çocuğum olmuyor: bxb

yirmi sekiz

Selamlar! Nasılsıniz umarım iyisinizdir. Kötü dünyaya rağmen iyi olun♡

Bölüm şarkısı linkte. Bölüm boyunca bunu dinleyin. Çevirisini bilmiyorum sadece müziği çok uyumlu sjjsjjs

Neyse iyi okumalar, oy ve yorumlarınızı bekliyorum.En çok yorummm. Muahh

Yağmuru sevmezdi ama oradan da uzaklaşmak istiyordu Barış. Koşar adımlarla arabasının bulunduğu yöne gidiyordu. O an ıslanmayı bile umursamamıştı, sadece uzaklaşmak istiyordu oradan. Barış hâlâ yürürken arkasında Savaş'ın onu takip ettiğini fark etmemişti.

Barış çok hızlıydı ama Savaş onun kadar hızlı değildi. Bu yüzden ona seslenmek yerine peşinden gitmeyi tercih etti. Zaten seslense bile Barış onu umursamazdı.

Yağmur daha da hızını artırırken ikisi de ıslanmaktan etrafı göremez  hale geldi. Barış koşar adımlarla yürüdüğü için yorulmuştu. Etraf karanlıktı ama bi yerde gece sokak lambası vardı. Oraya gitti ve 2 dakika yerinde durup soluklandı. Yağmur yağıyordu ama umurunda değildi. Zaten ıslanmıştı.

O sırada Savaş fırsat bilip koşmaya başladı. Ve ona yetişti. Aralarında tam 1 metre vardı.

"Barış! " diye bağırdı.

Barış sesi duydu ama dönüp arkasına bakmadı. Tam adım atacakken Savaş tekrar bağırdı.

"Beni dinle. Lütfen!"dedi. Ses tonundan üzgün olduğu belli oluyordu. Barış kalbini dinledi. O an aklını dinlemek istemiyordu.

Yavaş yavaş arkasına döndü ve Savaş' a baktı. Savaş ağlamıştı. Yağmur yağıyordu ama yine de belli oluyordu. Gözleri kıpkırmızı olmuştu çünkü.

Barış onu öyle görünce içinden bi şey koptu sanki. Daha önce hiç bu kadar kötü hissetmemişti. Onu üzgün görmek onun için ölüm sebebiydi.

Gözlerinden akan her damla kalbimden bi parça koparıyor sanki. Daha fazla ağlarsa bi kalbim kalmayacak sanırım.

Barış'da ağlamak istedi o an. Ama içine attı.Tıpkı her zaman yaptığı gibi hislerini dışa vurmak istemiyordu. Derin nefes aldı ve gelmekte olan göz yaşını tutup ciddi tavır takındı ve konuştu.

"Sana orada söylediklerim gerçek değildi. Seni öpmek felan istemiyorum. "Dedi. Gözlerini ondan kaçırıyordu ve belki kendisi bile dediklerine inanmıyordu. Savaş nasıl inansın ki?

Savaş ona adım atmaya başladı. O adım attıkça Barış daha da heyecanlanıyordu. Barış  geriye gitmek istiyordu ama bi sey onu engelliyordu. Neden gitmediğini bilmiyordu o da. En sonunda aralarında sadece 5 cm kaldı.

Savaş onun gidecegini düşünmüştü fakat yanıldı. Bundan dolayı gülümseyerek ona baktı. İşte tam zamanıydı.

"Sana bir şey diyeceğim."derin nefes aldı. Barış onun ne diyeceğini tahmin edebiliyordu ama tahmininin doğru çıkmasını da istemiyordu. Çok heyecanlıydi ve tahmin ettiği şeyi duymak istemiyordu. O yüzden o konuşmadan kendisi konuştu.

"Geç oldu. Kendine iyi bak. "Diyerek arkasını döndü.

Bana kendine iyi bak dedi. Anlamış galiba onun kalbini taşıdığımı.

"Sen gidersen nasıl kendime iyi bakabilirim ki. Hem senin kalbin bende"dedi Savaş. Savaş onun gitmesini engellenmişti. Yine durup tekrar önüne dönmüştü Barış.

"Ne?"

"Barış ben sana aşık oldum."

İşte korktuğu şey başına gelmişti. Bunu bekliyordu. Normal olarak her akıllı insan aynı şeyi tahmin ederdi. Çünkü savaş onu öpmek istemişti. Bi erkek bi erkeği neden öpmek ister ki? En mantıklı cevap aşk olmalıydı.

Barış korkuyordu ama aynı zamanda içinde sevinç vardı. O da bilmiyordu. Aynı anda birçok duyguyu birden yaşıyordu. Heyecan, korku,hüzün... Farkında olmadığı duygu ise aşktı. Belki de farkındaydi ama farkında olmak istemiyordu.

Savaş onun kalbine iyi gelmiyordu. Savaş' a boş boş bakınca Savaş bi anda ağlamaya başladı ve konuşurken kekelemeye başladı.

"B-Biliyorum b-bana çok kızacaksın belki bi daha hiç konuşmayacaksın ama bu şey yani bu his benim suçum değil. Barış ben bunu kendime bile itiraf edemezken şu an sana söyledim. Çok çok üzgünüm. Gerçekten çok üzgünüm.Beni affet seni sevdiğim için."dedi. Barış onun yüzünü inceledi. Yüzünün her ayrıntısını,yanağındaki küçük lekeyi bile hafızasına atmak istedi.

Siz hiç birisinin yüzünü ezberleyecek kadar incelediniz mi? Ben yaptım ve çok güzeldi.

"Hay sikeyim! Çok güzelsin."dedi Barış. Başını iki yana salladı ve gülümsedi. "Belki de gördüğüm en güzel erkek sen olabilirsin."dedi hızlıca.

Savaş o an hiçbi şey düşünmeden Barış' a yaklaştı ve dudaklarına yapıştı. Barış şaşırmadı çünkü bunu bekliyordu. Barış hemen karşılık vermeye başladı. O an hiçbir şeyi düşünmedi. Sadece kalbini dinledi.Bütün dünyayı unutmuş gibiydi.

Tuhaf bi histi. Hayatında ilk defa kendi cinsinden birini öpüyordu. Savaş' da öyleydi. Ikisi için heyecan vericiydi. Ve acayip güzeldi.

Hem yağmur yağıyor onları ıslatıyordu hem de tutkuyla öpuşüyorlardı. Havanın soğukluğu onları etkilemiyordu. Her türlü sıcaktı. Hiç ayrılmak istemiyorlardı. Sonsuza kadar böyle durmak istiyorlardı.

Barış bi an evli olduğunu hatırladı ve kafasına vurulmuş gibi hissetti. Yine de öpmeye devam etti. Hisleri aklının önüne geçmişti o an. En son nefes nefese
kaldıkları için ayrıldılar.

Nefes alış verişleri birbirine karışmıştı. Barış ona baktı. Baktı. Baktı. Sanki son kez bakıyormuş gibi baktı. Yüzünün her bir yerini ezberlemek istedi o an. Bu yaptıkları yanlıştı bu yüzden onu bi daha görmek istemiyordu ve yüzüne doya doya bakmak istiyordu.

Savaş tebessüm etti ve  onun yüzünü avuçlarının arasına aldı. Barış yanlış yaptığının farkındaydi, artık kalbini dinlemek istemiyordu. Savaş'ın elini yüzünden çekti. Savaş onun bu hareketine şaşırdı.

Barış yavaşça ondan uzaklaştı.
"B-bu yanlış. Yapmamalıydık."dedi ağlayarak.  Ve koşarak ondan uzaklaştı.

Arkasında ise kırık bi kalp bırakmıştı.

Umarım kötü olmamıştır. Zor attım be