UMIIYAK ang 10 years old na batang babae. Magulo ang buhok, may pasa sa kaliwang bahagi ng labi at may mga sugat at pasa din sa kanyang braso at tuhod.
She was sitting and leaning under the tree while hugging her knees.
Mag isang humihikbi habang nakatingin sa masayang mga batang naglalaro di kalayuan.
"Uy bata! Bakit ka umiiyak?" Takot na napatingin ang batang babae sa batang lalaki na tingin niya'y ka edad niya lamang.
"Uy, wag kang matakot. Di naman kita sasaktan eh." The little boy said with a sweet smile that could soften anyone's heart.
Lumapit pa ito sa kanya at inabutan siya ng panyo pero hindi ito kinuha ng batang babae kaya pwersahan niya itong nilagay sa kamay ng kaharap.
"Malinis yan ah. Bakit ka ba umiiyak? Bago ka lang ba dito sa ampunan? Ngayun lang kasi kita nakita dito." Hindi sumagot ang batang babae bagkus ay lumayo lang ito sa kanya.
"Terrence Ry nga pala ang pangalan ko pero pwede mo akong tawaging Rence o Ry para hindi mahaba. Ikaw ano ang pangalan mo?" Hindi sumagot ang batang babae at yumuko lang ito na tela takot na takot.
Patuloy lang siya sa pagsasalita kahit hindi siya pinapansin ng batang babae. Umalis saglit ang batang lalaki at bumalik din na may dalang ice cream.
"Ohh, kinuha ko ito para sayo." Tumingin lang saglit ang batang babae sa batang lalaki at di siya pinapansin.
"Ayaw mo ba? Sige itatapon ko na lang." The little boy said as he pouted and acted sad.
The little girl cried even louder but this time she looked at him while crying and sobbing. "Akin na. Bakit mo itatapon?"
Ngumiti ng malaki ang batang lalaki and patted the little girl's head as he gave her the ice cream.
"Ano ang pangalan mo?"
"Monique." The little girl answered with a childish voice.
"Monikki?" Tanong ng batang si lalaki na ikinakunot noo ng batang si Monique.
"Monique lang, bakit may nikki sa dulo?"
"Monikki nga sinabi ko." Napakamot ang batang lalaki na nabubulol pa.
"Monique nga lang sabi." Padabog na sabi ng batang babae na may bahid pa na luha sa mukha.
"Monikki. Mon.. nikki? Hehe, pasensya na hindi ko mabigkas ehh. Nikki na lang itawag ko sayo. " Little Terrence smile sweetly and genuinely and that soften Little Monique's young heart.
. . . .
IT was already 5 am in the morning when Veronica woke up, there was a smile on her lips but sadness in her eyes.
That dream tells about how she first met Terrence and how he first called her Nikki. Malayo sa totoo niyang pangalan.
Agad siyang tumayo at napatingin sa asawa. Kinuha niya ang kumot na nasa kama at nilagay niya to kay Terrence pagkatapos ay agad siyang pumunta sa banyo para maligo at magbihis.
Nang matapos si Veronica, paglabas niya sa banyo gising na si Terrence at nakatayo lang siya sa may terrace ng kwarto. Hindi siya nag abalang tumingin sa kanya bagkus ay agad itong nagkuha ng damit at nagtungo sa banyo.
Veronica was already used to this kind of silence and she was not bothered anymore as long as they were not divorced yet. There is always a chance.
Nang matapos mag make up ng simple si Veronica agad siyang napatayo at nagpunta sa pinto nang tumunog ang doorbell. When she opened the door, Leah and Alyanna were standing in front of the door.
BINABASA MO ANG
Taming my Bitchy Wife (COMPLETED)
General FictionLife after marriage isn't always great. The great and famous Veronica Monique De'Castro, CEO of VDC Corporation was famous for being so arrogant, rude, a brat, and a heartless bitch. In the business industry, she is currently known as the "Bitchy M...