Çocuk bakıcısı

21. bölüm

Gözlerimi açtığımda hala aynı pozisyondaydık. Kolları bana sarılıyken, bir elim belinde, diğer elim saçlarındaydı. Böyle çok tatlıydı. Annesine sığınmış küçük çocuklar gibiydi.

Saçları arasındaki parmaklarımı hareket ettirdiğimde başını kaldırıp bana baktı.

BH: So-sonunda uy-uyandın...

HR: Seslenseydin..?

Başını iki yana salladı.

BH: Ra-rahatsız et-etmek ist-istemedim...

Uzanıp burnunu öptüm.

HR: İstediğin bir şey var mı?

BH: B-bahçeye çı-çıkalım...

Başımı salladığımda gülümseyip yanımdan kalktı.

Banyoya girip yüzümüzü yıkadık ve odanın kilidini açıp dışarı çıktık.

HR: Yanımdan ayrılma..

Elini sıkıca tuttum ve kaldırıp öptüm.

HR: Gidelim..

Bahçeye çıkıp havuzun yanına oturduk.

BH: Ba-bahçemiz gü-güzel, d-değil mi?

Etrafıma bakınıp tekrar ona döndüm.

HR: Güzel..

BH: Git-gittiğimiz Pa-parka be-benziyor. Aaah.. pa-parka gi-gidelim mi?

HR: Şimdi çok geç. Akşam oluyor. Ama annenden izin alıp yarın gideriz. Olur mu?

BH: Ol-olur, Ha Ru..

Daha da yakınıma oturup kollarını belime sardı ve başını omzuma yasladı.

BH: Bu de-defa bir-birlikte oy-oynayalım... T-tamam mı?

Başımı ona taraf çevirip saçlarını öptüm ve yüzümü saçlarına yasladım.

HR: Tamam..

Bir süre sessizce bahçede aynı pozisyonda oturduk. Araba sesi duyduğumuzda kapı tarafa döndük.

BH: A-annem ge-geldi..

Ayağa kalkıp elimi tuttu ve beni de kaldırdı. Birlikte kapı tarafa gittiğimizde annesini gördük. Elimi bıraktı ve koşarak annesine sarıldı. Annesinin yüzünden mutlu olduğu çok belliydi.

Byn.B: Nasılsın oğlum? Annen seni çok özledi...

BH: Be-ben de s-seni öz-özledim, a-anne..

Ayrıldıklarında bayan Byun bana döndü.

Byn.B: Ha Ru...

Yaklaşıp bana da sarıldı.

Byn.B: İyi misiniz kızım? Ben gittiğimde ikiniz de uyuyordunuz diye uyandırmadım...

HR: İyiyiz, efendim..
Baek Hyun'la zaman geçirmek çok eğlenceli.. oğlunuzda öyle bir enerji var ki, mutlu olmamak elde değil..

Annesi kahkaha atıp elini omzuma koymuştu.

Byn.B: Bunu ilk kez duyuyorum, Ha Ru. Daha önceden de sana yeteri kadar teşekkür etmemiştim. Bir anne olarak sana gerçekten çok minnettarım. Oğlum senin sayende ilk kez kekelemeden konuşmuştu ve ilk kelimeleri "anne, seni seviyorum"du. Bir anne olarak onunla çok ilgilenemiyorum ama beni sevdiğini bu şekilde duyduğumda çok duygulandım..

HR: Efendim, ben zaten size yardım etmek için, Baek Hyun'la ilgilenmek için işe alındım. Teşekkür etmenize gerçekten, gerek yok..

Byn.B: Tamam, Ha Ru. Müsadenizle ben eve gideyim.

BH: A-anne? Se-senden b-bir ş-şey ist-isteyebilir m-miyim?

Byn.B: Tabi oğlum?

BH: Ha Ru be-benim od-odamda k-kalabilir mi?

Annesi mahçup bir şekilde bana bakıp Baek Hyun'a döndü.

Byn.B: Ama Ha Ru'yu rahatsız edemeyiz, oğlum.

BH: Lü-lütfen an-anne, l-lütfen...

Annesi cevap beklercesine bana baktığında hafifçe gülümseyip başımı salladım.

Byn.B: Tamam, oğlum. Kalabilir..

Sırıtıp bana baktı ve tekrar annesine döndü.

BH: B-bir ş-şey da-daha.. b-bu se-sefer ge-gerçekten s-son. Ya-yarın, Ha Ru'y-yla p-parka gid-gidebilir m-miyiz?

Byn.B: Baek Hyun, bu gün ne kadar çok şey istedin öyle... Tamam, gidebilirsiniz.. geç dönmeyin. Şimdi izin verirseniz, gidiyorum?

BH: Ta-tamam, an-anne..

Annesi gittiğinde ellerini bir birine çırptı ve yanıma geldi.

BH: Ha Ru du-duydun mu? A-annem iz-izin v-verdi...

HR: Duydum, Baek Hyun..

Dişlerini göstererek gülümsedi ve bana sarılıp gözlerini kapattı.

BH: Ha Ru, s-sen bü-büyük ve yum-yumuşak a-ayı oy-oyuncağı gib-gibisin..

HR: Ayı? Sağol yaa.. ne de güzel iltifat ettin?

Başını çekip gözlerime baktı.

BH: İl-iltifat n-ne de-demek?

HR: İltifat? Yani güzel söz söylemek..

BH: O za-zaman s-sana h-hep de-derim..?

HR: Hayır, kalsın. Ha Ru demen yeterli..

Başını salladı ve tekrar eski pozisyonunu aldı.  Yüzünü iyice boynuma gömdü. Böyle yaptığında kedilere benziyordu.

BH: S-seni sev-seviyorum, Ha Ru..