Çocuk bakıcısı

28. bölüm

Gözümü açtığımda karşılaştığım bedenle gülümsedim. Başını göğsüme yaslamış, düzenli nefes alıp veriyordu. Elimi saçlarına çıkarıp okşadım.

Bir süre sonra kıpırdanmaya başladı. Uyandığında bana bakıp gülümsedi.

HR: Günaydın Baekie..

BH: Gü-günaydın, Ha Ru...

Gözlerini kapattı.

HR: Seni seviyorum..

Sırıttığında gülümsemem arttı.

HR: Kahvaltıya inelim mi?

Gülümsemesi yavaş yavaş solmuş, gözlerini açmıştı.

BH: İst-istemiyorum... Lü-lütfen...

Çaresizce bana baktığında başımı salladım.

HR: Tamam, burada yeriz...

Tekrar gülümsedi.

HR: Dün neden annene yalan söyledin? Aptal kelimesini benden duymuştun...

Kalkıp oturduğunda ben de oturdum. İki elimi de tutup gözlerimin içine baktı.

BH: B-ben ya-yalan söy-söylemedim, Ha Ru.. s-senden du-duymuştum a-ama s-sen, ba-bana hi-hiçbir zam-zaman kö-kötü s-söz öğret-tmedin. Be-beni h-hep ko-koruyup m-mutlu et-ettin. O ad-adamsa, h-hep ba-bana anl-anlamını bil-bilmediğim kö-kötü sö-sözler ku-kullanarak vur-vuruyordu. E-eğer kon-konuşmas-saydım, su-suçsuz y-yere se-seni kay-kaybedebil-lirdim, Ha Ru... O-orada su-susmanı ist-istemiyordum... S-seni kay-kaybetnek ist-istemiyorum...

Baş parmaklarımla ellerinin üstünü okşadım.

HR: Beni korudun yani..?

Gözleri büyüdü.

BH: Se-seni koru-korudum mu?

Başımı salladığım gibi üst dişleri gözüktü.

BH: Bu ç-çok gü-güzel...

Kapı tıklandığında ikimiz de o yöne döndük.

HR: Ben bakarım.

Kalkıp kapıyı açtığımızda annesi tam karşımdaydı.

Byn.B: Girebilir miyim?

HR: Tabi..

Kapının önünden çekildiğimde içeri girdi ve Baek Hyun'un yatağına oturup elini tuttu.

Byn.B: Oğlum...

Baek Hyun başını eğmiş, ona bakmıyordu. Elini elinden çekti ve giyecekleri kıyafetleri alıp banyoya girdi.

Byn.B: Çok kırılmış olmalı..

HR: Ben onunla konuşurum, efendim. Şey.. bugün de bisiklet sürmeye gidebilir miyiz?

Gülümsedi.

Byn.B: Artık benden izin almana gerek yok, Ha Ru. Oğlum sana güveniyorsa, ben de sana güvenmeliyim. Al...