Tula 86 "Larong digmaan"

21 2 0
                                    

"Larong digmaan"

Umpisahan ang paligsahan, patatagan ng kalooban sa kakaibang kapaligiran

Isa, isang beses ka lang nag tama sa panigin ng iba nakakawasa na pero ganyan sila

Dalawa, dalawamput pitong tyansa pero teka sobra pa hindi ko na alam basta't ang alam kong ako'y lumaban

Tatlo, tatlong beses pinilit kulayan ang mundong binabalot ng kadiliman ngunit hindi talaga tinatablan

Apat,nag dadalawang isip baka hindi na kayanin, hindi na mahanap ang mga kagamutang gagamot sa mga sugat na natami sa pakikipag laban.

Lima, pinilit na hinila ang buong katawang puno ng mga katanang ng galing sa kanila.

Anim, bigla silang nawala sa aking paningin, dinaraanan ko'y biglang nag lalaho

Pito, hinahabol ng liwanag gusto kong huminto at sumama ngunit alam kong hindi dapat kaylangan kong lumaban

Walo, akala ko'y malapit na ko sa dulo pero marami pa palang sandatang naka abang sa daraanan ko

Siyam, tuluyan ng bumigay ang aking buong katauhan nakita ko na lamang ang sarili kong duguan.

Sampu, tuluyan ng sinakop ng liwanag ang aking mundo narito na lamang ako at pinag mamasadan ang mga taong inasahan kong makakapag ligtas sa akin sa kadilimang nilabanan ko.

Hanapin mo na ko hindi sa mga puno o sa mga sulok. Hanapin mo ako sa itaas ng mga ulap.

Do not copy without the author's permission

Tula para sa'yo Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon