otuz beş

767 54 48
                                    

Iyi okumalar canlarim♡♥
Sizleri seviyomm


The white birch-lantern

Saat 07.07 olmuştu.

Savaş gözlerini açtığında karşısında masum bebek gibi yatan adamı görünce dün gece yaşadıklarını hatırladı. Gülümsemeden edemedi.

Akıllara kazınacak şekilde unutulmayacak bir geceydi.

Savaş'ın deyimiyle çılgıncaydı yaptığı şey. Belki de hayatında yaptığı en büyük çılgınlıktı.

Bu yaptığı şey muhteşem hissettiriyordu. Barış uyurken onu seyretmek hoşuna gitmişti.

Savaş onu seyrederken Barış' da yavaş yavaş gözlerini açtı. Karşısında duran ateşli adamı görünce heyecanlı ve mutlu hissetti. Gülümsedi.

Bi süre birbirlerinin gözlerinin içine baktılar.
"Günaydın." Ikiside aynı anda demişti. Hafif kahkaha attılar.

Savaş birdenbire Barış'ın dudaklarını öpüp hızlıca çekildi.

"Aç mısın? "dedi.

Barış gülümsedi.

"Biraz."dedi utangaç bir tavırla. Bu halleri Savaş' a tatlı gelmişti.

1 hafta önceye kadar Barış ona sinirliydi ve hayvan tabiri ile ısırabilirdi. O zaman ona aslan yönünü göstermişti,şimdi ise kedi gibiydi.

"Hemen hazırlıyorum"dedi ve odadan çıktı.

Savaş her şeyi hazırlamıştı ama Barış hâlâ gelmemişti. Uyumuş olabileceğini düşündü. Mutfaktan çıkıp odaya girdi.

Düşündüğü şey doğru çıkmıştı. Barış gerçekten tekrar uyumuştu. Onun bu haline gülümsedi.

Yatağa doğru gidip Barış'ın yanına oturdu. Şimdiki işi onu uyandırmak olacaktı.

"Barış" uyanmadı.

"Barış! " hâlâ uyanmadı. Ölü gibi yatıyordu. Savaş kendi kendine konuşmaya başladı.

"Hayır anlamıyorum bir insan uyanıyorsa sonra niye tekrar uyur ki? "

"Barış'ım" uyanmayınca Savaş başka bir yol bulmak istedi.

Ve onu dudaklarından öptü. Barış dudağına değen sıcak dudakları hissettiğinde uyandı. Ama gözleri kapalıydı. Hemen karşılık vermeye başladı öpücüğe.

Savaş onun karşılık verdiğini görünce dudaklarını ayırdı ve ona baktı. Barış masum bir kedi gibi baktı. Hâlâ öpmek istediği belliydi.

"Öpünce uyanacağını bilseydim çoktan bunu yapardım uyuyan prens."Diye fısıldadı.

Barış güldü. "Eğer her zaman beni öperek uyandıracaksan seslensen bile duymamazlık yapacağım ki beni öp." Dedi.

Savaş gülümseyerek onun saçlarını okşadı ve tekrar dudaklarını öpmeye başladı.

Iki aşık öpüşürken kapının açılma sesi duyuldu. Biri gelmişti. Ikisi dudaklarını ayırıp kapının olduğu yöne baktılar.

Rojin şaşkınlıkla onlara baktı. Gözlerini kapatıp utanmış gibi konuştu. "Aa pardon pardon! Ben gözlerimi kapatıyorum siz devam edin"diyerek koşarak odadan çıktı.

Çıkmadan önce kendine ve onlara güldü.  Savaş ve Barış  o gittikten sonra birbirlerine bakarak güldüler.

Herkes kahvaltı masasına geçmiş karnını duyurmaya çalışıyorlardı. Savaş ve Barış yemek yerken arada bir birbirlerine bakıp gülüşüyorlardı.

çocuğum olmuyor: bxbHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin