[▪︎LEVANTER▪︎] MinLix

[La vie]

Yerde duran çocuğu kollarından tutup kolay bir şekilde ayağa kaldırmıştı.Ilk kez bedensel acıyı tadan beyaz saçlı olan genç ağlamaya devam ediyordu.

Bir süre sonra sadece burun çekişleri duyuluyordu boş sokakta.Büyük olan minik bedeni kucağına çekmiş kolları ile onu sarmıştı.Ona sarsanız bunu neden yaptığını bile bilmiyordu.

Işte tanrının olayı buydu.Bazen sizin bile anlam veremediğiniz bir duygu gelir ve onu kendi istediğinizle yapamazsınız.O sadece tek bir kez uğrar hayatınıza...gerisi gelip-geçici, sahte ya da doğru olan değildir.

Uzun ve kemikli eli minik bedenin belinden saçlarına çıkmıştı.Saçlarıyla oynarken ne kadar yumuşak olduğunu düşünüyordu.Tabi bu pozisyona nasıl geldikleri de meçhuldü.

Minik bedenden sesler kesilmişti.Uzun olan minik bedeni yavaşça kendinden uzaklaştırdı. Ona baktığında uyuya kaldığını anladı.Minik bedenin uzun saçlarını yüzünden çekti.Yüzü o kadar parlaktı ki karanlık dünyasında ki en parlak şey karşısındaki bu minik çocuğun yüzüydü.Tam da üzerlerinde ki ışıktan kaynaklandığını düşündü uzun olan.Ama gerçeği tanrıdan başka kimse bilmiyordu ya da tahmin etmiyorlardı bile...

Uzun olanın minik bedeni kucağına alması uzun sürmedi.Kucağındaki beddn hakkında hiçbir şeu bilmiyordu.Onu evine götürmeli miydi emin değildi.Içinden bir ses onu eve götürmesini söylüyordu.Minik olanın yüzüne çevirdi tekrar bakışlarını.O kadar masum uyuyordu ki bu zalim dünyada ki herkes onun bir melek olduğunu düşünebilirdi.

Uzun olan genç kucağında ki bedeni bu ıssız sokaklarda bırakamayacağını biliyordu.Şu zamana kadar kimseye merhamet etmemişti... Ama kucağında ki bu çocuk ona merhameti, düşünceli olmayı ve daha bir çok duyguyu beraberinde getirmişti.

Evin önüne geldiğinde minik bedeni uyandırmamak için yavaş ve ürkek bir şekilde kapıyı açtı.Direk üst kata odasına çıktı. Kendine göre dağınık olan odaya girdi.Fakat odada minik bir kusur bile yoktu.Bir katil titiz olmalıydı ona göre.Yumuşacık yatağa bıraktı minik bedeni.Küçük olan saniyesinde yastığa sarılmıştı.Uzun olan üzerini değiştirip odaya geldiğinde küçük olan hâla uyuyordu.Şahsen onun da bu işine gelirdi.

Yatağa uzandığından minik olan kim olmaksızın karşısındaki bedene doladı kollarını.Büyük olan saşırmakla beraber bu hissi de garipsemişti.Kalbi çok hızlı atıyordu ve nefes alış-veriş hızı artmıştı.Minik bedenin beline koydu bir elini.Baş parmağıyla okşadı. Bu hissi sevmişti.Diğer parmaklarıyla da beline daireler çiziyordu.Karşısında ki minik bedenin bundan rahatsız olur gibi tavrıda yoktu.

Minik bedeni kendine daha çok çekti uzun olan.Çıplak gögsüne yaklaştırdı gencin başını. Minik bedenin saçlarının kokusu dolmuştu burnuna.Bu ne bir parfüme ne de bir çiçeğin kokusuna benziyordu.Gözlerini kapatıp içine hapsetti o güzel kokuyu uzun olan.Gözlerini kapattı genç.

Odadaki dolabın içinde duran ve onları izleyen adamdan habersiz...