Αρκετό καιρό αργότερα.
"Ξέρεις,μου άρεσε πολύ εκείνο το μαύρο τζάκετ που φορούσες τις προάλλες..Μα γιατί δε το ξαναφόρεσες;"η φωνή της σπάει την οικεία σιωπή,καλύπτει τους ήχους των κυμάτων και γεμίζει τον χώρο.
Το βλέμμα του μένει εκεί,πάνω της.Ποτέ δεν θα καταφέρει να της κάνει κακό.Ακόμα και αν δεν την είχε συναντήσει ποτέ,θα την είχε επινοήσει.Τη χρειάζεται,σχεδόν νιώθει το πάθος μέσα του να καίει και ολοένα να πολλαπλασιάζεται.
Μπλε μάτια ανταμώνουν με καστανά.Θα μπορούσαν να κοιτάζονται για μια ζωή,και ίσως να μην ήταν ούτε τότε αρκετό.
"Αλήθεια σου άρεσε;" κι εκείνος που νόμιζε πως θα την τρόμαζε με δαύτο πάνω του..
Θέλει να τη σώσει.Ζει τη στιγμή γιατί στο τέλος ίσως δεν απομείνει τίποτα και κανένας.Τον άνθρωπο της ζωής σου,το άλλο σου μισό,μία φορά τον συναντάς, ίσως και ποτέ.Όταν όμως ανταμώσεις μαζί του,θα το καταλάβεις από χιλιόμετρα μακριά,από το πρώτο κιόλας βλέμμα,απ'τη συνεχόμενη φωτιά που θα καίει μέσα σου.Τον άνθρωπο της ζωής σου δεν θα τον αφήσεις να φύγει,ή και οι δύο μαζί ή κανένας.Κι αν αυτό όμως συμβεί, δεν θα τον ξεχάσεις ποτέ.Θα ζει για πάντα μέσα σου,στη σκέψη,στη καρδιά σου.Γιατί είναι η ζωή σου,είναι τα πάντα σου.Ζεις για ένα του χαμόγελο και πεθαίνεις όταν πονάει,επειδή μαζί του πονάς κι εσύ,επειδή τον αγαπάς.
Ή κανείς ή και οι δύο μαζί,μ'ακούς;
"Φυσικά μου άρεσε,σε έκανε έτσι πολύ.." κάνει παύση ενώ προσπαθεί να βρει τις σωστές λέξεις"κακό αγόρι"χαμογελάει αθώα και τον κοιτάει τρυφερά με τον τρόπο που μόνο εκείνη ξέρει.
Κοιτάζονται για λίγα δευτερόλεπτα και ύστερα γελάνε.Συνέχεια γελάνε,ακόμα και τίποτε να μην ειπωθεί,εκείνοι θα βρουν ευκαιρία και θα γελάσουν,είναι άλλωστε ερωτευμένοι.
Κοιτούσε ο ένας τον άλλον και γελούσαν.Πόσο ήταν όμορφο να ζει κανείς.
Τα ωραία όμως δεν κρατούν για πάντα και η αγάπη δεν αρκεί για να σβήσει τη φωτιά.Την αγαπάει,κι όμως το σχέδιο έχει τεθεί σε εφαρμογή,κι όμως το όνομα του είναι ευρέως γνωστό σε όλη την Ισπανία,στην Ευρώπη,παντού,ολόκληρη η μαφία εξαρτάται από εκείνον,κι όμως το μόνο που σκέφτεται είναι εκείνη και το πότε θα τη δει.
Που να πάρει,είναι δολοφόνος και οι δολοφόνοι δεν ερωτεύονται,δεν έχουν αδύναμο σημείο.Γαμώτο,είναι οι Κυρίαρχοι και αυτό από μόνο του θα έπρεπε να είναι αρκετό.
YOU ARE READING
Los Soberanos(Οι Κυρίαρχοι)
Science FictionΟι δολοφόνοι δεν ερωτεύονται,μονάχα μισούν.Είναι κυρίαρχοι των πάντων,δεν έχουν αχίλλειο φτέρνα. Κυκλοφορούν ανάμεσα μας,πολλές φορές τους ερωτευόμαστε,τους αγαπάμε,είναι οι άνθρωποι μας.Είναι οι Los Soberanos .