Be Mine (Completed)

Veintiocho

Thank You
Dedicated to marymary_grace

Kinabukasan Harith has been discharged. Siya nag-asikaso ng lahat hanggang sa makalabas ito. Siya mismo ang naghatid sa dalaga pauwi habang nag-aantay ang mga magulang ng dalaga doon.

"Are you sure you're okay?" Paninigurado niya sa dalaga.

"Yes I'm fine. God, pang bente mo ng tanong sa 'kin 'yan mula pa kanina." Harith rolled her eyes.

He softly chuckled. "Sorry, nag-aalala lang talaga ako ng sobra sa 'yo." He explained. Mukhang naiirita na ito sa pagtatanong niya.

Sumeryoso ang mukha nito na ikinabahala niya. "Thank you." Pagkuway sabi nito sa kanya na ikinagulat niya. He could feel her sinserity.

"About what?" Naguguluhang saad niya.

"Sa walang tiyagang pag-aalaga sa 'kin. Sabi nila ikaw daw ang nagbabantay sa 'kin sa hospital while I'm still unconcious." Ngumiti ito sa kanya ng matamis. His heart melt. Seeing her smile makes his heartbeat faster than usual.

"You don't have to thank me, bukal sa loob ko ang ginawa ko and it's all worth it dahil andito ka. Alive at kasama ko 'yon ang mahalaga." Seryoso niyang saad.

He saw her blushed pero agad ding umirap sa kanya. "I wonder kung ilang babae na ang nabilog ng matamis mong dila." She smirked. Napangiti siya.

"I smell jealousy... hmmmm." panunukso niya.

"Of course not! why would I be jealous?!" Halos umusok ang ilong nito.

Malungkot siyang napangiti. Ibinalik niya ang atensiyon sa pagmamaneho. "Yeah, why would you jealous." His jaw clenched. Mahigpit siyang napahawak sa manibela. Talaga bang ipapamukha nito sa kanya na ayaw talaga nito sa kanya? Damn! Ganito pala kasakit ma-reject! It fucking hurts!

Natigilan naman ang dalaga ng mapansin na nagbago ang mood ng binata.

Did she said something wrong?

Oh maybe the last thing she said?

Me and my mouth. Gusyo niyang kutusan ang sarili. She wanted to apologize but nothing comes from her mouth.

Hindi niya namalayan na nasa labas na sila ng gate ng bahay nila. Hindi siya gumalaw, ayaw niya pang bumaba. Gusto niyang mag-sorry sa binata pero nawalan siya ng lakas ng loob. Bigla siyang nahiya sa mga sinabi niya.

She's been harsed to him for all time. To the fact na ito pa ang nag-alaga sa kanya noong nasa hospital pa siya.

Don't you have a heart anymore?

May pinong kirot sa puso niya. Nakonsensiya tuloy siya.

"Can I invite you for dinner?" Clint asked her.

"Huh?"

"Please? Pagbigyan mo na ako." I promise this would be the last. He even made puppy eyes on her baka sakaling gumana.

"Okay." Aniya na ikinatuwa nito.

"Thank you." Masayang sabi nito.

Someone open the gate for them. Ipinasok naman ng binata ang sasakyan nito. Pagkababa nila ay andun na ang mga magulang ng dalaga. Talagang inaantay sila nito.

Her parents welcome her, mahigpit siyang niyakap ng mga ito. "Finally you're home princess." anas ng daddy niya.

Maluha-luha naman ang ina niya. "Thank God you're here." Pinupog siya nito ng halik.