Uni
KS တို့ရဲ့ Universe အဖွဲ့က အခုဆိုအရမ်းအောင်မြင်နေတဲ့ Boy Band တစ်ခုဖြစ်နေပြီ။ တစ်ဖွဲ့လုံး Schedule တွေအပြည့်နဲ့ ကြိုးစားလှုပ်ရှားနေကြသည်။ ဒါပေမဲ့ သူတို့နားမှာလူတစ်ယောက်မရှိတာကလွဲရင်အကုန်ဆင်ပြေသည်။
Flesh back (Start)
အဲ့နေ့ညက သူတို့ဆီကို ပန်းစည်းတစ်စည်းနဲ့ Chan ရောက်လာခဲ့သည်။
ဒေါက် ဒေါက်
Baek : " ဒီအချိန်ကြီးဘယ်သူပါလိမ့် ငယ်လေးရေ တံခါးသွားဖွင့်ပေးလိုက်ပါအုံး "
KS နဲ့ထိုင်ကာ ချက်စ်ထိုးနေသော Sehun တစ်ယောက် မျက်နှာကြီးရှုံ့မဲ့ကာ ပွစိပွစိပြောနေသည်။
Kai : " ငယ်လေးရေ တံခါးခေါက်နေတာကြာပြီနော် "
Sehun : " ဟုတ်ကဲ့ပါဗျာ ဘာမှန်းကိုမသိဘူး ခိုင်းစရာရှိရင် ငယ်လေးငယ်လေးနဲ့ ။ ဒီအိမ်မှာကျွန်တော့်ထက်ငယ်တဲ့သူတစ်ယောက်လုံးရှိတဲ့ဟာကို ကျွန်တော့ပဲ ခိုင်းနေတယ် "
တံခါးဖွင့်ပေးတာကိုတောင်ပွစိပွစိပြောနေသော sehun ကို
Suho : " အေး အဲ့အငယ်ဆုံးလေးကိုပဲ မင်းပိုးမွေးသလိုယုယ နှယွပြနေတာမလား ။ တံခါးဖွင့်ဖို့အရေးကို စကားတွေအဲ့လောက်ပြောနေရသလား "
Sehu : " အဲ့လိုပိုးမွေးသလိုမွေးထားတာကျွန်တော်တစ်ယောက်ထဲလား"
Xui : " အေး မင်းလည်းတစ်နေ့တစ်နေ့ပြန်အော်နေ သိလား။ အိမ်ရှေ့ကသူက အအေးပက်သေတော့မယ် "
Sehun : " ဟွန့် "
Sehun အကြီးတွေကိုပြန်အော်ပြီး တံခါးသွားဖွင့်လိုက်တော့ hyun ကျွန်တော့ရဲ့ hyun ။ sehun ဝမ်းသာလွန်း၍နေရာမှာတင်ကြောင်အ နေသည်။ အကုန်လုံးကလည်း သူ့အာရုံနဲ့သူဆိုတော့တံခါးပေါက်ကိုအာရုံမစိုက်အားကြ။ KS ချက်စ်တွေကိုသေချာကြည့်ရင်း hyunငယ်လေးမရှိတုန်းကို အနိုင်ပိုင်းလိုက်ပြီး
KS : " hyunငယ်လေး hyunငယ်လေး ကျွန်တော်နိုင်ပြီနော် "
KS ကစွတ်အော်နေသည်။ Chan တံခါးရှေ့မှာသူ့ကိုကြောင်ကြည့်နေတဲ့ ငယ်လေးကိုကြည့်ပြီးပြုံးပြနေတုန်း hyunငယ်လေးဆိုတဲ့အသံကြောင့် အသံထွက်ရီမိတော့သည်။ ခေါ်တာတောင် hyunငယ်လေးတဲ့ ။ Chan ရယ်မှအသက်ပြန်ဝင်လာဟန်တူတဲ့ sehun ။
