ისევ ეს წერილი, ისევ ეს კალიგრაფია, პირველად ვიფიქრე რომ ეს ზეინის დაწერილი იყო, მაგრამ შევცდი, როგორც ჩანს ,,სისიხლიანი ჯონი" ისევ აქ იყო და მე მითვალთვალებდა,
პატარა ეს მიმართვა მისთვის უცნაურია დარწმუნებული ვარ ის ჩემზე გაცილებით დიდია ის მე პატარათი არ მომმართავდა თუ ეს...
- ასეთი აზრები საიდან მომდის - ჩემს თავს ვეუბნები, მთელი ლექციების განმავლობაში, წერილზე ვფიქრობდი და ერთ გადაწყვეტილებამდე მივედი ,,იმედია არ ვინანებ" ვფიქრობ ჩემთვისსახლში მივედი, ტანსაცმელი გამოვიცვალე და სამსახურისთვის მოვემზადე, მანქნის გასაღების აღების დროს ფეხებში სისუტე ვიგრძენი, მაგრამ თავი მაინც შევიკავე რომ არ დავცემულიყავი, მანქანით წასვლა საშიში იყო, ოფისში მისულს ყველას მივესალმე და ჩემი საქმე გავაგრძელე
საშინლად დაღლილი და გამოგიტული ვიყავი, ყავაც ვეღარ მშველიდა ადგომა ვცადე, მაგრამ დიდი კრახი განვიცადე,
- ცუდად ვარ
არ მეგონა თუ ასე საჭირო იყო ძილი, მაგრამ მამაჩემის შვილს ძილი მჭირდებაღამის საათები იყო ანუ შემეძლო წასვლა და გამოძინება, ,,თუ წავიდოდი?" ეს იყო პირველი კითხვა რაც ჩემს თავს დავუსვი, თავს ძალა დავატანე და წამოვდექი, ძლივს მივედი გასასვლელთან მაგრამ აქ ფეხებმა მიმტყუნეს და კარებთან ჩავიკეცე, არავინ იყო დარჩენილი რაზეც მიხაროდა თან არა, ამ ფიქრებში გართულმა გარეთ ჩრდილი შევნიშნე რომელიც მე მიყურებდა, კარგად დაკვირვება ვსცადე მაგრამ არ გამომივიდა, საშინლად დაღლილი ვიყავი ისე ვიყავი მის ყურებაში გართული რომ ვერც კი მივხდი ისე გავითიშე
ზეინ p.o.v
დღეს ბევრი საქმე არ მქონია ამიტომ გათევაც არ მომიწევდა, საათს დავაკვირდი საკმაოდ გვიანი იყო, მეც ჩემს სააქმეებს მოვრჩი და გამოვეცალე ყველაფერს, დერეფანში გასულს შარლოტა შევნიშნე რომელიც კარებთან ჩაკეცილი იდგა თითიქოს ვერ დგებოდა, ამას ყურადღებას არ აქცევდა რადგან მისი ყურადღება სხვაზე იყო გადატანილი, მის მიმართულებით გავიხედე და მისკენ დავიწყე მოძრაობა, როცა მისკენ შევბრუნდი უკვე გონებას კარგავდა, კიდევ კარგი დროზე მოვახერხე მისი დაჭერა, სახეზე დავაკვირდი, საშინლად დაღლილი იყო, გადავწყვიტე ჩემთან წამეყვანა, მიზეზი ჩემთვისაც უცნობია, სახლში მისულს საწოლზე დავაწვინე, ზედმეტი ტანსაცმელი გავხადე, ტანზე გადავივლე და გვერდით მივუწექი, მალევე ჩავიძირე მის სურნელში რომელმაც ჩემს ძილში შემოაღწია და ტკბილ სიზმრებად იქცა
CZYTASZ
MENTALIST
Akcjaროდესაც ცხოვრების მსხვერპლი ხვდები, როდესაც ცხოვრების აზრს კარგავ, როდესაც ფეხზე დგახარ მაგრამ მკვდარი ხარ. ღირს რომ იცოცხლო???