MAFYA BOZUNTUSU

4

Kubilay yüzüme alaylı bir şekilde bakarken utancın dibine vurmuştum kendimi.
-Beni gördüğün için bu kadar heyecan yapmamalısın durucuk.
Dedi alaylı bir şekilde sırtışıyla birlikte gerilen yüz kaslarını görünce içimde değişik bir duygu kaplaması yayıldı içten içe bu kadar gıcık olup hemde bu kadar beğenmemeliydim.
-Olayı kendi üzerinize çekmeseniz gayet iyi olacak Kubilay bey sonuçta 1 günlüğüne dahi olsa aynı evde kalıyoruz.
Güldü hatta gülmeyi bırak kahkaha attı.
-Evet benim evimde kalıyorsunuz doğru küçük hanım o yüzden benimle iyi geçinmenizi tavsiye ederim lakin diğer türlü üzülen taraf siz olursunuz.
Dedi kendinden emin bir şekilde.
Kendimi sıkıyordum çok sinirlenmiştim.
-Kiminle iyi anlaşıp kiminle kötü anlaşacağımı size soracak değilim Kubilay bey ve lütfen bu konuşma burda sonlansın diğer türlü kalbinizi kıracağım.
Son söylediğim cümleden sonra yüzü değişti ve ayağa kalkarak üzerime doğru yürüdü.
Ne olduğunu anlamayan ben ise etrafa ve Kubilay'a boş boş bakarak geri geri yürüyordum.
-Bak küçük kız benim kalbimi kimse kıramaz beni kimse üzemez aksine ben insanların kalbini kırmakla beraber onu bu dünya üzerinden varlığını bile silerim anlaşıldı mı?
Kenara sıkışmıştım üzerime doğru gelmeyi bırakmış burunlarımızı birbirine değdirmişti biraz daha yakınlaşsam dudaklarımız birbirini bulacaktı.
-Şey-y anlaşıldı. Benim artık gitmem gerekiyor Kubilay bey iyi geceler size.
Tam yandan kaçmaya çalışacakken kolumdan tuttu ve beni eski pozisyonuma soktu dudakları boyu uzun olmasına rağmen burnumu bulmuş yavaş bir şekilde dudaklarıma ilerliyordu.
-Ne yaptığınızı sanıyorsunuz bırakın beni lütfen.
Sözlerim bi işe yaramış olmayacak ki bi anda dudaklarıma yapıştı hunharca beni öpmeye başlamıştı.
Ellerimle omuzlarına vurarak kendimi uzaklaştırmak istesemde çabalarım boşunaydı o kadar güçlü ve o kadar sert bir şekilde öpüyordu ki sanki karşılık vermemi bekliyormuş gibiydi.
Dudağının altını ısırarak onu biraz da olsa kendimden uzaklaştırmıştım.
-Ben istediğimi alırım durucuk sen istesende istemesende bir gün kendi ayaklarınla benim olmak için geleceksin yatağıma.
Ne demişti bu şimdi kendi ayaklarımla onun olmak için mi gidecektim? Yok artık hayatta böyle bir şey olmayacak. Hem ne sanıyor du bu kendini?
-Siz kendinizi ne sanıyorsunuz? dediklerinizin hiç biri olmayacak lütfen konuşmalarınıza ve davranışlarınıza dikkat edin.
Dediklerimi umursamayarak evin içine girdi ve beni orda cevapsız bir şekilde bıraktı. Ne kadar küstah biriydi böyle?
Bende direkt odaya çıkarak kendimi yatağa bıraktım biraz uyursam yaşananları unuturum dedim.
2 saat geçmişti ama aklımdan yaşananlar gitmiyordu ne tarafa doğru dönsem de başka şeyler düşünmeye çalışsam da o anı o öpücüğü unutamıyordum.
Telefonumu elime aldığımda saatin 9 olduğunu fark etmemle hazırlanıp kahvaltıya inmem bir oldu sonuçta insanları bekletmemek gerekiyordu.
Aşağı indiğimde o masayı görmem ile dilim tutulmuştu. Masada her türden kahvaltı çeşidi vardı. Hani derler ya bi kuş sütü eksik.
Perihan hanım beni görür görmez yüzü güldü.
-Duru kızım nasıl geçti gecen? İnşallah rahat bir şekilde uyuyabilmişsindir.
Yüzüme bir gülücük kondurarak.
-Çok iyi uyudum Perihan hanım sizin sayenizde artık kısa bir süreliğine de olsa kalıcak bir evim var size ne kadar teşekkür etsem az.
Kahvaltı masasına doğru gelen Kubilay'ı görmem ile yüzümü düşürmem bir oldu.
O sırada Perihan hanım bana,
-Lütfen artık bana Perihan hanım deme duru kızım bende senin bir annen sayılırım elbette ki gerçek annenin yerini tutamam ama yine de artık burada da bir annen var.
Dedikleri o kadar çok içime oturmuştu ki gözlerim dolmuştu anne özlemi kadar beni derinden etkileyen başka hiç bir konu yoktu.
-Tabi ki Perihan annecim sen nasıl istersen öyle olsun.
Lafım biter bitmez gözlerimden yaşlar akmaya başlamıştı Perihan hanım beni öyle görünce yanıma gelip bana sarıldı ve meraklı gözlerle,
-Ne oldu kızım neden ağlıyorsun ki kötü bir şey demek istememiştim oysa ki.
Ağlarken kendimi kaybederek hıçkırıklara boğulmuştum.
Benden açıklama bekleyen gözler görünce durumumu anlattım.
Perihan hanım beni kucaklayarak yanımda olduğunu belirtti.
Kubilay yüzü düşük bir şekilde odadan ayrıldı.
Murat bey ise Perihan hanım gibi yanımda duracağını belirtti.
Bi anda kendimi o hiç bilmediğim aile duygusunu tadarmış gibi hissettim.
Murat beyin telefonunun çalmasıyla birlikte o duygusal ortam gitmiş yerine Murat beyin tatlı telaşı vardı.
Benim işin hazırlanan evin bir kısmı bitmiş beni eve götürmek istiyorlarmış.
Hepimiz kahvaltımızı yaptıktan sonra hemen arabaya binerek benim için hazırlanan eve doğru ilerliyorduk.