Seni Bulucam / texting - Tamamlandı-

14🌟

" ya kızım git arasla konuş yardım etsin sana" "Açelya salaklaşma öyle olmaz o zaman ben bulmuş olmam" " yardımda mı alman yasak" " e yani yardım alırsa kendi bulmuş olmuyor ki" onlar öyle kavga ederken telefonumu aldım elime Bilinmeyen mesaj atmamıştı o günün üzerinden neredeyse 1 hafta geçmişti. Ne o mesaj atmıştı nede ben. Sanırım ikimizden biri inadımızı kırmamız lazımdı ama o ben olmicam. Beni seven oysa o atsın mesaj ben niye atıyorum, hem kalbi kırılan bendim ben neden atıyorum ki mesaj.

" Dila iyimisin?" kızlar baktım

"iyiyim gayet iyiyim hatta" "hııı biz pek durumunu iyi görmüyoruz. Bu Bilinmeyen senin beynini iyice yaktı"

"beynim felan yanmadı ben gayet iyiyim" birden telefonuma mesaj geldi heyecanla telefona bakmamla yüzümün düşmesi bir oldu.

" ya benim kredi kartım bile yok napiyim lan ben sizin faizi az kredinizi he napiyim." sinirle telefona bakarak bağırdım.

" öhöm öhöm şeyy diloşum bence sen o telefonu sakince bana ver" Açi yavaşça elimdeki telefonu alıp sesini kıstı ve odada benden en uzak noktaya koydu. Busede yavaşça beni yatağa yatırdı " biraz telefondan uzak kalman lazım. 1 haftadır gözün sürekli telefonda o mesaj atarsa diye. Zaten o salağı bir bulalım bir güzel dövücem"

Buseye gülümsedim " bende dövücem onu beraber döveriz dimi"

Saçımı okşadı " evet kankacım beraber döveriz, hadi biraz uyu."

Kafamı tamam anlamında salladım kenarda duran Battaniyem üstüme serdi bende iyice yerime yerleşip gözlerimi kapadım ve o an fark ettim gerçekten çok yorulmuştum.

Gözlerimi açtığımda hava aydınlanmak üzereydi saat kaç ki. Kalkıp telefonumu eline aldım ohaa uyuduğumda saat 5 ti şimdi saat gece 4. Biraz fazla mı abartmışım, kesinlikle öyle yapmışım. Kış uykusuna yatmış ayı gibi uyumuşum mübarek.

Bilinmeyen mesaj atmış. Ta saat 9 da. Hemen mesajı açtım.

Bilinmeyen = cama çıksana (21;13)

Bilinmeyen = dilaaaa (21;22)

Bilinmeyen = güzelim lütfen yapma şöyle hadi çık cama bir yüzünü göriyim (21;48)

Bilinmeyen = sen çıkana kadar bekliycem gerekirse sabaha kadar burda kalıcam (22;08)

Ayyy inşallah tüm gece orda beklememiştir. Hemen ışığı açıp cama çıktım. Dışarı baktığımda tam canımın karşısındaki direğin altında kapşonunu kapatmış iki büklüm duran biri vardı. Ahh Bilinmeyen ah ne işin var bu soğukta dışarıda senin be.

Hemen camı kapatıp yanıma kalın bir hırka alıp sessizce odamdan çıktım. İnşallah yakalanmam. Sessizce ayakkabılarımı giyip kapının kilidini açtım. Anahtarı alıp evden çıktım. Ohh kimseyi uyandırmadım şükür. Hızlıca merdivenlerden inip binadan çıktım. Hala lambanın altındaydı. Koşarak yanına gittim ve onu dürttüm ama hareket etmiyordu. Kapşonlumun açsam mı? Yani sonuçta açsam fark etmez ama böyle yapmam ne kadar doğru olur ki amaaaan nolcak sanki hem oda burda uyumasaymış aşk için her yol mübahtır yavaşça kapşonlusunu açtım.

Gözlerim kocaman oldu. Çağın bilinmeyen çağınmı, evet baya o yani bakiyim iyice yüzüne baktım evet o işte vallahi o sakin olmalıyım sakin olmalıyım . Hafif kımıldayınca kapşonlu şunu hemen kapattım.

Sevinçten çığlık atabilirim şuan ama hayır şuan olmaz. Onu dürttüm birden yerinden sıçradı " sakin ol Bilinmeyen benim" eli hemen kapşonlusuna gitti. Kapalı olduğunu fark edince derin bir nefes verdi.

" salakmısın oğlum sen burda mı yattın" düzeldi fısıldayarak " demiştim" " ben uyuyordum fark etmemişim mesaj attığını" elimdeki kazağı ona uzattım " al üşümüşsündür"