The Pouring Tears Of The Evening Sky

Chapter 30

I'm still lost in words. I couldn't think straight of what i've heard. Boses palang niya ay nanginginig na sa kaba ang katawan ko what more kung nagkaharap pa talaga kami. Thank God we didn't.

Lumilipad ang isip ko habang tinatahak ang daan papunta sa condo na bigay ni Mommy. Walang tumatao sa Mansyon ngayon dahil nasa ospital si Mommy na nag-aalaga kay Daddy at sina Kuya naman ay dun daw sa bahay ng asawa niya tumuloy muna.

Iniisip ko pa din ang muntikan na pagkikita namin kanina. Almost 9 years ko siyang hindi nakita at ang huling pagkikita namin ay noong graduation niya noong Senior high pa kami.

Alam kong sinabi kong naka-move on na ako pero hindi ko alam kung bakit may kakaiba akong naramdaman sa pagkarinig ko ng boses niya.

Naputol ang malalim na pag-iisip ko nang tumigil ang sasakyan sa parking lot ng tower condo. Dala dala ni Kuya ang luggages ko papuntang elevator. Nang makarating kami sa 5th floor ay naglakad lang kami ng kaunti papunta sa tapat ng unit ko. Binuksan ni Kuya ang unit at ibinigay sakin ang susi.

"Kapag may kailangan ho kayo Ma'am tawagan niyo nalang po ako..." aniya.

"Sige kuya. Salamat," ngitian ko naman siya at pumasok na.

I looked around the unit. May dalawang kwarto ito, sala na may katamtamang laki lang, may black na long sofa sa tapat ng tv. Ang kusina ay may mga cabinets na salamin ang pinto kaya nakikita ang stocks na laman. Bukod sa dinner table ay may marbled na breakfast table din.

Hinila ko papunta sa isang kwarto ang ang mga bagahe ko at kumuha ng pamalit. Nagpahinga muna ako ng ilang minuto bago magpunta sa banyo para mag half bath. Pagkalabas ko ay binuksan ko ang aircon at sumalampak na sa kama.

Natawagan ko na si mommy na nandito na ako sa condo. Naalala ko naman bigla na nagbilin si Stella na tawagan ko siya kapag nakarating na ako sa Pinas. Hinanap ko ang number niya at tinawagan ito.

"Hello? Zei?" Bungad ni Stella.

"Nandito na ako sa condo..." i yawned a bit because i'm sleepy and tired of the trip, may jetlag.

"Napagod ka?"

"Yeah," sagot ko.

"Sige magpahinga ka na. Bye, Zei..."

"Bye, Stella. I'll call you again..." i hung up.

Itinabi ko sa bedside table ang phone ko at hinayaan ang sarili na hilahin ng matinding antok at pagod. I didn't travel for quite a long time so im not really used to jetlags.

After that long sleep i woke up around 8pm. Nag-unat ako ng braso at napakurapkurap. Ramdam ko pa ang konting pagod pero nangangalay na din ang batok ko sa pagkakahiga kaya naman napagdesisyunan ko na mag-shower at magpunta sa ospital.

I grabbed my luggage from my closet and put it on the bed. I opened my luggage and picked got a dark blue cuffed pants, white lacoste polo shirt and a jacket too because it's cold outside and maybe pati sa hospital. After preparing my clothes, i showered.

It took me for almost an hour to prepare and now i'm waiting for the uber i booked infront of the tower condo. A couple moments later, a red vios arrived and i went inside.

I messaged Mom na papunta na ako at tinanong ko na din ang room number ni daddy at floor. All i know is that he was too stressed that it made him really sick. Hindi sinasabi ni Mommy ang sakit pero what she just told me that Daddy is very sick. I hope hindi gaanong malala at fatigue lang sana.