The Switch

Flashback

"MARISSA!" Napaiyak at napasigaw so Kristine nang tamaan si Marissa.

"SINO KA BA HA?!" Malakas na loob na sabi ni Kristine sa taong iyon na nakamaskara pa kaya hindi mo talaga malalaman kung sino 'yun.

"Natatandaan mo na ba nung Una tayo nagkita, hindi mo ko tinanong kung ano at sino ako. Edi sana may idea ka na ngayon kung sino nga ba talaga ako ngayon."

Patuloy sa pag-agos ang mga luha ni Kristine sa mga oras na 'yun, naalala na nya ang mga nangyari nung Una palang

"ngayon tinatanong kita kaya sagutin mo ang tanong ko." Matalim ang mga tingin towards sakanya. At madiin nyang sinabi ang mga salitang 'yun.

"Gusto mo ba talaga who really Iam?

*evil laugh* Sorry, but you're too late."

*bang*

"KRISTINE!MARISSA!" Sunod na dumating ang tatlo. Si Rojon, Mark and Melissa. But they are too late. Nawala bigla ang nakamaskara na yun at naabutan nila na duguan ang mga kaibigan nila kaya nagsilapit sila.

--
KRISTINE'S POV

Where am I? Bakit nandito ako sa isang lugar na puro madilim?

Ipinunas ko ang mga luha. I-ito ang lugar kung sana nagbago ang lahat.

Dahil dito nakaleche buhay ko. Bakit ba kasi ako nandito? At bakit ginagawa samin 'to?

"Kristine!" Napalingon ako sa babaeng tumatawag sa pangalan ko.

And there I saw marissa, nakagapos ang mga kamay nito. At umiiyak na para bang humihingi ng tulong.

Bakit nandyan si Marissa? Naiiyak na ako! Ayoko na to, sana panaginip lang ang lahat!

Nanghihina na sya kaya naisipan kong lumapit na sakanya. Tumakbo ako patungo sakanya kaso may biglang shield kaya hindi ako nakapunta agad.

"H-hintayin mo ko marissa." Saad ko. Kinakatok ko ang shield Baka sakaling masira ito at makakapasok ako sa loob.

Patuloy pa rin sa pagtawag si Marissa sa pangalan ko.

Kahit ginawa mo sakin yun, marissa. Tandaan mo, handa kitang patawarin dahil alam kong hindi mo naman ako gugustuhing masaktan.

Napaluhod nalang ako dahil nanghihina na ako, hindi ko na kaya.

And the next thing happened may isang babae ang lumitaw nalang bigla somewhere.

"Alam nyo na ba kung bakit nangyayari 'to sainyo?" Tanong nya.. Bakit nga ba to nangyayari samin?

Hanggang ngayon hindi ko pa alam at wala akong balak alamin. Alam kong wala yang kwentang bagay!

Tumayo na ako at sinampal ang babaeng 'yun. "WAG MONG PINUPUT*NGIN* ANG BUHAY NG IBA!" pasigaw kong sabi, ano bang magagawa nya sa paggaganyan nya? Wala naman syang napapala diba.

Napahawak sya sa pisngit at unting-unti syang nagiibang anyo, teka nga.... nanlaki mata ko ng naging matanda sya.

Nagulat ako ng bigla nya akong hinawakan sa leeg at itinaas. Hindi ako makahinga.