Else Carter no1

140 13 0
                                    

Güneş tam ortadaydı evet ufuk çizgisinde yavaşça benim yarın sabahım şimdiyse başkalarının gündüzü olmaya gidiyordu... -Lütfen biraz daha dayanın bayan Else. Nerdeyse gelmek üzereler.. Diyordu bana Merleyn bense güçsüzlüğümün ve acizliğimin verdiği kuvvetle "ama bu benim için hiç kolay değil"...diyebildim.İçim yanıyor acım neredeyse son anlarına gelmişti istemsizce ağlıyor, kendimin bile anlayamadıgı iniltiler yapıyordum. Evet baya terlemiş o güzelim sarı saçlarım islak olmuş sanki pasifikte batan Titanic 'tim, her saniye de gelen yalancı kasılmalar ve benim aklım başımdan gitmiş hallerim hepsi onun içindi yeter artık gel diyordum ona..
Ve bu istegimdenden sonra tam sekiz saat sonra evet sonunda dogum yapmıştım. "Bu bir bebek bu bir kız efendim "diyordu hizmetciler ama ben de artık Son anlarıma gelmiştim, yavaşça kapanan gözlerime ve bilinçaltıma yenilmiştim...
Bay WordPress i gören doktor şasırmıştı "iyi akşamlar doktor Ramon lütfen hemen gitmeliyiz eşim Else dogum yapmak üzere.. "Karsimda duran adam baya heyacanlı, endişeli ve meraklıydı "Bonsuar (iyi akşamlar) tabi olur ama önce aletlerimi almalıyım hemen yola cıkarız.. "Yol boyu süren sessizlik aniden doktorun konuşmasıyla canlaşmıştı."Kont Şaymill Nişhar Wordpress" diyerek ona bakıp gülümsedi.. "hatırlıyor musun Nişhar iki yıl öncesini yine aynı şeyleri yaşamak nasıl bir duygu? "Ah Ramon Hupper haklısın ilk oglum oldugundada böyle olmuştum ama bu sefer biraz farklı içimin anlamsız, karanlığı beni korkutuyor ve ben karanlıgımın korkmasını beni uyarmasını hiç sevmem ayrıca... "Sözcükler boğazına dügümleşmişti artık cıkmıyordu ve ortam öncesinden dahada sessizleşti, Nişhar 'ı iyi tanırım bu yüzden bende sessizliğe büründüm korkan yaşlı bedenimle...

Sisinin KızılıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin