[▪︎LEVANTER▪︎] MinLix

[Ange?]

Yemek yemiş,biraz ara vermişti ama hâla sinyali bulmaya çalışıyordu.Artık yatmaktan ve yuvarlanmaktan sıkılan genç garip bir şeyle oynayan kendinden büyük olanın yanına yürüdü.

Hafifçe kolunu dürtüp ona dönmesini sağladı.
Kırmızılaşmış göz bebekleri ile karşısında parıldayan minik bedene baktı.Ama ışık o kadar rahatsız ediciydi ki gözlerini geri çekmek zorunda kaldı.Yerinden kalkıp,kalın siyah perdeyi çekti arkasını döndüğünde minik bedenin tüm vücudunun parlamaya başladığını fark etti.

Eğer ateist olmasa onun bir melek olduğunda inanacaktı bu gidişle...

Hakkaten neredeyse bir gündür bu çocuk onun yanındaydı ama bir kere bile konuşmamıştı.Sadece sabah ki kalın çığlığını duymuştu.

Belki de dilsizdir diye düşündü Minho.

Ama karşısında ki çocuk ne dilsizdi ne de konuşabiliyordu.O hiç insanlarla yan yana durmamıştı.Onların dilini nereden bilebilirdi ki?

Detaylar detaylar...

Bu bölüm çok kısaydı evet ama şu sıralar uğraşmam gereken bir kaç şeyler var fırsat buldukça yazıyorum.Bir kaç güne daha uzun bir bölümle telafi edeceğim.