çocuğum olmuyor: bxb

otuz altı

Selamm canlarim. Bunca zaman sizin sayenizde bu kitap ile bu  kadar ilgilendim. Sizin de eseriniz bu kitap. Hal böyleyken finali kaçta yapacağım konusunu size sormak isterim. Iki seçenek var: 40 veya 50.
Herkes yazsın buraya fikirlerini. Ama içinizden geleni yazın.
Sizleri seviyorum muahh

Şimdi okuyabilirsiniz. Iyi okumalar, oy ve yorumlarınızı bekliyorum.

Pazartesi Saat 07.10

Savaş alarmı bile beklemeden uyanmıştı. Uyandığında sağ tarafına döndü. Ve hüzünlendi.

Daha dün yanında Barış ile uyanmıştı. Ama şimdi tuhaf hissetmişti.

Barış dün gece gitmek zorunda kalmıştı. Bugünden itibaren işleri yoğun olacaktı ve evden işe gitmesi lazımdı.

Savaş'a işlerin yoğun olacağını aramazsam merak etme demişti. Savaş istemese de kabul etmişti.

Savaş telefonunu çıkartıp ona mesaj attı.

Savaş: Günaydın(07.15)

Savaş: Keşke şu an dünkü gibi yanımda olsaydın (07.15)

Barış: Keşke

Savaş yataktan kalkıp duşa girdi. Üstünü değiştirdikten sonra odadan çıktı. Evde ses yoktu. Rojin bile hâlâ uyanmamıştı.

Savaş kahvaltı hazırladı ama  uyandırmaya kıyamadı. Kendisi de tek başına kahvaltı yapmak istemedi. Bundan dolayı boş mide ile hastaneye gitti.

Saat 11.30

Öğle arasına az kalmıştı. Savaş' ın hiç iştahı yoktu. Sadece iki gün Barış ile öğlen yemeği yemişti ama yine de boşlukta hissediyordu. Sanki her zaman onunla yemek yiyordu ilk defa tek başına yiyecekmiş gibi hissetti.

Garip bir histi işte.

Savaş artık bunları düşünmek istemedi. İşine odaklanmak zorundaydı. Zaten bugünde birlikte çalışacağı doktor arkadaşı ile tanışacaktı.

Savaş hastanede odasında düşünürken kapının çalma sesi geldi. Savaş kapıdakine girmesini söyledi.

Kapıdaki kişi 25 yaşlarında genç biriydi. Kısa tişört ve kot eteği ve kırmızı ruju ile çok seksi görünüyordu. Sarı saçları ve ela gözleri ile oldukça havalı görünüyordu.

Savaş onu hemen tanıdı. Konserdeki kızdı.Barış'ın çocukluk arkadaşı Eda. Hatta Barış ona Savaş ile sevgili olduğunu da anlatmıştı. Ama tabiki Savaş bunu bilmiyordu. Onları samimi görünce kıskanmıştı.

Savaş soğuk bir ifade ile konuştu. "Buyrun."dedi. Eda kapıyı kapattı ve gülümseyerek içeri girdi.

Savaş'ın karşısındaki koltuğa otururken Savaş ona kim olduğunu sordu.

"Adım Eda. Birlikte çalışacağınız iş arkadaşınızım."

"Tanıştığıma memnun oldum Eda hanım."Dedi tebessüm ederek. El sıkıştıktan sonra Eda merak ettiği soruyu sordu.

"Beni tanıdınız mı? Konserdeydim bende."dedi Eda.

Savaş bu soruyu beklemiyordu. Onu daha yeni görmüş gibi yapmayı planlamıştı.

"Evet, hatırladım."dedi.

Eda gülümsedi. "Bu arada çok yakışıyorsunuz Barış ile."dedi.