Seokjin : Bilinmeyen dün beni öpen sen miydin?
Bilinmeyen Numara : Ahhahaaaa hayır ben değildim
Seokjin : Kimdi o zaman :)?
Bilinmeyen Numara : Şey....
Bilinmeyen Numara : Kediydi
Seokjin : Ne?!
Bilinmeyen Numara : Üzgünüm üzgün değilim gerçekten Kediydi :D
Seokjin : Sana inanamıyorum gelip beni kurtarmadın mı?
Bilinmeyen Numara : Çok tatlı bir çifttiniz ama! ^_^
Seokjin : Keşke dün akşama dair en ufak da olsa birşeyler hatırlayabilseydim
Bilinmeyen Numara : Keşke seni ne kadar sevdiğimi hatırlayabilseydin.
Seokjin : Ha?
Bilinmeyen Numara : *Bu Mesaj Silindi*
Seokjin : Silsen bile gördüm bilinmeyen bu...ne demek oluyor?
Seokjin : Beni sevdiğini bilmiyordum
Seokjin : Bilinmeyen Lütfen cevap ver orda mısın?
Bilinmeyen Numara : Ben üzgünüm Seokjin-ah
Seokjin : Karşıma çık Bilinmeyen bitsin artık bu bulmaca hiçbirşey umrumda değil
Bilinmeyen Numara : Ben yapamam anla beni
Seokjin : Ölüyorum Bilinmeyen
Bilinmeyen Numara : Anlayamadım?
Seokjin : Hastayım Bilinmeyen etrafımdakileri üzmemek isterken tüm sevdiklerimi kaybettim
Seokjin : 2 yıl önce nefesimi kaybettim ama yinede hala ölüyormuş gibi hissediyorum
Bilinmeyen Numara : Seokjin...belki de
Bilinmeyen Numara : Nefesin hala yaşıyordur?
Seokjin son okuduğu mesajla uzun süre telefona baktı. Bilinmeyenin kendisine attığı ilk mesajdan beri garip hissediyordu. Sanki onun da dediği gibi onu çok yakından tanıdığını hissediyordu ve dün varlığını hissetmişti. Nedense ona Iseul'u hatırlatmıştı. Kafasını iki yana salladı. Hayır Iseul çoktan ölmüştü o olması imkansızdı!
Ya da imkansız değil miydi?
Aklına gelen ile Jihyun'u aradı. Telefon 2. Çalışta açıldı ve arkadaşının narin sesi kulağına doldu "Efendim Seokjin?"
"Bana hemen Iseul'un ölüm kayıtlarını mail olarak at"
"Seokjin sen çıldırdın mı!? Hasta gizliliği diye birşey var paylaşmak yasak böyle birşeyi yapamam"
"Merak etme hastaneye yollayacağım birkaç milyon dolar bu sıkıntıyı çözecektir ayrıca atabilir misin demedim at dedim yani mecbursun!"
"O k-kayıtlar çoktan silinmiştir-tir ki!"
"Ah öyle mi? Seni zorladığım için özrü dilerim. Öyleyse sana kolay gelsin"
"Oh korkuttun beni bir an çıldırdığı-"
Seokjin onu dinlemeden telefonu kapattı ve kendi kendine "o zaman bu işi benim kendim halletmem gerekiyor" dedi. Ve vakit kaybetmeden arabasına binip yol aldı...Seul'e doğru
Oy ve yorum atmayı unutmayın aşkolarss💜💜
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Stawberry Milk//Kim Seokjin♡
FanfictionBilinmeyen Numara : Hey! Kim Seokjin bana 50 çilekli süt borcun vardı unutmadım! Bu kurguya kapak yapan canım adaşım @petaeunia ya çok çok teşekkür ederim💜
