Tumingin ako sa kanya habang tumutulo ang mga luha sa aking mata. Pinuntahan ko siya sa Hospital, nagbabakang sakali na may tyansa pa ako. Kahit sampung pursyento lang ang meron ako. Pinahahawakan ko ito ng sobra.
"I love you...Please, tell me you l...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
A Soulmate who wasn't meant to be by Jess Benko
I open my eyes madilim parin at ang tanging liwanag na meron ako ay ang lampshade sa kabilang night stand.
The first thing I did is to look besides my bed.
He's gone.
I stretch my hand, until I reach the pillow that Timothy used then hug it. It feels like everything happened is just a dream. I told myself that it's good that he's not here anymore, but I already miss him.
Even though I don't know what the time is and if I'm already late for the train. I let myself to hug the pillow and close my eyes a little bit. "Just 5 more minutes," I whispered.
Timothy what did you do to me?
At the second time I open my eyes, something flow from my eyes to my cheeks. I wipe it using the back of my hand. But it flows again and again and again, until I can't no longer stop it. My vision became a bit blurry and when I hear myself sobs I bury my face to the pillow. You stupid woman, why are you crying over the guy that didn't like you?
Ang limang minuto na sinabi ko na itatagal kong nakahiga ay nadagdagan ng trentang minuto. Kinuha ko ang lahat ng lakas na meron ako para tumayo at tignan ang orasan na nakapatong sa night stand table. "It's already 6:36 am," I said to myself at kinuha ko ang wireless na telepono nakapatong din sa night stand. Pumunta ako ng balkunahe para buksan iyon at lumabas. Gamit ang telepono ay tumawag ako para mag padala ng breakfast.
Kailangan ko maabutan ang train papuntang Tuscany na aalis ng 7:30 A.M. Gusto ni Ella na makapunta ako ng maaga doon. Five thirty sana ang una kong napiling oras na makaalis at ganung oras din nagbubukas ang train station dito sa Rome, pero gustuhin ko man ay ayaw kong makasabay si Timothy na makaalis.
Habang iniintay ko ang breakfast ko ay naligo muna ako at nag-ayos. Ang damit na napili ko ay sky blue below the knee button up dress na may disenyong puting maliliit na bulaklak. Halos lahat naman ng damit ko ay dress at pangsummer. Tamang tama lang sa bakasyon na ito para sakin.
Nang narinig kong may kumakatok sa pintuan ay ibinaba ko sa vanity table ang suklay na ginagamit ko syaka tumayo sa pagkakaupo at lumabas ng kwarto. Baka ito na ang breakfast delivery ko.
Pero nang nabuksan ko ang double door ng kwarto ay nakita ko si Timothy na tatayo sa pagkaupo nya sa couch at ilalapag ang laptop na nasa hita nya. "Timothy? Wh-y-y are you still here?" Napalingon siya sa akin at nang ibubuka na nya ang bibig nya para magsalita ay walang lumabas doon kaya itinikom muli nya ito. Nakita ko na nakabihis na siya ng pangalis at suot nya ang salamin nya. It is a black T-shirt and dark green pants. Nakita ko din sa gilid ng couch ang suitcase at bag pack nya.
Narinig ko muli ang katok ngunit di ko magalaw ang paa ko para makapaglakad papuntang pintuan at buksan iyon. Kaya si Timothy ang pumunta doon at kinuha ang breakfast ko.
