YETENEKLİ boyxboy

Pilot Bölüm

Bütün hayatım değişti İstenmediğim şeylere zorlandım. Bu hayatı ben istemedim.
Peşimde güçlerimi isteyen adamlar var,
olağanüstü güçlerimin peşindeler.

Benim adım justin on altı yaşındayım.
Diğer çocuklarında var olduğunu biliyorum.
Beni kaçırmaya çalışan adamların birinden duydum.

Şöye diyordu;
"diğer çocuğuda yakalamak üzereyiz."
Ben koşuyordum, durmaksızın. Kötü bir şey yapacaklarını biliyorum ama bizden ne istiyorlar bilmiyorum.

Hiçbir şey olmamış gibi hayatıma,
okuluma devam ediyorum.
Böyle nasıl yaşanır bilmiyorum.
Aynı zamanda gücümü saklamam gerekiyor.
Beni biraz zorluyor kontrol etmesi çok zor.
Ölümleri hissedebiliyorum.
Kimin öldüğünü tahmin edebiliyorum
ama sadece bazen doğru tutturuyorum.

Çoğunlukla ölen kişileri tanımıyorum.
Hayatımda hiç görmediğim insanların yüzünü görüyorum.
Bazen kendimi ölülerin yanında buluyorum.
Ölü gördüğüm zaman çığlık atıyorum.
Çığlığım çok görültülü çıkıyor.
Bir gün yolda yürürken birinin öleceğini hissettim
ve çığlık atmaya başladım.

Yanımdaki binaların, trafik lambalarının ve yanımdan geçen insanların kulak zarları patladı. Herkes dönüp bana baktığında koşarak oradan uzaklaştım. Şuanda adamlar halâ peşimde.

Bir hamle yapmalıyım yoksa beni yakalayacaklar. Sanırım gücümü kullanmanın vakti geldi. Aniden durup onlara doğru döndüm, onlarda durdu.

Sanırım gücümün ne olduğunu bilmiyorlar. Ya da biliyorlar mı?

Ellerimi aramızda bir cam varmış gibi dümdüz tuttum. Çığlık atmaya başladım ve ellerimle çığlığımı ittim. Adamlar saniyeler içinde geri geri uçmaya başladı. Bir tanesinin kafası araba camının içine girdi. Ne yapacağımı bilemedim. Ölmüş müydü acaba?

Bunu düşünmeye zaman yoktu! Öteki adam bana doğru koşuyordu elindeki silahıyla. Ona doğru döndüm var gücümle çığlık atıp ellerimle ittim. Bu öteki çığlığımdan bile daha güçlüydü. Adam elindeki silahla beraber uçarken bir yandan elektrik direkleri kırıldı ve lambalar patladı.

O sırada bir diğer adam göremediğim cisimle boğazımı sıktı beni boğmaya çalışıyordu. Başardı da boğuluyorum. Cismi ellerimle boğazımdan uzaklaştırmaya çalışıyorum. Ayağımla adamın kasığına tekme attım. Adam acıdan kıvranırken cisim düştü.

Nefes alabildikten sonra var gücümle yine çığlık attım. Adamın kulaklarından kan geliyordu kulak zarını patlatmıştım ama bu kadarla yetinmek istemiyordum. Sinirlendim, öfkelendim. Daha fazla canını yakmak istiyorum. İntikam istiyorum. Bu yüzden doğrulup derin bir nefes aldım.

Zar zor ayakta durmaya çalışan adama baktım karnına gelişine sert bir tekme attım. Tam düşerken de elimde omuzlarından iterek bir çığlık daha attım. Siren sesleri duymaya başladım. Polisler gelmeden oradan uzaklaşmalıydım bunu biliyordum.

Koşarak oradan hızlı hızlı uzaklaşmaya başladım. Bir an durdum ve arkama baktım etraf kan gölüne dönmüştü. Binalardan bana bakan insanları gördüm, korkmuşlardı bir kez daha adamlara baktım bakışlarımı binadan çekerek. Ve sonra gözüm yerdeki su birikintisine kaydı, kendi yansımamı gördüm.

Ben gülümsüyordum. Bunu ben istemiştim ve ölmelerinden haz duymuştum, sanırım ben... Eserimle gurur duyuyordum. Yağan yağmur su birikintisine damlayınca görüntü kayboldu kendimi toparladım eve gitmeliydim. Hızla eve koştum.

Umarım bu hikâyeyi beğenirsiniz.

İlk yazdığım hikaye pek sarmadı :/

Lütfen oy verin buna çok ihtiyacım var.