SATISFACTION ✓

bir

Sona yaklaştığını hissettikçe önündeki kızın kalçalarını daha da sıkı kavradı genç oğlan. Vuruşlarını hızlandırdıkça kıza içinden biraz daha sessiz olması için lanet ediyordu çünkü dikkatini dağıtmaktan başka bir işe yaramıyordu. Bu fikrinde yalnız da değildi. Hemen yan odasındaki sarışın ev arkadaşı da kulaklıklarını kulağına ne kadar bastırırsa bastırsın, yan odadaki kızın ve hemen arkasındaki duvara çarpan yatak başlığının sesi diğer her şeye baskın geliyordu.

Filmin en hüzünlü yerinde tam ağlamak üzereydi ki, her şey o zaman başlamıştı.

"Filmimin içine sıçtınız!" diye bağırdı öfkesini bastıramayarak. Aynı anda yan odadaki arkadaşının hırıltılı inlemesi yükseldi ve daha sonra yarım saattir arzuladığı sessizlik hakim oldu eve. Artık filmine dönebilirdi. Tabi önce kafasındaki arkadaşının inlemesinin yankısını susturması gerekiyordu.

Kendini nefes nefese yatağın boş kısmına attı Park Jimin. Bedeni hala zevkle başa çıkmaya çalışırken nefeslerini düzene sokmaya çalışıyordu. Bütün o mücadele bunun içindi işte. Etrafında olan biten her şeyi unutturup tüm dünyasını zevkten ibaret kılan o on saniye için. Değiyor muydu peki? Eh, tabi ki değiyordu. Yanındaki kız gülerek başını gömülü yastıktan kaldırdığında Park Jimin neredeyse yüzünü buruşturacaktı. Kızın saçları birbirine girmiş, ruju dağılmış, göz makyajı ise artık göz makyajı değil, yüz makyajı haline gelmişti. Arkasını dönüp uyumaya çalıştığında şanslıydı ki kız bu davranışını umursayacak biri değildi. Jimin için de bundan sonrasının bir önemi yoktu zaten, ikisi de istediklerini almıştı.

Min Yoongi ertesi sabah mutfak kapısından girdiğinde neyle karşılaşacağını bilmesi ve kendini buna hazırlamasına rağmen gördüğü manzara yine kalbini tekletti. Geceyi biriyle geçirdikten sonra -akşam birini siktiği zaman diyemediği için böyle diyordu- sabah ilk iş duş alır, mutfakta üzerini bile giyinmeden kahvesini içerdi. Yoongi ise karşısındaki çocuktan hala etkilendiği için kendinden tiksinirdi. Uzun zamandır arkadaşlardı. Yoongi en yakın arkadaşına ne zamandır aşıktı bilmiyordu ancak farkına vardığında birbirlerinden uzaklaşmak için fazla yakındılar.

Peki Jimin mi? Onun birine herhangi bir duygu beslemesi için önce çükünün kopması gerekirdi. En azından Yoongi böyle düşünüyordu. Üniversiteden beri arkadaş, daha sonra da yıllardır ev arkadaşıydılar ve Yoongi Jimin'in birinden hoşlandığını bile görmemişti. Hemen yan odasında yatıyor olmasa aseksüel olduğunu bile düşünebilirdi.

Yoongi masanın başındaki boş tabureye oturup gerindi.

"Günaydın kedicik."

"Bana şöyle seslenmeyi kes dedim kaç kez."

"Kedi gibi mırıldanma o zaman," dedi Jimin kısılan gözleriyle gülümserken.

"Sikik kulakların ne duyuyor bilmiyorum ama mırıldandığım falan yok."

"Huysuz tarafımızdan kalkmışız."

"Biri önce filmimi sonra da uykumu siktiği için pek uykumu alamadım kusura bakma."

Gözlerini devirdi genç olan. Elindeki kahveyi bitirdiğini unutup kupayı ağzına götürüyordu ki tekrar masaya indirdi.

Yoongi iç geçirdi. "Yatağının yerini değiştirmemiz gerekiyor."

"Bence de."

Bunu birbirlerine belki bininci kez söyleyişleriydi ancak ikisi de artık biliyordu ki kimse bu konuda bir şey yapmayacaktı.

Büyük olan hızlıca bir şeyler atıştırdıktan sonra işe gitmek için evden çıktı. Jimin ise daha rahattı çünkü evden çalışıyordu. Aynı üniversiteden mezun olmalarına rağmen Jimin alanında isim yapmış, başarılı bir freelance mimar iken, Yoongi kasiyerlik yapıyordu. Neden mi? Çünkü içinde yaşadığı boktan dünyadaki insanlar güzel müziğe ve sanata taktir gösteremeyecek kadar aptaldılar da ondan. Konservatuvar mezunuydu Yoongi. Hoş, okumasına gerek yoktu ama annesini mutlu etmek için okumuştu işte. Piyanoda yetenekliydi ve harika söz yazıyordu fakat gel gör ki insanların müzisyenlerde tek aradığı dış görünüştü artık. Sikik bir idol olmak gibi bir hayali yoktu zaten. O sadece müzik yapmak istiyordu. Sanırım insanların güzel müziğe ihtiyacı yoktu artık. Güzel çocuklara ve iyi dansçılara ihtiyacı vardı. Ve Yoongi ikisi de değildi.