Çocuk bakıcısı

18. bölüm

Gözlerimi açtığımda uyanık olduğunu görüp gülümsedim.

HR: Günaydın..

BH: Gü-günaydın..

Elimi yanağına çıkarıp okşadım.

HR: Ne zamandır uyanıksın?

BH: Ç-çok de-değil.. Ha Ru b-biz ne-neydik? U-unuttum..

HR: Sevgili?

BH: E-evet..

HR: Dediğim gibi kimseye söyleme. Sadece, biz bilelim.. tamam mı?

BH: T-tamam..

HR: Kahvaltıya gidelim..

Elimi yüzünden çekip kalktım kıyafetlerimi alıp banyoya girdim. Rutin işlerimi halledip üstümü değiştirdim. Ben çıktıktan sonra Baek Hyun girdi. Yatağı topladığımda dışarı çıktı. Elini tutup mutfağa inecekken beni durdurdu. Şaşkınca yüzüne baktım.

HR: Bir şey mi oldu?

BH: Ş-şey.. bi-biz se-sevgiliyiz ya.. se-senin iç-için n-ne ya-yapmam ger-gerekiyor? B-bu ko-konuda bil-bilgim y-yok...

Gülümsedim. Bunu düşünmesi çok hoş değil mi? Ama niye bunu dert ediyordu ki?

HR: Yapacağın tek şey beni sevmeye devam etmek. Başka bir şeye gerek yok. Eskisi gibi olacağız. Tamam mı?

BH: Ta-tamam..

Tuttuğum elini kaldırıp öptüm ve odadan çıkıp mutfağa gittik. Sofra hazır olmuştu. İnsanın yetenekli bir arkadaşı olması mükemmel değil mi?

HR: Günaydın..

DE: Günaydın ikinize de..

Kahvaltıya başlamıştık.

DE: Garipsiniz?

HR: Ha?

DE: Sırıtarak yemeğe geldiniz ve hala da öylesiniz..

Bir birimize döndüğümüzde ikimiz de gerçekten gülüyorduk.

DE: Bir şey mi oldu?

Aynı anda gözlerimizi yemeğe çevirdik.

DE: Yaa hala gülüyorsunuuz? Yoksa..

Korkarak ona baktım.

DE: Yoksa, yüzümde bir şey mi var? Ona mı gülüyorsunuz?

Gözlerimi devirdim.

HR: Hayır. Baek Hyun'la bir şey konuştuk. Ona gülüyoruz.

DE: Ne konuştunuz?

HR: Sanane Da Eun? Sorguda mıyım?

DE: Tamam be.. merak ettim işte.
Ne zaman baksam, somurtuyorsun. Birden güldüğünü görünce de şaşırdım.

HR: Aldın işte cevabını. Uzatma.