang." Tumawa pa siya. "I'm with my cousins din kasi." Pinilit niyang ngumiti.

"Wala silang Lasagna. Sa iba na lang tayo." Lumapit pa ang isang babae sa kanila.

"Sa Greenwich meron," Bulong-bulong ni Elyza at na ubo pa ito.

"Tara na nga! pumunta na lang tayo kung saan merong lasagna! Ang pangit ng simoy ng hangin dito." Lumingon sa amin ang isa sa mga kasama ni Verie. iyong blonde girl.

"Na aamoy na ni Ante niyo Adia ang sarili niya," Riera murmured.

"Riera," suway ko nang lumingon sa amin sina Verie.

"Excuse me?" The blonde girl raised her eyebrows.

This is not good. bumaling ako kay Verie na hindi na din alam ang gagawin at inaawat na ang mga pinsan.

If i don't do something baka mapupunta pa ito sa kung saan. Tumayo na ako at hinarap sina Verie.

"I'm sorry, Verie. kami na lang ang aalis."

"Hindi na, Tami. kami na lang. sorry," mahinahon na ulit ang boses ni Verie. ngumiti itong muli. "Pasensya." pag-ulit niya.

Hinila na ni Verie ang mga pinsan niya. sinundan ko lang ng tingin sila hanggang makalabas ang mga ito. hindi ko alam ang mararamdaman. i felt bad and sorry but at the same time i felt offended.

Nilingon ko ang mga kaibigan ko. i don't want to tolerate them. tama namang kasalanan din namin. nakipagsagutan sila.

"Guys, hindi naman magandang nakikipag-away tayo sa kanila," i said and feeling guilty.

"Deserve nila 'yon," si Reira at nilipat ang pahina ng kaniyang binabasa.

"Upo ka na ulit." hinila ako ni Elyza.

"Huwag ka nang makipagkaibigan kay Verie."

"Tacia, hindi naman ibig sabihin na hindi kayo okay ng mga pinsan niya ay dapat hindi ko na kaibiganin si Verie. She's my friend since high school. mabait siya sa akin."