"Sen siyahlar içinde kalmış bir çocuksun, bense aydınlığa alışmış bir kız... sence hangisi daha baskın gelir? Karanlık, aydınlığa alıştığı zaman mı yoksa aydınlık, karanlığa doğru çekildiğinde mi?"
Uzun sürdüğünü biliyorum ama diğer taslak bölümlerle uğraştım :) Ekstra olarak da eski bölümlere dönüp yazım ve anlam hatalarımı iyileştirmek biraz zaman aldı ama şu an eskisinden de iyi oldu.
Birçok kez kontrol ettim ama yanlışım varsa lütfen belirtmekten çekinmeyin ve ve ve oy vermeyi unutmayınn <3
Bu arada müziğe ek olarak yine Zayn- Dusk Till Down dinleyebilirsiniz.
İyi okumalaar <3
Çalan blues müzik narince kulağıma dolmaya başladığını fark ettiğim sırada asansör sebepsiz bu uyuşmamın aksine bana hayal meyal bir sarsıntı yaşatarak çalışmış ve yavaşça alt katlara inmeye başlamıştı.
Hâlâ göz gözeyken ve küçük asansör yüzünden aramızda hesapladığım kadarıyla sadece bir adım kalmışken içime akan ılık şeylerin yanında şiddetli bir kalp çarpıntısı da yaşıyordum hem de en şiddetlisinden.
Pekala, neydi bu duygular?
Sırf özgüvenli, korkusuz ve etkileyici olması mıydı beni ona çeken?
Eğer öyleyse buna gerçekten sevinebilirdim çünkü bu gelip geçici şey olurdu benim için.
Öyle olmalıydı.
Yine de, ben de dışımdan net durmaya çalışsam da içimden gerçekten de lâl olmuş bir haldeyken sessiz kalmak istedikçe o daha da sessiz kalmış ve gittikçe büyüyen bu garip... çekimin esiri altına girerken tüm bunlar yetmiyormuş gibi yüzünden duygu okumak da neredeyse imkansız gibiydi benim için.
Bilirsiniz, yüz duyguların kodları olurdu. Bir kitapta okumuştum. Merakta oluşacak yüz ifadesi ya kalkan kaş ya da merakla çatılan kaşlar olurdu ama bu adamın yüzü düzlükten ölecekti.
Daha çok bir şeylere tepki vermek için ya fazla yaşamıştı ya da bundan artık sıkılmışa benziyordu.
Bilmiyordum ama bu kemikli yüze biraz... duygu güzel olabilirdi. Hele ki bu yeşil harelere.
Lina? Saçmalamayı kesmen için ne yapmam gerekiyor?
Kuruyan dudağımı yalamak istesem de bu görüntünün yanlış sonuçlar doğuracağını bildiğimden tek yapabildiğim dudaklarımı kapatmadan, hatta kapatamadan yutkunmak olurken o ise bindiğinden beri ilk defa tepki vererek önce belli olmayacak bir şekilde derin nefes almış ve ardından da yavaşça pazıları şişirecek şekilde kollarını birleştirip bana tepeden bakmaya devam etmişti.
Bu uzayıp giden bakışmayı kesmek adına en iyi bildiğim şeyi yaparak, merak ederek gözlerimi ilk olarak göğsüne ve oradan da üstüne indirdiğimde ciğerlerim sanki bana şükür edermiş gibi sahici bir nefes aldığını fark ederken genzimi temizlemekten son anda kurtarmıştım kendimi.
Biliyorum biliyorum, özür dilerim ama bu bilerek olmuyor ki, tanrı aşkına!
Lacivert çizgileri olan gri renkli lacose tarzı bir tişört ve siyah pantolon, altına ise hem klasik hem de spor duran siyah renkteki ayakkabılarını giydiğini görürken bakışlarımı merakım yüzünden bu sefer de kafasına çıkarmış ve dağılmış saçının tepesine yerleştirdiği gözlüğün duruşunda bir an tatlılık sezmem sonucu, gerçekten de yerimde şöyle bir rahatsızca kıpırdanırken bu sefer dudaklarımı kapatarak hem çenemi dikleştirmiş hem de sertçe bir yutkunuş gerçekleştirmiştim bu sırada içimde kendime kızdığım sırada.
Kes şunu Lina. Lütfen kes.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
