Sun rises and so am I. Sinuot ko na ang aking uniporme at sapatos tsaka lumabas na ng bahay. It's already 7:25 and I have a class at 7:30. Just great Selene male-late ka na naman hays. Dali-dali akong lumabas ng gate at nagsimula ng maglakad patungong paaralan. Kinapkap ko ang aking suklay sa bulsa ng aking bag at sinuklay ang basa kong buhok. Ngayon na pala namin isasagawa ang nagawang plano. Ano kaya sa feeling na hindi ko na siya makakasama? Nasasaktan na ako kahit iniisip ko palang. Hindi ko namalayang nasa labas na pala ako ng classroom namin at wala ni isang ingay akong naririnig galing sa aking mga kaklase. Tsk, isa lang naman ibig sabihin non.
Goodmorning Sir good morning classmates I'm sorry I'm late. Magalang kong sabi at dumeretso na sa aking upuan.
Anong ginagawa mo? Mahinang tanong ko kay Cherry na super busy sa pagsusulat. Tumingala siya sa akin na may mapanuring mga mata.
Ahhhh essay. Late ka na naman. Sabi niya at bumalik sa pagsusulat. Wow parang hindi din siya nale-late, naku ha. Tiningnan ko ang blackboard at may nakasabit doon na picture na feeling ko ay iyon ang gagawan ng essay. But you know what, I'm still wondering bakit blackboard ang tawag sa blackboard eh hindi naman siya kulay black. Feeling ko dapat greenboard ang tawag don pero mas nakasanayan na ang blackboard. Napailing nalang ako sa aking mga iniisip at humingi na ng papel kay Cherry at nagsulat na din.
Pass your papers everyone. Sabi ni Sir at iyon ay ginawa naman namin.
Okay just wait for your next teacher. Bye everyone. Our teacher said at lumabas na ng classroom and that's the cue at biglang nag ingay na ang lahat. I watch my phones clock and we still have 10 minutes before the next teacher arrive. Inilagay ko ang aking braso sa armchair at naghalumbaba. Basta ganito na wala akong ginagawa pumapasok sa isip ko ang mga nangyari nakaraang araw pati na rin ang set-up namin ngayon ni Xander my loves. Nakakastress pala talaga basta may lovelife. Ngayon naniniwala na ako sa kasabihang "no boyfriend no problem".
Goodmorning. Umayos ako ng upo nong naparinig ko ang boses ng aming guro. Bumati din kami pabalik sakanya at naging attentive kaming lahat. Strict pa naman itong si ma'am.
Okay get your book then answer on page 30-35. Sabi niya lang at umupo sa kanyang trono. Sinunod namin kaagad ang gusto ni ma'am, mas maganda to kaysa mag le-lecture siya. Kumuha na ako ng libro at sinimulang sagutan ang mga tanong.
Dami ah. May pagka-inis kong sabi pero mahina lang. Bawat page ay may tanong at mga nasa 7 to 10 questions pa.
Kriiiiiiingggggggggggg!!!!!!
Nabuhayan ako ng loob nong narinig ko ang aming taga-pagligtas. Sa wakas makakain na ako, gutom na gutom na ako at nauubos na din ang mga english words ko. Wala na akong maisasagot pa, inulit-ulit ko nga lang yung iba kanina lol. We bid our goodbye to our teacher, finally canteen here I come. Kinapkap ko ang aking bag at kinuha doon ang aking wallet and I made a fast walk palabas ng classroom. Nong nakababa na ako sa hagdan I took out my phone and send a message kay Xander na mag re-recess na ako. Tinago ko naman iyon kaagad nong nakita kong malapit na ako sa canteen.
Shit ang haba ng pila. I said, gutom na gutom na yung mga intestines ko eh. Hindi na ako nakapagpigil at nakisiksik at pinilit kong makapasok sa loob ng canteen. Naglibot ang aking mga mata sa mga estudyanteng nakapila, baka kasi may kakilala ako at papaunahun ako hehe.
Ate Selene? Bibili ka po ba? Kayo na po ang mauna. I smile widely sa narinig ko sa batang ito. Nasa Grade 7 or 8 palang ata siya. I grab the oppurtunity at pumila sa unahan niya.
BINABASA MO ANG
The Writer's Love Story
Non-FictionL O V E Isang salita, apat na letra pero kailangan ng malalim na explenasyon para maintindihan. Pero may nakakaintindi ba talaga sa salitang LOVE? Everyone has a unique love story. Minsan masaya Minsan masakit At may mga bagay na dapat tayong isakri...