Lost to you

Prologue

*Click

My eyes were only focused on the pen the woman was holding.

She said I have head trauma and that's the reason why I'm confused about everything when I woke up

"Miss Chaucer, kailangan mo munang manatili dito hanggang sa gumaling ka. You're still not well." The doctor eyed me seriously.

I stared back at her, nakipaglaban ako ng titigan sa pagod na mata ng doktora. Akala ata nito hindi ako palaban, sampalin ko kaya 'to?

"Ms. Chaucer bakit ka ganiyan makatingin sa-" She was cut off when the door of my room opened.

Napabaling ang ulo naming dalawa sa pintuan. A man opened the door, a young man who wore a doctor's robe. A sense of familiarity suddenly washed me. I think I know this man. 

Napansin ng doktora ang naguguluhan kong reaksyon kaya hinawakan nito ang isang balikat ko at tinapik ng mahina kaya napabaling ang atensyon ko sakanya. 

Nakatingin lang sa'kin ang doktor na tila napako ang paa sa pintuan at nakatingin lamang saakin, sinenyasan ito ng doktora sa tabi ko kaya sinara nito ang pinto ng dahan dahan.

Tumikhim siya at humarap kay doktora. "Doc I'll be the attending physician for Ms. Chaucer Villanueva." Dumako ang kanyang tingin sa'kin matapos magsalita. Tila may mensahe na gustong sabihin ang mga mata nito pero nanatiling kunot ang aking noo.

Nagpabalik balik ang tingin ng doktora saaming dalawa, "Magkakilala ba kayong dalawa?" 

Unang bumawi ng tingin ang doktor at umiling ng bahagya, "Hindi pa po doc." Tipid nitong sagot kaya tumango ang doktora, halatang hindi kumbinsido at iniwanan na kaming dalawa.

Pagkasara pa lamang ng pinto, agad na lumapit ang doktor sa'kin "Anong nangyari sayo? Hinahanap ka niya." 

Ang gitla sa aking noo ay mas lalong lumalim nang marinig ko ang kanyang sinabi. Sinong naghahanap sa'kin?

"Hindi ko alam." Ang tanging nasagot ko.

Napabuntong hininga siya at nakikitaan ko ng awa ang kanyang mga mata. Pagkadaan ng ilang minuto, pumikit ang doktor ng mariin at marahang sumilay ang maliit na ngiti sa labi nito. 

Teka ano bang nangyayari? Kanina halos pagalitan ako nito tapos ngayon ngumingiti? Maluwag na ata turnilyo ng doktor na ito.

Napansin nito ang judgemental kong tingin at itinaas ang dalawang kamay na akala mo ay sumusuko.

May kinuha ang doktor sa likurang bulsa ng pantalon nito at inabot sa'kin ang isang handcrafted wood ring na mayroong 25-carat, barrel-shaped pink diamond. Nanlaki ang mata ko at dahan dahan itong hinawakan dahil ang ganitong diamond ay mahal pa sa buhay ko. It felt familliar but I just shrugged it off because I care more sa price.

"What is this? Why?" Naguguluhan kong tanong at ang doktor sa harap ko ay may ngiti sa labi na tila natutuwa sa reaksyon ko.

"It's yours." Tipid nitong sagot. 

Inabot ko ito sakanya pero iniwas niya ang kamay sa'kin. "It's not mine. I can't own something priceless like this ring."

"It's a key."

"A key to what?"

"Your key to the massive door you called love." Lumapit siya sa'kin at pinirmi ang singsing sa kamay ko.

"It's time to head back home Chaucer." 

Disclaimer: This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, locales, and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.

Warning: This story contains grammatical errors and typos. This is my first time writing a story, please bear with me. This story is a mixture of English and Tagalog. If this story is not your cup of tea, I understand so please exit quietly.

"Seek and you will find."