❛Kuya❜ ┇K.TH x L.CY✔️

✿ten

LUCY

Sumilip muna ako sa labas bago ko tuluyang buksan ang pinto. Nakita ko siyang nakatingin sa orasan niya at nakasandal lang sa poste sa harap ng bahay namin.

And this freaking heart of mine kanina pa hindi mapakali ><

"Hooo! Act normal, Lucy! Kaya mo yan!" sabi ko sa sarili ko bago ko buksan ang pinto. Sinalubong niya agad ako ng matamis na ngiti at naglakad papalapit sakin.

Umiwas ako ng tingin dahil kakaiba ang ayos niya ngayon. Ang gwapo niya pang tignan. Fudge, wag kang magpapahalata, Lucy!

"Tara na?" Nakangiti niyang aya sakin. I just smiled at him at tumango.

—

Dinala niya ako sa mall. Kanina pa ako hindi nagsasalita dito dahil sobra akong naiilang ako sa kanya. Hindi ako sanay ng ganito. Hindi ako sanay ng nagkakagusto ako sa kahit sino.

"Lucy, okay ka lang?" Tanong niya kaya nagising ako sa realidad at nakita kong winawagayway niya pa yung kamay niya sa harap ng mukha ko

"U-uhm, yeah. Nga pala, kakain tayo?" Halos mapalo ko na ang sarili ko sa tinanong ko. I heard him laugh. Jusko naman, ano bang gagawin niyo sa fastfood ha Lucy?!

"Yeah. Kain muna tayo. Baka gutom ka na. Anong bang gusto mo?" Tanong niya sakin.

"Burger, fries and coke lang" sabi ko sa kanya. He just smiled at me at saka lumapit sa counter.

Hindi ko mapigilang mapatingin sa kanya. He's so fine. Kahit likod niya pa lang ay sobrang gwapo niya na. What did you do to me, Troye Kang?

Ilang buwan na din kami magkausap and sobrang bait niya talaga. Kaya siguro nagustuhan ko siya. Sobrang cheerful niya. It makes him more cuter.

Geez, nakakakilabot naman yung sinasabi ko. Ewan ko rin kung paano or kailan. Gusto ko siya. I like him so much. He's unique and he was very different to other guys I know. We have the same interest but have different feelings.

I liked him but he will never ever like me too. Kapatid na ang turing niya sakin and maybe hanggang dun lang talaga kami. Tanggap ko naman. Kaya ko naman sigurong itago 'to sa kanya. Ayokong masira ang pagkakaibigan namin just because I have this stupid feelings for him.

Sa totoo lang first time ko magka-gusto sa kahit sino. Nung una naninibago ako sa sarili ko at sobrang naiilang ako. Ganito kase ako. Since bata pa ako, walang ni isang nagkagusto sa akin. This is something new to me.

"Here's your food" nakangiti niyang ulit na sabi niya. Hindi ba siya napapagod na ngumiti? Ako ang napapagod para sa kanya

"Hey Lucy" napatingin ako sa kanya at halos magwala ang puso ko when I met his eyes. Agad akong umiwas ng tingin at muling kumain

"Yap?" Sagot ko habang nakayuko parin.

"I'm sorry" matik akong napatigil sa sinabi niya.

"Why?" Tanong ko sa kanya.

"I know you are avoiding me and I am sorry for that kung may nasabi man akong masama or hindi mo nagustuhan" I just felt guilt slowly eating me up.

Dahil 'to sa pisting nararamdaman ko. Hindi ko alam na iniiwasan ko na pala siya. Naiinis ako sa sarili ko.

"You didn't do anything wrong. Ako lang yung may mali, Kuya" sa totoo lang hindi ko alam kung paano ko sasabihin sa kanya without telling my feelings to him. Ang hirap.

"Siguro pagod lang ako this past few days. And may family problem kase ng konti. Sorry kung sa tingin mo na iniiwasan kita. Sorry Kuya" ineexpect kong magagalit siya sakin pero he just stared at me na para bang naaawa siya

"It's okay, Lucy. Naiintindihan ko naman. Sana mag-sabi ka sakin if may problema ka. I will always be here para damayan ka" lies lies lies, infact my dad and mom were perfectly fine.

"I will, Kuya. Thank you" nakangiting sabi ko sa kanya. Pero peke. Hindi ko na alam kung sino pa ako. I was suppose to be the cheerful and playful Lucy pero naaapektuhan ako masyado.

And I really hate it so much.

TO BE CONTINUED..