SUN AND MOON☀️🌙

5.BÖLÜM

Herkese merhaba, aslında burda ne anlatacağımı o kadar bilmiyorum. İçimi dökmek istiyorum ama sizi de fazla boğmak istemiyorum. Anlayacağınız her şey karman çorman. Neyse fazla uzatmıyorum. İyi okumalar...

İnsanlar...
Ne denir ki bu yaratıklara bazıları çok iyi ama bazıları acımasız. Denilebilecek tek şey ise ;

Hiçbir insana güvenme
Kendi menfaatleri için harcamadığı şey kalmaz.

...

Yavaş yavaş araladım gözlerimi hafif bulanık olan görüntü netleşti ama yine de simsiyahtı her yer, siyah bir dolap vardı, ardından kocaman yine siyah bir yatak, cam vardı dışarıyı gösteren ama siyah perde ile örtülmüş.

Yavaşça doğruldum, odada gezmeye başladım;iki kapı vardı. Birini açtığımda banyo ve lavabo olduğunu fark ettim, diğerini açmaya yeltendim ama olmadı.

Ne olacaktı şimdi? burada mı tutacaktı beni?
Petdeyi açıp dışarıyı izlemek üzere arkamı dönecektim ki, kapıdan tıkırtılar geldi ve ardından açıldı. Karşımda o vardı.

"Ooo uyanmış, uyuyan şeytan nasılsınız daha kötü müsünüz? Onu sinir etmek adına iyi olmasam da iyiymiş gibi yaptım.

"Gayet iyiyim"

"Emin misin pek öyle görünmüyorsun. Dur Ayna vereyim."
deyip sırıttı. Aynayı alıp kendime baktığımda, şok geçirdim. Kıpkırmızı gözlerim, kireç gibi bir ten. Böyle olmamalıydı, güçlü kalmalıydım.

"Ne düşünüyorsun şeytan?"
Bu nasıl bir tabirdi. Ben bu kadar ne yapmış olabilirdim?

"Sanane benden. Hem bu yaptığın çok saçma, neden her yer siyah ve neden bana böyle davranıyorsun?"

"Bir sözlerine dikkat et, iki soru sorma hakkını vermedim, üç böyle ukala davranırsan çok kötü şeyler olur."

"Çok korktum,geri zekalı sana dedim ki hayatım bitti, korkmuyorum. Nerede beynin, düşürdün mü yoksa aptal."

Çok sinirliydim ne dediğimin farkında değildim. Ateş saçan gözleriyle üzerime gelmeye başladı. Geri geri adım atarak uzaklaşmaya çalışsam da, omuzlarımdan tutup, soğuk duvara sertçe itekledi. Dudaklarımdan" aah" nidas dökülürken, konuşmaya başladı.

"Sana ne demiştim. Benimle düzgün konuş, sonuçları iyi olmaz. Bir dahaki sefere bu kadar kibar olmam. Anladın mı?"

" Ne olurmuş söylesene."
aramızdaki mesafe iyice kapatarak, kulağıma doğru fısıldadı;

"Olmasını istemeyeceğin şeyler."
ardından beni serbest bıraktıktan sonra kapıyı sertçe vurdu ve odadan çıktı.

Ne yapacaktım bu odada kalamazdım. Camdan aşağı baktığımda çok yüksekti, atlayamazdım.

Gözyaşlarım firar ederken yanaklarıma, yatağa yaslandım dizlerimi kendime doğru iyice çekerek pencereden gelen hafif ışıkla düşüncelere daldım.

Ne gücüm kaldı, ne de yaşama isteğim. Annem ve babam beni bırakıp gittiğinden beri güçlü olmaya çalıştım ama artık çok yoruldum, dayanamıyordum. Ağlamam iyice artıyordu ama umursamadım, hıçkıra hıçkıra, bağıra bağıra ağlıyordum. Beni duyuyorlar mıydı? Pek te umrumda değildi.

Aniden kapının açılması ile kaldırdım başımı,yine oydu.

"Yeter bu kadar senin zırlamanı dinlemek zorunda değili, sus artık."
O sinirli gözleriyle, bana bakıyordu. Benim is tek yaptığım susmaktı. Benden bir ses duymayınca,çekip gitti.

Sessizce ağladım, yoruldum. Uğraşmak istemiyordum. Yatağa çıkıp, yorganı üzerime çektim. Tabii ki uyuyamadım zaten tahni yirmi dakika sonra kapı açıldı. O geldi ve bir kişi daha Baran. Elinde yemek vardı.

"Al ye şunu acı çekmeden ölmene izin veremem. Ne kadar haz etmesemde senden,  buna mecburum."

Benim ise gözlerim Baran'daydı. Onu umursamadım bile. Ayaklandım hemen.

"Neden yaptın Baran. Evinde kaldım, teselli etmeye çalıştın, film seyrettik bunun için miydi? Beni buraya tokmak için miydi bu yaptığın. Güvenmiştim ben sana he şeyi anlamıştım bu muydu?"
Gözyaşlarımı tutamamıştım. Baran'ın tek yaptığı duygusuzca ağlayan, bana bakmaktı.

"Yeter bu kadar çok konuşuyorsun şeytan. Uzatma buradasın ve bitti sorgulama."

"Ya anlatsana ne yaptım sana, bilmiyorum anlamıyor musun?"

"Yalanlarına devam edeceksen seni dinlemeyeceğim ama tek bir şey söylicem benim hayatımı bu oda gibi yapan sendin! Karanlık. Şimdi sen de bu karanlığın içindesin."

Bu ağır sözlerin ardından geriye sertçe kapanan kapı sesi kaldı...

BÖLÜM SONU

Eveeet bir bölümün daha sonuna geldik. Umarım beğenmişsinizdir. Umutla, mutlulukla en çokta sağlıcakla kalın.