𝐌𝐲 𝐒𝐞𝐜𝐫𝐞𝐭 𝐃𝐞𝐯𝐢𝐥-𝐇𝐚𝐜𝐤𝐞𝐫 𝐀𝐠𝐞𝐧𝐭(𝐉𝐉𝐊)

_18_

Ha_eun'dan:

Tüm umutlarımı yitirmişken ve artık ölmeyi kabullenmişken tarif edilmez bir acı ile gözlerini açıyorsun.

Başında beklemekten yorgun düşmüş insanları görüyor ve sonra yavaşça dogruluyorsun.

Zor bela çıkıyorsun dışarı. Bakıyorsun güneş hala tepede.......

Yıllardır kurduğun cümleyi bilmem kaçıncı kez kuruyorsun :

"Ne yapalım "derin bir iç çekiyorsun "Bu seferde kısmet değilmiş......

Kendini avutuyorsun" Demekki daha kurtarmam gereken insanlar ve almam gereken canlar varmış "düşünüyorsun" Değdi mi bu uçukuruna düşkün pezevenk için çektiğin acı? "cevap aslında çok açık" Hiç bir zamana değmedi ve değmicek. Tekrar düşünüyorsun. "En azından kader bana onu öldürme şansı verdi "diyorsun olacaklardan habersiz....

Kabulleniyorsun artık kendini sadece avutmak için bunları söylediğini. Sende çok iyi biliyorsun ki daha çok çekecek acıların var...

Yaptıklarının yanında bu ölüm çok hafif kalırdı daha fazla acı çekmen için ölüm seni yanında istememişti...

Bilmem kaçıncı kez daha.....

Birden omzunda hissettiğin battaniye ile kimin yanımda olduğunu öğrenmek istercesine kafanı çevirdiğinde battaniyenin bile sana ağır geldiğini fark edersin....

"Ben ne haldeydim?"

Sağıma döndüğümde karşılaştıgim yüze binlerce küfür edebilir ve hayatımda okumadığım kadar lanet okuyabilirdim. Tam bir pezevenkti. Hemde uçukuruna düşkün bir pezevenk. Beni bu hale gelmeme sebep olan bir pezevenk. Sana bakarak

"Teşekkür ederim"

Dediğinde ilk defa birini teşekkür ederken bu kadar zorlandığını hissetmiştim. Teşekkür etmeyip küfür etse daha çok sevinirdim sanki. Cevap vermedim çünkü bir pezevengin tesekkurude anca kendisi gibi bir boka benzemezdi...

"Nasılsın?" dediğinde ona baktım. "Cidden nasıl görünüyorum? İyimiyim bari banada söyle bende bileyim?!" demek o kadar istiyordum ki dilimi boğazıma geri sokmak zorunda kaldım birde şuan bunu çekemezdim kafam kazan gibiydi zaten. Ama tabi ben yine duramamış ve lafımı sokmuştum

"Ordan bakınca nasıl görünüyorum? Havalar hoş mu bari?!" dediğimde bana bakarak ilk önce kaşlarını havalandirmisti ardından önüne dönmüştü.

"Hiç bir zamana değişmiyorsun ne halde olursan ol laf sokmadan için rahat etmiyor değil mi?!"

dediğinde içimdeki gülme isteğimi durduramamış ama işi biraz fazla abartmamla aniden giren sancıyla dizlerimin üstüne çökmüştüm.

Acıyla inledigimde jungkook karnını bir an tutarak eğilmiş ve beni kolumdan tutmuştu. Tek sorun vardı şuan ikimizde yardım alamadan asla kalkamadık.

"Sen acaba ne düşünerek eğildin ki nasıl kalkmayı bekliyorsun doğa üstü bir güç inip uçuracak mı bizi?!" diye sertçe çıkıştığımda bana bakıp derin bir nefes verdi.

Kızmıştı.....

Aman çokta umrumdaydı cehennemin dibine, hatta köküne, hatta cehennemin ta kendisi kadar yolu vardı.

" Sana düzgün yaklaşılmıyor anlaşıldı. Bay Jeon'a ne oldu acaba?! "

dediğinde yerde ki konumu mu biraz daha düzgün bir pozisyonyana almış ve sırtımı demirliklere dayamıştım.