CHAPTER 6

6 2 0
                                    


"S-so you're really working here?"tanong niya habang nililibot ang mata sa café.

He asked me to talk for a while.

"Y-yes"yun nalang ang tangi kong nasagot.

Nakakainis huhu.Bakit kase hindi pumasok yung naka assign talaga dito nabisto pa tuloy ako!

"Maayos naman ba ang lagay mo dito?"
My face frowned when I saw a bit of concern in his eyes.

"Nakakapagod,pero I can handle,I have no choice."sabi ko at Sumandal sa upuan.nakakapagod magkwento.

"Wala ba kayo ibang pinagkukunan ng income?"again kumunot ang noo ko.

"Mama ko lang ang may trabaho and my...dad has his own family already.kakarampot pa ang kinikita ng mama ko sa isang fast food chain.so I really need to help."paliwanag ko at huminga ng malalim.

I'm really uncomfortable telling about my family to others.

Yumuko siya at Tila pinag iisipan pa kung anong sasabihin.

Nakita ko pang lumunok siya.

Why is he nervous?

Is there something wrong?

"I-I can....I can work for y-you."
.
.
.
.
.
.
.
Nablanko ang isip ko.

Ano daw?

Bakit siya magtatatrabaho para sakin?

"Sorry,pero I'll not let you do that for me. "Nahihiyang sambit ko.

I can work by myself.

Pakiramdam ko pa bigat ako pag siya ang nagtrabaho para sakin.

And isa pa,we're not that close para gumawa siya ng ganon kabigat na trabaho para sakin.were not even bestfriends.

Hindi naman ako special.

Hindi ko talaga maiisip kung bakit kailangan niya pa talagang magtrabaho para sakin.

"P-pero that's the only way I can help you."pagpipilit niya.

Ang kulit neto ah.

"No,Masyado na akong pabigat para tulungan mo pa ako.I can handle don't worry."

"B-but.."

"Look,I cant understand kung bakit kelangan mo pang magpakahirap para lang sakin,kahit kakakilala mo pa lamg sakin.Im not special.Now I'm sorry kelangan ko nang umalis, I still have a ton of work to do.you can go now." Dire diretsong sabi ko at tumayo na.

sinasayang niya lang ang oras niya sakin. 

pero narinig ko siyang bumulong..

"Well,you are special."
.
.
.
.
.
.
W-what?

Napalingon ako but he just smiled and waved goodbye to me bago tuluyang umalis sa café.

Sobrang naguguluhan ako.
.
.
.
.

Did we fucking met already a long time ago?

Tangina parang sa sabog na utak ko.

First. he called me binibini and he called himself my sunshine.

Second. sinalo niya ako nung I almost lost my balance sa canteen.

Third.He gave me food nung lunch time kase kinuha ni fucking Foxter yung pera ko.

Fourth.Sabi niya didiligan raw niya ako araw araw just to bring my happiness back.

And fucking fifth.Gusto niyang magtrabaho para sakin.

Crying Flower [On-going]Where stories live. Discover now