Prologue

15 2 1
                                        

"Let's go home" He grabbed my hand and pulled me out of the crowd. Out of the bar. I'm getting more dizzy because of him.

"Bitiwan mo nga ako!"

"No! I'm not going to let you dance again with another man, Xiarra." Then he pulled me again.

I can feel and see that he's fuming mad. That's right. Get mad at me. Feel the pain. The madness, the insecurities and the guilt. Mga feelings na ikaw lang ang nagparamdam sa akin at hanggang ngayon ay patuloy mong pinaparamdam.

Pinilit kong tanggalin ang mga kamay niya sa mahigpit na pagkakahawak niya sa kamay ko. Nakarating kami sa harap ng Montero niya kaya mas lalo akong nagwala.

"Get inside!" He pushed me inside the car. Sinipa ko ang kung ano mang masipa ko sa loob ng kotse niya.

"What are you doing Xiarra? Why are you dancing with whoever is that guy?" He's mad. Really mad. He started to drive.

"Dancing in the bar is nothing, right? You danced with her, I danced with him. It's nothing. Oh I remember, you even kissed her. Di you slept with her too? I should have kiss him." I sarcastically said.

"Dont you dare, Xiarra." Madiin na sabi niya. I scoffed. Nangingiti ako ng parang baliw habang sinisipat siya.

"Wow, Sky! You are really amazing. After enjoying your time with her then you are back here with me, telling me not to do what you just did?" I swear I have never been so sarcastic in my life. Ngayon lang.

Dumungaw ako sa bintana at doon pinanatili ang atensyon ko.

"You don't understand, Xiarra. Nalasing ako. I-I thought it was you. I...heard y-your voice." He keeps on looking at me to convince me, to believe him.

"God, Sky! I sang many songs for you! You loved it! You loved hearing my voice! You loved it when we talk at late nights! And you didn't realized, it wasn't me?"

"I'm...drunk."  There it is, again. His excuse. He's drunk. The great Sky! Ang hindi marunong malasing sa buong circle of friends namin ay nalasing ng sobra? Hindi ako naniniwala.

"Eyes on the road" I told him so he won't see my tears, falling.

"Please, listen to me, baby" Nagpalipat-lipat ang tingin niya sakin at sa daan. Mas lalo pa akong umiwas ng tingin sa kanya.

"Please...hey...look at me. Listen okay? It's not what you think. Nakabawi agad ako nang nalaman kong hindi ikaw iyon. Walang nangyari..." Pinipilit niyang kunin ang kamay ko pero itinutulak ko siya.

"Pinagbigyan na kita noon, diba? Pinatawad kita noong hindi mo sinabi na makakatrabaho mo pala yung babaeng yun. Pagbibigyan na naman ba kita ngayon?" Umiwas ako ng tingin nang maramdaman ko ang mga luha ko.

"Xiarra, please intindihin mo naman. Lasing ako noon. Hindi ko alam ang ginagawa ko."

"Sa ating magkakaibigan ikaw ang kayang uminom ng marami. At anong gusto mong sabihin? Na ako ang mali?! Ha! Na kasalanan ko dahil hindi muna kita pinakinggan?" Hindi ko na napigilang sumigaw. Nakakainis na eh. Nagmumukha akong mali kahit na ang kasayaw ko kanina ay isa sa mga kaibigan kong lalaki.

"Xiarra.."

"What? Tell me! Ikaw itong nanakit pero ako pa rin ba ang kailangan umintindi sayo?!" Pinunasan ko ang mga luha ko. "Lagi na lang bang ganoon, Sky! Ako na lang lagi ang iintindi?!"

"Bakit?! Iniintindi din kita ah?! Busy ka lagi sa pag-aaral mo! Inintindi kita!" I scoffed sarcastically.

So ako ang mali dito? Alam kong minsan nagiging busy na ako sa pag-aaral ko sa medisina pero tamang dahilan ba iyon?

"So sinisisi mo ako? Kaya nakaya mong gawin iyon sakin? Huh? At bakit pa ba natin ito pinag-uusapan? Tapos na tayo." Halos nahihirapan na akong magsalita dahil sa sobrang pag-iyak.

"No...no...please, baby. Makinig ka muna," pamimilit niya. I won't buy any of his excuses ever again.

"Tapos na tayo, ibaba mo na ako sa tabi," Madiin kong utas.

"Xiarra...wag naman ganyan oh. Wag hiwalay, please baby. I love--"

Hindi na niya naituloy ang sasabihin niya dahil nakarinig kami ng malakas na busina mula sa isang malaking truck.

Bago pa kami makaiwas ay bumangga na kami. Nagpaikot-ikot ang sasakyan namin. Ramdam ko ang mahigpit na yakap niya sakin na unti-unting gumagaan.

Ugh. I can't move my arm. It's stuck onto something.

I look at my side and tried to reach for him but I can't. Oh my god. I panicked. I don't know what to do. I'm stuck and I'm scared he's unconsciuos. I want to shout but I can't. I want to wake him up. My head is throbbing because of the impact.

Until....the darkness swallowed me.

A Vacation With My ExTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon