Gentleman's Game

Kabanata 5

Proud

Park held my hands on his arm, proudly. Habang pinagkakaguluhan kami ng mga reporters dahil ilang araw na din kaming nakikita ng mga ito na magkasamang lumalabas. Mabilis kumalat ang balita na may relasyon kaming dalawa at malapit ng ikasal. Minsan gusto kong matawa dahil sa sobrang advance mag-isip ng mga reporters pero that's what their job is all about kaya hinayaan ko na lamang ang mga ito mag-isip dahil kung sasagutin ko ang mga tanong nila ay mas lalo lang kami ng mga ito uusisahin.

But Park, on the other hand, he thinks opposite of me. Huminto kami ng malapit na kami sana sa sasakyan.

"We will get wed soon."Park laugh softly. Parang nastarstruck pa ang mga reporter sa tawa ng binata at hindi agad nakareact sa sinabi nito pero nang makabawe ay agad kaming lalong dinumog ng mga tanong. And Park handle it all smoothly.

"So you two are in a relationship?"

Tumango si Park sa nagtanong na isang babaeng reporter. Siya ang pinakamalapit saamin.

"Yes."

"Then what about Mr. Zane Wilbert? The two seen last tour of the man in Europe."

"Did you broke up with him, Miss Crishalliene Malgovha?"

Napalunok ako at hindi na komportable sa pinupuntahan ng mga tanong.

But then again Park is with me. Siya ang sumasagot at marahan niya pang hinimas ang kamay ko na nakakapit sa braso niya.

"They broke up a couple of weeks ago. She's with me now. And look at her..."he smiled softly habangnakatititg pa din saakin."hiyang niya ang alaga ko."he joked.

Nagtawanan naman ang lahat dahil doon.

"Kaya pala blooming si Miss Crishalliene. Mukhang hiyang na hiyang ang alaga ng gentleman ng Corrins!"

"Of course I make sure na naaalagaan ko ang fiancée ko. This is my proud,"may diing sabi niya."This girl beside me is more all the reason why I am proud. I am proud of having her beside me. She's for keep."

The people around us look at us dreamily because of what Park told them. And even myself I can't deny the fact of how much impact his words are to me.

Every passing day my confidence is slowly gaining because of this man. He never failed to make me feel that I am worth it.

Pagkatapos nun ay pinagbuksan na niya ako ng pinto sa passenger seat at umikot sa kabilang driver pagkatapos nang makasakay ay binuhay niya ang makina ng sasakyan at pinaandar na iyon.

"Ayos lang ba talaga na nakikita-kita tayo ng mga reporters na lumalabas ng magkasama?"nag-aalalang tanong ko.

Would his image be ruin because of me? Malalaman ng lahat na ang babaeng dinedate niya ay isang malaking failure and I can't even compete to other girls kung sakaling may dumating na ibang babae sa buhay ni Park.

I an afraid that I will get hurt again. But if it's Park then it's worth it. He's all worth it.

"You're crying?"

Napahikbi ako at sa bintana na humarap bago umiling bilang pagsagot sakanya.

"Ano nanaman ang iniisip mo?"he sighed."Of course I am fine with them seeing us together. Hindi ka dapat itinatago at binabalewala, Crisha. You deserve all the recognition in the world. And I am very much proud to showcase you with me, beside me. Bearing my child of course and my last name."

"You think way too fast, Park."I said."Sigurado kana ba saakin?"

"Of course,"he laugh gently."Hindi ko naman sasabihin sa press ang mga ganoon if I am just playing with you, right?"

May point siya. Ayaw nga naman niyang machismiss lalo na kung wala namang katotohanan ang mga iyon. It would be another issue at dahil Corrins siya puwedeng lumaki ang kontrolbersiyal na iyon.

Pero hindi ko maiwasan ang mag-isip. Park is almost perfect and I am not.

Naalala ko ang sinabi ni Sapphy na si Park na lang ang available sa mga Corrins at madaming babae ang magkakandarapa para lang mapansin niya. I wonder if I can compete and win him?

"Tell me, what are you thinking?"malumanay na tanong niya.

I pouted. Ayokong sabihin pero may kung ano kay Park na wala kang choice kundi sabihin ang gusto nitong malaman at marinig.

"I don't know if I can compete with other girls."I answered honestly.

"Hmm,"may multo ng ngiti sa labi niya ng muli siyang sumulyap saakin.

"I don't have anything, Park. And you, you have everything."naiiling na sabi ko pa.

"Well I still don't have one thing."he said.

Kumunot ang noo ko."Ano naman iyon?"

"You. I am serious about you, about us."

"I'm sorry. I am just thinking too much."nahihiyang sabi ko.

"It's okay. That's normal for girls to overthink. She just need a man who will always makes her feel that she's wanted, she's worth it, she's lovable and she's priceless. And you're lucky because you found one, ME."

Hindi ako nakaimik at napatitig na lang sakanya.

"Araw-araw...no segu-segundo kong ipaparamdam sayo kung gaano kita kamahal, Crisha. So..."huminto ang sasakyan dahil red light.

"Will you be officially my fiancée?"nangingiting tanong niya at may inilabas ba box sa bulsa niya at mabilis niyang binuksan iyon at kinuha ang laman.

Hindi pa ko nakakasagot ay isinuot na agad niya iyon saakin.

"That's my family heirloom ring."he smiled.

"Hindi pa ko sumasagot."I pouted.

"I know,"he chuckled."Pero wala ka ng kawala saakin."

Napangiti ako habang nakatingin sa suot kong singsing. Alam kong masiyadong mabilis ang lahat pero pag kasama ko si Park kakaiba ang nararamdaman ko at hindi ko kaya kung mawawala siya. I felt contentment.

"Now we need to celebrate. Sa mansion na lang. Tatawagan ko ang mga pinsan ko. And I want you to meet my parents."

Parents? Bigla siyang kinabahan sa narinig.

"Don't worry I'm sure magugustuhan ka nila."he smiled.

I hope so. I hope so, Park.