The Pouring Tears Of The Evening Sky

Chapter 27

I left early. Nagpaalam ako sa mga kasamahan ko at idinahilan na masama ang pakiramdam ko. Tomorrow is our rest day so we only have to do is to attend our classes. The next day naman ay miting de avance. We only posted our posters and gave out flyers this day.

What i heard inside the restroom made me weak. I can't think straight, I can't focus, I'm not my usual self. Sobrang naapektuhan ako that i overthinked. I connected the dots starting from foundation week.

I came home early and went to my room immediately. I didn't eat my dinner and i lost my strength on even doing the other things i should've done. I never checked my phone since i went home and cried all night to my pillow.

Funny how scared i was before and now my fear of getting hurt came true. Sobrang nakakapanikip ng dibdib. What i've read in books hurts but when those things happen to you, it's heart shattering.

I went to school very early. Nagpahatid ako sa driver para hindi ako abutan ni Andro. I can't face him because if i did baka mawala lang ako sa sarili ko..

Hindi ko na mabilang kung pang ilang buntong hininga ko na 'to ngayong araw habang nakatulala sa kawalan at habang nagtuturo ang teacher namin ngayong last subject.

"Ms. Andrada"

Napatayo ako at nawala sa pagkatulala dahil sa pagtawag ng teacher namin sa pangalan ko.

"Answer" sabi niya habang malamig na nakatingin sakin. Napansin siguro niya ang pagkatulala ko sa klase niya, paano ko sasagutin kung pati ang tanong hindi ko naman alam dahil hindi nga ako nakikinig.

"I'm sorry hindi ko po alam" sabi ko. Nahagip pa ng paningin ko ang pag-awang ng mga labi ni Ishna at Dexie pati ang paglingon ng mga gulat na gulat naming kaklase.

Hindi ko naman kasi talaga alam dahil hindi ako nakinig aminado naman ako, sobrang daming nagulo sa isipan ko pati homeworks wala akong nagawa ni isa, iba talaga epekto ng Boyfriend ko nakakasira ng kinabukasan.

"Pay attention to my class! Ayoko ng patula tulala! Class dismissed." Sabi nito at saka lumabas sa classroom.

I didn't go down to eat lunch. Nagbaon ako ng sandwich and thankfully hindi ako pinuntahan ni Andro. I got scolded by other lecturers because i failed their quizzes and didn't even managed to answer their questions. It was like i lost myself already..

Sanay na sanay silang lagi akong nangunguna sa quizzes at kahit kelan hindi ko naibagsak iyon. I study always. But this time, tables has turned..

Inayos ko ang mga gamit ko at sinukbit sa balikat ko ang bag ko. Napansin ko namang nakatayo sa gilid ko si Dexie at Dexter.

"Uy ayos ka lang?" Tanong ni Dexie habang hawak ang strap ng bag niya

Gustuhin ko mang sabihing hindi pero hindi magandang lugar ang classroom para umiyak kaya parang sipon lang na hinigop pabalik ang mga luhang nagbabadyang magbagsakan.

"Oo, uwi na 'ko" tipid kong sagot at lumabas na

Ramdam ko ang bigat ng damdamin ko habang papunta sa parking lot kung nasaan ang sundo ko, iba ngayon Zyleigh hindi ka na sasabay sakanya. Pagkadating ko sa parking lot nakita kong nakaway si Andro sakin at agad akong lumapit.

Ang sakit isipin na peke ang mga yakap, halik, ngiti at pati iyang pagkaway niya. I never believed the rumors about him pero mas malala pa pala sa mga narinig ko ang kaya niyang gawin.