çocuğum olmuyor: bxb

altı

Iyi okumalar,  vote ve yorumlarınızı bekliyorum.

Doktor gülümsedi Barış'ı görünce. Şaşırmıştı.İkisi de şaşırmıştı. Doktor aralarındaki sessizliği bozarak konuştu.

"Gelsenize efendim."dedi gülümseyerek. Ve önündeki koltuğu işaret etti.Barış hafif tebessüm etti ve işaret ettiği yere oturdu.

"Hoş geldiniz"

"Hoş buldum"

"Nasılsınız?"

"İyiyim ya siz?"

"Ben de iyiyim. "

Bu klişe konuşma ikisini de sıkmıştı Doktor asıl konuya giriş yapmak gerektiğini düşündü.

"Evet, konumuza gelelim. Şikayetiniz için gerekli testler yapacağız ve asıl nedeni öğreneceğiz. " dedi.

Çok ciddi bir şekilde konuşmuştu. Normalde Barış'ın garibine gitmezdi ama mesajda random atan birini görünce daha farklı bir şey görmeyi beklemişti.
Belki de iş yerinde böyleydi diye düşündü.

Barış düşüncelere dalınca Savaş ona testlere başlamak gerektiğini söyledi. Barış oturduğu yerden kalktı. Muayene yerine gitti. Doktor iğnesini hazırladı.
"Önce kan değerlerine bakacağız. "Dedi.

Barış iğneden korkardı. Kocaman adam iğneden mi korkar dediğinizi duyar gibiyim. Ama bence bunun yaşı yoktur. Korkuyordu işte. Ama cesareti yoktu korktuğunu söylemeye. Bu yüzden acıya katlanmak zorundaydı.

Doktor yaklaştı.

Yaklaştı.

Barış o kadar korkuyordu ki kendini korku filmindeki gibi hissediyordu. Sanki o kurban, doktor seri katil idi. Öyle bi histi işte.

Ne kadar korksada korkusunu belli etmek istemiyordu. Dalga geçeceğini düşünüyordu çünkü. Gururlu adamdı o. Bunu kaldıramazdı.

Yaklaştı ve yanına geldi Barış'ın. Barış'ın kollarını tuttu ve gömleğini yukarı çekmesini söyledi. Gömleğini yukarı çekti. Kolları çok fazla soğuktu.

Doktor iğneyi eline aldığı an Bağış'ın kolu titremeye başladı ama yine de kendini durdurmaya çalıştı.

Doktor onun korktuğunu o an anladı. Ve iğneyi bıraktı. Barış şaşırmış, neden böyle yaptığına anlam verememişti. Doktor hızlıca telefonuna yöneldi ve bir müzik açtı.

Tekrar Barış'ın yanına gidip gülümsedi. "Şey müzik dinlemeden iş yapamıyorum da."

Yalandı. Savaş Doktor iş yaparken müzik dinlemekten nefret ederdi. Ama bu müziğin Barış'a iyi geleceğini düşündüğü için açmıştı.

Müzik aşırı rahatlatıcıydı. Doktor Savaş, Barış'ın yanına gitti. Ve iğneyi yapmaya başladı. O iğne yaparken Barış onun gözlerinin içine bakıyordu.

Mavi gözleri o kadar güzeldi ki onların içinde kaydolmak istedi. Tıpkı bi deniz gibi.

Gözlerine baktığı için mi yoksa müzik açtığı için mi bilmiyordu ama ilk defa korkusu geçmişti.

Hissettiği duyguya o da anlam veremiyordu. Doktor iğnesini çekip pamuğu koydu."Pamuğu tutun"dedi.O sırada Barış hâlâ ona baktığı için pamuğu görmemiş, sesini bile duymamıştı

Pamuk düşecekken doktor fark etti ve eline alıp aynı yerine koydu. O sırada barış'da aynı hareketi yapti. Haliyle ikisinin eli birbirine çarptı.

Elektrik çarpmıştı. Gerçekten.

Hani olur ya birine dokununca birden elektrik çarpar o da öyle olmuştu. Doktor hızlıca elini çekti. Güldü.

"Sanırım senden elektrik aldım. "

"Bende sizden elektrik aldım."dedi Barış.

İkisi de  güldü.

Umarım hikayeyi batırmam.:(