Hey Sweetie [ Completed ]

15. Шин Эри

Би: Раын хайраа~

Раын: Надад юу ч байхгүй шүү

Би: Юу яриад байгаа юм?

Раын: Чи юм гуйхаараа л ингэж далжганадаг шүү

Би: Арай ч дээ хүн зүгээр хайраа илэрхийлж байхад

Раын: Яасан Жонгүг-т хаягдчихсан юм уу?

Би түүний мөрийг цохин

Би: Яасан муу ёртой юм!

Раын: Тэгээд яачхав аа?

Би хуруу гараа оролдсоор

Би: Найз нь өлсөөд байна аа

Раын: Яасан их иддэг юм? Түрүүн бас хоол гудраад байсан биз дээ?

Би: За сүртэй шдээ ганц удаа их идээ л биз

Раын: За явъя

Би Раын-тай сугадалцсаар ангиас гарав. Раын-тэй ойр зуурын юм ярилцан алхаж явтал хажуугаар Жон овогтны хүү ёстой сүнгэнэтэл зөрөөд өнгөрдөг байна шүү.

Тэгэхээр нь араас орилсон чинь бүр тоож ч хардаггүй шүү. Энэ одоо яачихсан юм? Уур хүргэж байж алуулах нь л дээ?

Раын-тэй явсаар хоолны зааланд очиж хоол унд аваад идэж суутал хажууд Тэхён Жимин хоёр ирээд суучхав. Би ч тэр хоёрыг тоолгүй идсээр л байв.

Тэхён: Энэ Арин яачихсан юм?

Жимин: Гахай нохой идээд л байх юм? Бүр бид хоёрыг хүн ч гэж тоохгүй байх юм?

Раын: Харин ойрд бүр өлсөж үхсэн хүний сүнс шиг өдөр шөнөгүй л гудраад байх юм

Тэхён: Чи ингэж идэж байж ам чинь задраад үхэв дээ?

Би ч амандаа хоолоо нэг юм залгиад тэдэн лүү харан инээсээр

Би: За миний найзууд ингэж илүү юм ярихаар найз даа яваад тэр хоолнуудаас аваад ирээч

Жимин үглэсээр хоол авахаар явав. Тэр хоёр над руу муухай харснаа гэнэт Тэхён сонин царайлан.

Тэхён: Энэ нэг балай юм чинт бөмбөг залгичихсан юм биш биз дээ?

Би: Юу солиороод байгаа юм!

Раын Тэхён-ыг толгойг мангасдаад

Раын: Чи яарахаа дандаа ийм бүтэхгүй юм ярьж байдаг юм?

Тэхён: Тэгэхгүй яах юм! Наад нэг юм чинь үхэх гээд байгаа юм шиг идээд байгаа биз дээ? Тэр жирмээ хүүхнүүд чинь ингэж их идээд байдаг шд, хүн юмыг яаж мэдлээ гээд хэлж байхад

Раын гэнэт над руу муухай харснаа

Раын: Чи арай хөөе! Тэр муу Жон-ы хүүхэд гэдсэндээ хийчихсэн юм биш биз дээ?

Би: Ю-Юу гэж дээ!

Раын Тэхён руу харан чихэнд нь нэг юм шивнэхэд Тэхён босон ширээгээ цохисноо

Тэхён: Өө муу чөрийсөн банди хүний нялх охин хүүхдэд бөмбөг залгиулчхаад өөр хүүхэнтэй алцгана гэнэ ээ!

Раын: Хөөе чимээгүй!

Би: Ө-Өөр хүүхэн ээ?

Раын миний гараас атгасаар аргадсан янзаар

Раын: Миний найз тайван байгаарай, түрүүн чамтай Жонгүг зөрөөд нэг охинтой хэлхэлдээд хоосон анги руу орчихсон

Би хэлэх үггүй болсноо, чанга чанга инээсээр

Би: За зүгээр дээ, зүгээр юм ярилцах хэрэгтэй ч байсан юм бил үү

Раын: Энэ яачихсан юм?

Тэхён: Мэдэхгүй

Бид хэд юмаа идчихээд, бид хэд ч гэж би л идсэн л дээ. Ядаж байхад тэр Жонгүг-ын балай юмнаас болж олигтой ч идэж чадсангүй. Дандаа яах гэж ингэж хүнийг стресс-дүүлж байдаг байна аа! Энэ муу тэнэг Жон овогтны бүлтэн хүн!

Бид хэд анги анги руугаа орсоор би ч ангидаа оров. Тэгээд чимээгүйхэн хичээлээ дуусгачхаад ангиас гартал гадаа Жонгүг байсангүй.

Бүр ангид нь очсон ч байсангүй. Тэгээд сургуулийн хашааны тэнд хүлээн утас руу нь залгатал таслаад байв. Юу болчихсон юм бол гээд санаад зовоод болдоггүй ээ. Тэнэг чинь явж байгаад үхчихсэн юм биш биз дээ? Тэр чинь тэгж байгаад уул нь амиа хөөрхөн бөөцийлөөд байдаг юмсан. Ёстой нэг хааччихав аа?

Хашааны тэнд хүлээж байтал Раын-аас зурвас ирэв.

-Сургуулийн ард.

Сургуулийн ар луу очтол нэг охин наашаа харчихсан харин өөр нэг хүн цаашаа хараад зогсож байв. Нэг л танил нуруу юу бил ээ? Г

Жон Жонгүг?

Би тэдэн рүү жаахан ойрттол тэдний яриа хагас хугас сонсогдов.

Жонгүг: Шин Эри!

Эри: Би хэлэх болно доо! Чамайг юу хийснийг Арин-д хэлнэ за юу!

Жонгүг: Гуйя Эри убба-гаа уучлаарай

Эри: Юуны чинь убба!

Жонгүг: За хайртай шүү! Убба нь тэвэрье

Тэр охин Жонгүг-т тэврүүлсээр

Эри: Би ч гэсэн жоохон л хайртай

Би гараа чанга атгасаар

Би: ЖОН ЖОНГҮГ!

Та муу хоёр ч ёстой үхсэн дээ!