✿fifty-eight

374 26 18
                                    

THIRD PERSON'S

As Shantal said, mabilis na naglakad si Lucy patungo sa Student Council Room. She doesn't even know why he was there pero ang alam niya lang ay kailangan niyang makausap ito.

She indeed confessed to him also through chat pero wala siyang natanggap na sagot.

She glimpsed at her wrist watch at nakitang 5:30 na ng hapon. Malapit nang isara ang school kaya tumakbo na lang ito papunta doon. She was currently as the 4th floor at nasa 1st floor pa ang Student Council Room. Hindi niya inalintana ang pagod at sakit ng paa niya at patuloy lang sa pag takbo.

"Lagot ka sakin, Troye" sabi niya sa sarili saka mas binilisan ang pagtakbo. After some time, she reached the 1st floor at mabilis na tinignan ang bawat pintong madadaanan then finally, she stopped at a door with a label 'Student Council Room'

Hindi na ito nagpatumpik-tumpik pa at mabilis na binuksan ang pinto. She looked over the room at hindi naman ito nabigong makita si Troye. He was silently writing some notes.

"Troye.." she couldn't remember kung pang-ilang beses niya na ito tinawag sa pangalan niya but it feels really different for her dahil laging 'Kuya' ang tawag niya dito.

"L-lucy" halatang nagulat din ang binata nang makita niya sa harap niya ang dalaga habang hingal na hingal.

"W-what are you doing here?" Nauutal na tanong niya sa dalaga. She lifted her arms giving sign to give her some time dahil hinihingal pa ito.

He secretly smiled at her gesture. Pero agad din itong nagligpit at handa na sana sa pag-alis. He was about to go out of the room nang magsalita si Lucy causing him to stopped of his tracks.

"Ano? Aalis ka na naman? Tatakasan mo na naman ako?" bakas sa boses nito ang lungkot.

"Bakit lagi mo na lang akong iniiwan?" It really hit him when she said that. Naitanong niya na lamang sa sarili kung bakit nga ba? Bakit siya palaging umiiwas sa dalaga.

"You didn't even hear my side, Troye. Bakit ka ganyan?" she said while panting. Her voice starting to broke too. Which means she was very close to crying. She wants to be strong while talking to him pero sobrang tinatraydor lang siya ng sarili niya.

"Nabasa mo ba yung message ko sayo? Hahaha, hindi man lang ako nakakuha ng kahit anong sagot. Akala ko magiging maayos tayo pag nasabi ko na sayo pero bakit mo parin ako iniiwasan?" then the time comes, her tears finally fell. Hindi niya na kayang pigilan ang sarili pa sa pag iyak.

"It hurts so much, Troye. Sobrang naninibago ako pag hindi mo ko kinukulit. It feels empty kapag hindi mo ko kinakausap. Ano pang gusto mong gawin ko?" inaamin ng binata that even him, even him felt the same way as her.

"Maybe nag-iba na yung gusto mo. Are you tired? Sabihin mo sakin please. Para naman hindi na ako umasa oh"

"I like you too. Troye, gusto din kita. Naiintindihan mo ba ako? Gusto kita, Mahal kita, oh kahit ano pa 'tong lintek na 'to. Troye, gustong gusto kita! I miss you. I miss you so much" napayuko na lamang ito atsaka humagulgol. She really wants to end the pain. Ganito pala talaga pag may gusto kang tao. Hindi pwedeng hindi ka masaktan. Cause Pain is always part of loving someone.

"I'm sorry for not telling you. Natatakot din ako gaya mo pero I just want us to be happy. Ayoko ng matakot pa. I don't want to miss the chance to be with you"

"Magsalita ka naman please" nakayuko paring pakiusap nito.

He finally turned around atsaka lumapit sa dalaga. He looked at her for 3 seconds bago hilain ito papalapit sa kanya. He wrapped his arms around her atsaka ngumiti.

"I'm sorry, Lucy" panimula nito. Lucy did the same way and hugged him back. He hugged him like she was longing for his touch for a long time. How she miss hugging him like this.

"Hindi ko alam na nahihirapan ka pala dahil sakin. I'm really sorry for that" she just nodded saka binaon ang mukha nito sa dibdib ni Troye.

"Natakot lang talaga ako sa sasabihin at reaksyon mo. I'm sorry. I will try my best to be more open to you. Sorry boo. Namiss din kita, sobra. More than you miss me"

"And always remember that I will not get tired of loving you. I won't get tired of saying how much I love you" this time, it's her time to smile. Her Ate Sunshine was right, everything will be alright again. And I guess this was the start.

"Troye.."

"Hmm?"

"I don't want to be your little sister anymore" napabitaw si Troye sa sinabi ni Lucy. Lucy smiled at him playfully.

"I want to be your girl instead" bahagyang natulala ang binata sa sinabi nito atsaka ginulo ang buhok nito.

"Ikaw ah. At kailan ka pa natutong bumanat ng ganyan?" Natatawang tanong ni Troye sa kanya.

"Bakit? Ikaw lang ba pwedeng bumanat?" Natatawang tanong ni Lucy. They just both laughed. Worth it lahat ng sinakripisyo nilang dalawa. To know that they will end up both together in each other's arms. Sobrang worth it.

"Thank you, Troye. It was all worth it. Sobrang thankful ako sayo" sabi nito.

"Same, Lu. Thank you for being brave"

"By the way, lika na. Anong oras na eh" Troye agreed as they both walked towards the door.

When they opened the door halos manlaki ang mata nilang dalawa they saw their friends. Smirking at them.

"Yeeeees! Ligawan na yan oh" pang-asar ni Elijah sa dalawa. They just both looked at each other.

"Awiiieeeeee! Sabihin niyo, 'Salamat Shantal' HAHAHAHAHA" biro ni Shantal sa kanila.

"Kanina pa kayo nakikinig dyan?" Tanong ni Troye.

"Oo, narinig namin yun buong speech ni Lucy. Naiyak nga si Jullien eh. Ikaw kase, bakit mo naman iniwasan" pang-asar din ni Brix. Namula lamang ang pisngi ni Lucy atsaka tumungo.

"Kayo talaga, lika na. Uwi na tayo" yaya ni Lucy sa kanila.

TO BE CONTINUED..

❛Kuya❜ ┇K.TH x L.CY✔️Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon