Εν αρχή ην το χάος.

378 24 6
                                    

Το βλέμμα του είναι καρφωμένο στο πάτωμα.Προχωράει σχεδόν ηττημένα προς την κόκκινη πολυθρόνα,έχοντας σχηματίσει τις παλάμες του σε γροθιές.Δεν του λέει τίποτα,δεν χρειάζεται.Τα βλέμματα τους άλλωστε κάνουν κάθε λέξη να χάνει τη σημασία της.

"Γιε μου σφιγμένο σε βλέπω.Μην μου πεις ότι φοβάσαι" ακούει τη φωνή που μισεί περισσότερο στον κόσμο και αμέσως κλείνει τα μάτια του σφικτά.

Είναι δυνατός.

"Νομίζω πως η συζήτηση πρέπει να γίνει ανάμεσα σε εμάς τους δύο,δεν νομίζεις πατέρα;" η φωνή του παραδόξως βγαίνει από μέσα του με θάρρος,πυγμή.

Κοιτάει φευγαλέα τον ενοχλητικό άντρα που βρίσκεται στο δωμάτιο μαζί τους,προσπαθώντας να τον ξεφορτωθεί.

"Ω Χρήστο,αυτή η συζήτηση θα γίνει κάτω από τους δικούς μου όρους.Ο Άλεξ θα ακούσει κάθε εκατοστό της συζήτησης,ξέρει τα πάντα άλλωστε" καθώς μιλάει το χαμόγελο του μεγαλώνει,ενώ ταυτόχρονα ψαχουλεύει το γραφείο του.Βρίσκει το πούρο του,το ανάβει και τραβάει μια δυνατή τζούρα χωρίς να έχει πάρει τα μάτια του από πάνω του.

"Δεν είμαι το παιχνίδι σου πλέον,θα έπρεπε να το ξέρεις..πατέρα" η φωνή του αλλάζει όταν φτάνει στη λέξη πατέρα.Γίνεται ειρωνική,ίσως και μελαγχολική.

Είναι κυρίαρχος.

Το γέλιο του αντηχεί στο δωμάτιο,κάνοντας τον να κλείσει για ακόμα  μια φορά τα μάτια του σφικτά.Δεν έπρεπε να είχε δεχτεί να μιλήσουν εξαρχής,τώρα το αισθάνεται όσο τίποτε άλλο.Είναι όμως άντρας και τα τιμάει τα παντελόνια του.Ποτέ δεν δειλιάζει,ποτέ.

"Μην λες μεγάλα λόγια γιε μου.Μπορεί να έκανα πολλά λάθη στην ανατροφή σου αλλά σ'αγαπάω.Θα έπρεπε να το ξέρεις αυτό"

Ψεύτης.

"Μην μιλάς πατέρα" τα μάτια  κλείνουν για ακόμη μια φορά ενώ καλύπτει το πρόσωπο του με τις παλάμες του.

Δεν θέλει να ακούει.

"Αρνείσαι να δεχτείς την αλήθεια Χρήστο;Πάντα σ'αγαπούσα,απλά τότε δεν ήξερα πώς να στο δείξω.Τώρα όμως έχω αλλάξει,έλα στο πλευρό μου και θα σε κάνω κυρίαρχο του κόσμου Χρήστο" τραβάει μια μεγάλη τζούρα απ'το πούρο του και την φυσάει πάνω του.

Υποκριτής.

"Σκάσε πατέρα,δεν θέλω να σε ακούω"τρέμει από θυμό,φόβο.Δεν μπορεί να σκαλίζει πληγές που για τόσο καιρό είχε κλείσει.Πονάει,πολύ.

Los Soberanos(Οι Κυρίαρχοι)Where stories live. Discover now