SUN AND MOON☀️🌙

4.BÖLÜM

Evet herkese merhaba biliyorum fazlaca geciktim. Ama daha fazla uzatmadan yeni bölüme geçelim.

"Hazal ne oldu? Neden bi anda ağlamaya başladın? Ne yazıyor orada? Anlatmak ister misin?"

Baran'ın soruları beni daldığım ekrandan, çıkarmaya yetmişti. Ağlıyordum çünkü bu çok fazlaydı. Dayanamıyordum artık.

"Hazal burda mısın?"

"Önemli bir şey değil Baran. Ben gideyim artık."

"Olmaz öyle şey anlatmanı istiyorum ne oldu?"

Anlatıp anlatmama konusunda kararsızdım ama içimi dökmek istiyordum, öylede yaptım.

"Emin misin? Adam böyle mi yaptı sana"
Baran'ın sorusuyla afalladım bu nasıl soruydu böyle.

"Bu nasıl bir soru Baran! Yalan mı söyleyeceğim. Bana zorbalık yaptı, tehdit etti hemde ailemle o an tek çarem zarar vermekti elime geçen ilk taşı alıp kafasına vurdum,sızlanarak yere yığıldı. O an bir çocuk geldi. Bende Kemal'in yere yığılmasını, fırsat bilip kaçtım. Bu kadar dahasını bilmiyorum, sadece Kemal'in hastahanede yattığını başka da bir şey bilmiyorum haber alamadım o okuldan bir daha. Şimdi beni tehdit eden bu çocuk Kemal'in yere yığıldığında gelen çocuk. Sadece o şahit oldu bu olaya ama neden tehdit ediyor bilmiyorum, ne yaptım bilmiyorum. Bne kötü bir insan değilim, ben kötü bir şey yapmadım."

Ağlıyordum kendime hakim olamıyordum güçlü durmaya çalışıyordum ama olmuyordu.

" Tamam ağlama Hazal. Doğrular er ya da geç ortaya çıkar korkma."

"korkmuyorum hayatım bitti zaten iki önemli hayatımın başrolünde olan insanları kaybettim. Ailemi. Onlar benm yanımda olurdu ama yoklar."

"Ben varım. Bugün bende kal bırakmam seni bu halde tamam mı?"

"Rahatsızlık vermek istemiyorum. Evime gideyim."

"Hayır bende kalacaksın, gel buraya."
Bi anda sarıldı ne oldığunu anlamadım ama umrumda değildi. Şu an ağlayacak bi omuza o kadar ihtiyacım vardı ki.

Ne kadar öyle kaldık bilmiyorum, ne kadar daha ağladım bilmiyorum. Sakinleşince çekildim.

Aklıma gelen ani bir düşünceyle Baran'a seslendim.

"Baran film açar mısın?"

"Ne?"

"Aç işte, bir şey deneyeceğim."

"Anlamadım ama, açıyorum bi dakika."
Baran yüzünde memnun olmayan bi ifadeyle,

"Deniyorum ama olmuyor, açılmıyor."

"Nasıl?, hiç mi?"

"Anlamadım ki, açılmıyor işte."

"Birde ben deneyebilir miyim?"

"Tabi al bakalım."

Baran'ın telefonunu aldıktan sonra denedim olmadı, Televizyondan denedik olmadı, benim telefonumdan denedik olmadı. Umutsuzca Baran'a döndüm.

"Psikopat yüzünden son filmin demişti. Baran ne yapıcam ben, ben kötü bir şey yapmadım ki Neden böyle yapıyor."

"Bilmiyorum anlarız bir şekilde, neyse geç oldu yatalım artık
Sen benim odama yat, ben koltukta yatarım."

Kendi odasında yatmasını söylesemde beni dinlemedi. Yorganın altına girdiğimde, tüm düşünceler birbir kendini belli etti.

Baran çok sakindi. Bir şekilde geçiştirmeye çalıştı, anlamamıştım ama pek takmadım sonuçta o kadar yakın değildik. Peki bu psikopat ne yapacaktı?

Hafif tıkırtılarla uyandım, hava hala karanlıktı saate baktığımda sadece yarım saat uyumuştum. Gelen tıkırtılarda neydi. Baran biriyle konuşuyordu. Seslere kulak verdim. Kapıyı açıp sessizce adım atmaya başladım. Seslenir net bir şekilde duyduğumda durdum.

"Uyumasını bekledim, benim odamda. Abi ne yapacaksın. Kız bana bir sürü şey anlattı. Belki doğruyu söylüyordur."
Tanımadığım bir ses geldi Baran'ın ardından.

"Ne doğrusu Baran hayatı yalan olmuş onun, yürü uyandıralım."

Bu tarafa doğru adımlamaya başladıklarında hiçbir şey anlamamış ve afallamış şekilde yerimde öylece kaldım, hareket dahi edemedim.

Daha sonra karşımda iki slüet belirdi. Biri alışkın olduğum Baran diğeri,diğeri oydu. Kemal ile tartışırken gelen çocuk.

Ben şaşkın gözlerle bakarken Baran konuşmaya başladı.

"Hazal...
Bir şey diyemeden sözünü kesti diğeri.

" Uyanmışız. Birde dinliyormuşuz sen baya sinsisin. Neyse asıl meseleye dönelim. Hazır mısın karanlık günlere? "

Ne olduğunu anlamıyorum, üzerime gelmeye başladı. Kaçacak bir yer yoktu. Hareketlenmeme gerek kalmadan, kollarımda tuttu. "Bırak beni" desemde fayda etmedi. Baran'ın elinden eter olduğunu düşündüğüm şeyi aldı, çığlık atacağım sırada, burnuma koklattığı eterin etkisiyle, geriye sadece karanlık kaldı.

Karanlık...

BÖLÜM SONU

Fazlaca geciktim üzgünüm. Umarım bölümü seversiniz.
Umutla, mutlulukla en çokta sağlıcakla kalın.