🌈10🌈

69 11 79
                                    

Hellö Uzaylılarım!

Böküm şarkımız: İkiye On Kala - Bütün İstanbul Biliyor

Dün yaşadığım şok yetip artsa bile bu, kesinlikle onu kesmeme engel değildi

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Dün yaşadığım şok yetip artsa bile bu, kesinlikle onu kesmeme engel değildi. Kolumu camın kenarına vererek kaloriferin üzerine oturdum ve basket oynayışını izlemeye koyuldum usulca. Öğle arasıydı. Cam açıktı ve bu yüzden üşüsem de buna değerdi.

Deniz konusunda hala kendimi suçlu hissediyordum, Uzay'ı izkerken bulmuştum kendimi. Bu benim ona sığınma yöntemimdi sanıım. Her canım yandığında onu izlerken buluyordum kendimi.

Yemyeşil gözlerine baktıkça içim gıdıklanıyordu. Kumral saçlarını geriye doğru savurdu, iki dakika savurmadan duramıyordu beyefendi. Saçları uzun sayılabilirdi, çenesine yetişmişti neredeyse. Arkaya doğru yatırmayı tercih etse de sürekli önüne düşüyordu. Hafif çıkmaya başlamış kirli sakalları ona çok yakışıyordu. Çok olgun bir surata sahip değildi ama çocuksu de değildi.

Eğlenmesini bildiği halde çok az gülümsediğini görürdüm. Çok yakışıklı da değildi ama insan sevdikçe güzelleşir derler ya, o hesaptı benimkisi. Elindeki topu düşürerek üzerine bastığında az daha düşecek olması yüzümü güldürmüştü. Telefonumu çıkararak birkaç poz yakalamaya çalıştım. Sınıfın boş olması işime gelmişti.

Ona en yakıştırdığım müziği açtım ve telefonu mikrofon gibi tutarak söylemeye başladım.

"Öyle de güzeldi gözleri, bıraksam içine bir kendimi, tutuştur içine çek beni yavaş yavaş!" Kendi etrafımda bir tur dönüp tekrar aynı yerime oturduğumda biraz daha enerjik hissediyordum.

Gözlerim yine Uzay'a takıldı. Hırkasına doğru ilerleyerek telefonunu eline aldığını gördüğümde hızla bir mesaj yazarken elimdeki çikolatadan bir ısırık daha aldım

Sweet_butpsycho_

Basket oynayamıyorsun

Kabul et

fghşidfghklş

Düşerken fotoğrafını çekmeliydim.

uzay'lı_

Çikolata yiyen kız sen misin?

Gözlerim büyürken çikolata boğazıma kaçmış, hayvan gibi öksürmeye başlamıştım. Oturduğum kaloriferin tepesinden yere düşmem de, cabasıydı.

Kapıdan kimin girdiğini umursamadan su istediğimde nihayet birkaç yudum alabilmiştim. Suyu getiren Deniz'di. Hızla düştüğüm yerden kalkarak nereye baktığını görmek için kafamı cama doğru uzattığımda ağaçlık alandaki bankalara baktığını görmem ile  rahat bir nefes verdim ve olduğum yere tekrar oturdum.

"Ödümü patlattı şerefsiz." diye mırıldanırken Deniz de sorgulayan bakışlarla yanıma oturmuş suratıma bakıyordu.

"Sen de benim." diye homurdandı, gülerek hafifçe omzuna vurdum.

Mesajları okuttuğumda gülümsemekle yetindi. Telefonu tekrar aldığımda son bir şey yazabilmiştim.

Sweet_butpsycho_

Ulan iki saattir hangi kıza baktığını anlamaya çalışıyorum aq

Ve maalesef Uzaylı çocuk, bu da basket değil.


"Çikolatam da gitti." diye sızlanırken dudaklarımı sarkıtarak rahmetli çikolatama baktım.

"Çıkışta alırız." diyerek omzuyla omzuma vurdu ve sıcacık gülümsedi. Bu çocuğu seviyordum.

"Seviyorum kız seni." diye mırıldandığımda birkaç kere öksürdü ve kıvırcık saçlarını gızla düzleterek uzattığı ayaklarına döndü.

"Ben de İz, ben de seni seviyorum." Usulca omzuna verdim başımı.

O benim en iyi dostumdu ve ondan başka kimsem yok gibi hissediyordum.

Bölüm sonu.

Oy ve yorumlarınıza her zaman açığım sövmdög

Kendinize iyi bakın!

Uzaylı // Yarı TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin