Nicole White i Betty Cooper są najlepszymi przyjaciółkami od piaskownicy. Ich przyjaźń wiele przeszła, ale mimo wszystko, stworzona przez nie relacja, nie zmieniła się. Dalej się tak samo lubią i traktują. Mogą na siebie liczyć i się wpierają. Wszys...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Betty Cooper
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Veronica Lodge
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Jughead Jones
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Archie Andrews
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Cheryl Blossom
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
i inni...
***
Prolog:
Było lato. Ja wraz z moją najlepszą przyjaciółką Betty Cooper, byłyśmy jak zwykle na placu zabaw z naszymi mamami, które siedziały na ławce i jak zwykle plotkowały. Grzebałyśmy łopatkami w piasku, chcąc zbudować zamek, jednak średnio nam, to wychodziło.
Naszą zabawę, przerwał starszy brat Betty- Charles.
-Hej dziewczyny, pomóc wam?
-Nie, nie, nie- odmówiła Betty.
-Lepiej przynieś nam lody- dodałam.
Traktowałam Charlesa jako swojego własnego brata, odkąd pamiętam. Ja i Betty jesteśmy sąsiadkami. Poznałyśmy się w przedszkolu kiedy, to pokłóciłyśmy się o lalkę. Doszło nawet do "bójki", co mogłoby się źle skończyć, na szczęście przedszkolanki w porę zareagowały i zaprowadziły nas do różnych kątów sali.
-Och, panie wygodnickie- udawał obrażonego.- Już idę.
-Ej, Betty?- zagadnęłam, gdy chłopak odszedł.
-Co?- blondynka z precyzją chirurga, dekorowała nasze dzieło.
-Jak myślisz, ile przetrwa nasza przyjaźń?- jako siedmiolatka, zadawałam naprawdę idiotyczne pytania.
-Do końca życia- wstała, podeszła do mnie i mnie przytuliła. Podchodząc do mnie nie zauważyła, że zniszczyła naszą budowlę.
-Betty!- krzyknęłam.
-Nicole, uspokój się. Zaraz odbudujemy- zapewniłam mnie, po czym od razu wzięłyśmy się do pracy.
Gdy już zaczęło się ściemniać, rodzice kazali nam się zbierać i poszliśmy do domu. Idąc w kierunku naszych miejsc zamieszkania, ja z Betty zauważyłyśmy paczkę, składającą się z trzech osób: rudowłosego chłopaka, szatynkę oraz chłopaka w ciemnych włosach, na których była szara czapka, do złudzenia przypominającą koronę. Chciałyśmy do nich kilka razy zagadać, ale nam się to nie udawało, bo się wstydziłyśmy.
Ach, typowe dzieci...
***
Teraz mam szesnaście lat. Dalej mieszkam w tym samym miejscu i ogólnie w moim życiu nic się nie zmieniło, oprócz tego że rozpoczęłam naukę w Riverdale High School. Ja i Betty dalej trzymamy się razem. Tak, nasza przyjaźń przetrwała, całe przedszkole, całą podstawówkę, pierwszą liceum, a teraz kolej na drugą liceum. Kto wie, może nawet będziemy się razem trzymać na studiach?
Nie wiem w każdym razie wiem jedno. Czas już wstawać, bo się spóźnię na rozpoczęcie roku.
***
Hej!
Stwierdziłam, że zacznę pisać ff Riverdale, ponieważ wiele osób na wattpadzie tworzy takie książki i również postanowiłam spróbować :).
Rozdziały nie będą długie, postaram się je dodawać regularnie.
