Mystique

Veinte

Mystique 20

The two were really hungry and directly munching the food infront of them.

"Hmmm... Ang sarap!" Amara said as she continue eating.

Scilla on the otherhand is eating quietly.

Napailing na lang ako sa isip ko at kumain na. The food is really delicious. Tasty and yummy. Hindi ko alam kung ano ang tawag dito. A food from their world. Hmmmm...

I heard Amara burping. It was so loud that it cause some of the customers looking at our way.

"Gosh, Amara." Pagsasaway nito. Tila walang pakialam at nangaasar pa. Dahil umulit ito pero umaacting lang. Boses na ginagaya kung paano siya kanina dumughay.

Napasapo na lang ng noo si Scilla dahil mas tumingin dito sa amin ang mga tao. May mga napailing at sumisita sa amin. Si Scilla na ang humingi ng pasensya at tawad sa mga ito dahil hindi na ito pinansin pa ni Amara.

"Scandalosa!" Impit na sigaw ni Scilla rito. Binalewala ni Amara ang sinabi ni Scilla.

Bumaling ang tingin nito sa mesa na kung saan nakalapag ang plato ng kaniyang kinain. Kalahati lang ang naubos niya. Napahawak pa ito sa tiyan at tumingin sa mga pagkain.

"Huhuhuhu..... Sobrang sarap talaga. Pero hindi ko na kayang maubos." Nakahalumbaba pang sabi nito.

"Umayos ka nga." Saway nito.

Bumaling naman ang tingin nito sa akin. "Buti ka pa, naubos mo yung sa iyo. Nakaya mong ubusin. Ang dami kaya nun." Pailing-iling pa nitong sabi.

Tumayo naman si Scilla sa kaniyang upuan kaya napatingin kami sa kaniya. "Tara na nga." Sumunod na rin kami sa kaniya patungo sa dorm.

Madami pa rin ang mga dumadayo. The clock is near to strike at 12 noon. Kaya naman halos mapuno na ang mga kainan. Nakikita ito dahil sa isang sulok ay halos kainan. Kung baga may boundary para sa kainan lamang, para sa kasiyahan at pamilihan.

Narating namin ang door. "So, we will return the keys to the headmistress?" Ani naman ni Scilla habang binubuksan ang pinto.

" Probably." I answered.

Pagod na pagod ang mukha ni Amara na umupo sa sofa. " I did enjoy. It was really fun to spend the day with you, girls."

Lumapit naman rito si Scilla bago sumagot.  " A memory worth to remember."

A small smile plastered on my face. " Yes it is."

Lumaki naman ang mata ng dalawa habang nakatingin sa akin. Natigilan sila at tinuro ako.

" Are you seeing what am I seeing?" Bumaling ang paningin nito kay Scilla. Tumango naman ang huli bago sumagot.

"Yes, I do."

"So, I am not imagining things. Huh?" Lumapit ito sa akin dahilan para mawala ang maliit na ngiting pinaskil sa labi.

"You smiled!" She exclaimed happily.

Kumunot naman ang noo ko sa sinabi nito.

" Yes, I did." I look at her. " What's wrong woth that?" Maybe, they found my smile unpleasant? Ugly?