Korkuyordum,hem de çok...

237 13 2
                                    

Multimedia Eylül başından geçenleri anlatırken.

"Bir deli olamayacak kadar güzelsin."dedikten sonra durdum.Ona baktım.Gözlerinin tam içine.Kıskanılası gözlerine."Bu kadar şaşıracağını bilmiyordum."dedi.Elini bırakıp hızla masaya gittim.

"Afedersiniz,ben kendimi iyi hissetmiyorum mü-"derken eniştem "Su,iyi misin?"dedi."İyiyim ama biraz midem bulanıyor,eve gidip ilaç felan alırsam kendime gelirim."dedim ve hızlıca arabaya gittim.Ateş'in bana yakın olmasını istemiyordum.Bir daha kimseye güvenmeyecektim.ASLA!Güvendiğim en yakın 4 insan beni bırakmışken,Ateş'in tek günlük eğlencesi olmadığımı nerden bilebilirdim?Hasan Abi "Su,inecek misin kızım?"dedi.O anda fark ettim evin önünde olduğumuzu.Hızlıca indim ve eve gittim.Eve girer girmez yukarı çıktım.Elif'in sorularını çekemezdim.Odama girdim ve kapıyı kilitledim.Ve kendimi dinlenmek için yatağıma attım çünkü cidden başım ağrıyordu.

Sabah uyandığım da başımın ağrısı hafiflemişti.Ama hala zonkluyordu.Kalkıp aşağı indim ve mutfaktan ağrı kesici aldım.Saatin 6.00 olduğunu gördüm.Ne ara bu kadar erken kalkabildim ben?

"Abla!"diye biri seslenince az kalsın çığlığı basıyordum.Arkamı dönünce bir adet saç baş dağınık Bora gördüm.

"Sen nasıl erken kalktın?"dedi.

"Kalktım işte,geri de uyuyamadım."

"İyi oldun mu?"

"Evet."dedim.Sandalyelerden birine oturdum.Bora da karşıma oturdu.

"Onları özlüyor musun?"dedi.Gerçek anne ve babamdan bahsediyordu.Çünkü Bora asla üvey anne ve babam hakkında konuşmazdı.

"Evet,hem de çok."dedim."Ben de."dedi ve ekledi "Ölüm hiç adil değil.Niye onlar öldü de biz değil?Niye?"dedi.Bora erkek olsa da fazla duygusaldı.Gözleri dolmuştu."Bora,hepimiz öleceğiz ama daha vaktimiz var."dedim."Garantisi var mı?"dedi.İşte bu soruyu tahmin etmiyordum.Ben cevap ararken içeri Akın geldi."Toplantı var ?"dedi.Bora hızla kalktı ve odadan çıktı.Akın ne var?gibisinden göz kırpınca "Anlamıyorum,son zamanlarda hep böyle."dedi bıkkınca."Sana anlatmadı mı?'dedi.Neyi?Nolor?"Neyi?"dedim."Bora abayı çok pis yakmış.Helen diye bir kızmış.Ama çok-"derken Elif odaya daldı."Kim çokmuş?"dedi.Bu haline gülmemek elde değildi.Saç baş dağınıktı ve pijamasıyla...Akın durumu hemen ört-pas etti."Hiç havalar ısınacakmış ya.."derken Elif ağzına geçirdi.Ama ben burda unutuldum amk."Akın!"

"Efendim bebeğim?"dedi.OJA!Bi sn. bunlar çıkıyorlarmış!

"Durun durun amq.Bebeğim felan?Hayırdır?"dedim.

"Su.İki dakika dışarı çıksana!"."Ya bana-"derken Elif "Sie Go."dedi ve ben öyle facebookta kendi kendini kapaklayan ve sonra farkedip intiyar eden çucuk gibi hissettim.Mutfaktan çıktım ve odama gidip uyumayı denedim.

"Yine mi gideceksin Su,saçmalama!"diyen bir abiyle başediyordum.

"Abi bak Eylül'ü görcem yeminlen."diye ayağına kapanıyordum.Abim tavana baktı ve şu wattpaddeki sabır dilenme haraketi yaptı.Sonra "Hayır."dedi ve gitti.Oflayarak yatağıma oturdum ve telefonumla oynamaya başladım.1-2 dakika sonra yabancı bir numara beni aradı.

"Alo?"

"Su?"

"Kimsiniz?"

"Şey,ben Ateş.Eylül seni görmek istiyormuş.Gelmeni rica etti."deyince ben kendi başıma halay çektim.

"Tabii,geliyorum."dedim ve kapadım.

204 numaralı odaya gelince durdum ve derin bir nefes alıp saçımı düzelttim.Mal mısan?  Tabiki de Eylül yüzünden. -miniminnacık Ateş -.Kapıyı çalıp içeri girdim.Ateş ve Eylül yatağa oturmuş sanki beni bekliyorlardı.

"Selam Eylül ve Ateş."

"Merhaba Su."dedi Ateş.Eylül'ün yanına oturdum ve konuşmaya başladık.Eylül ikide bir kıyafeti ile kollarını siper ediyordu.

"Üşüdün mü?"

"Hayır Su."dedi.Ateş anlamış olacak ki

"Camı kapatayım-"derken Eylül "Hayır abi,iyiyim."dedi ve eliyle saçlarını arkaya attı.O esnada bluzu hafif yukarı çekildi ve bileğinde ki yanıkları gôrdüm.

"Eylül!'diye bağırdım.Ateş koluna baktığımı görünce Eylül'ün kollarını çemredi ve yanık,jilet izlerini gördük.Eylül ağlamaya başlamış,ben gördüklerimin etkisindeyken Ateş sinirden ve şaşkınlıktan titriyordu.

"Kim!"diye gürledi Ateş.Eylül daha da ağlamaya başladı.

"Eylül cevap ver!"diye bir daha bağırdı.

"Ateş,dur!"dedim cılızca.Eylül'ü yanıma çekip sarıldım.Bir süre sonra hıçkırmaya başladı.Ateş odada bi sağa bi sola gitmeyi bırakıp yanımıza geldi."Kim yaptı Eylül?"dedi.Masumcaydı sesi.

"Söyleyemem."dedi Eylül.Ateş tam bağıracakken gözlerime baktı ve sustu.Yarım saat böyle durduk.En sonunda Eylül doğruldu."Abi,biraz dışarı çıkar mısın?Su ile konuşmak istiyorum."Ateş sinirli sinirli çıktı.Eylül derin bir nefes aldı."Bunları abime asla söylememeni istiyorum Su.Lütfen.Sadece sana güveniyorum."dedi ve anlatmaya başladı.


13 ya da 14 yaşındaydım.Evde Mert Abim ile oturmuş film izliyorduk.Sadece evde ikimizdik.Ateş ve babam iş için şirkette,annem ise bir işim var deyip gitmişti.İstediğim filmi açmış,izliyorduk.Komedi filmiydi.Ben ve Mert durmadan gülüyordukSinema salonumuzda ki L koltuktaydık.Köşeye oturmuştum.Filmi izlerken farkına varmadım ama ortalarına doğru fark ettim.Abim iyice bana yaklaşmıştı.Bir süre sonra saçımla oynamaya başladı.Ona dönüp baktığımda beni izlediğini gördüm.
"Çok güzelsin..."dedi.Abimi sadece 'ABİ' olarak bilirdim.Ta ki o güne kadar.
"Annem kadar mı?"dedim.
"Daha güzel."dedi.Sonra daha da yaklaştı ve 'daha güzel' diye mırıldanıyordu.
"Abi?"dedim.Korkuyordum.Hem de çok.
"Şşh.Eylül,susacaksın yoksa hiç tahmin edemeyeceğin şeyler olur..."gibi tehditler savuruyordu.Sustum.Bana iyice sokuldu ve boynumu öpmeye başladı.Sonunda kalktı kurtuldun derken kapıyı kilitledi ve beni ayağa kaldırdı.Üstümde ki boleroyu ve askılı elbiseyi çıkardı.Utanıyordum.Çok fazla...Sonra kendi üstünü çıkardı.Deli gibi ağlıyordum.Abim bu halimden zevk alıyordu.Arkama geçti ve belimden sıkıca sarıldı.Kulağıma fısıldadı."Ne hissediyorsun?"dedi.Cevap veremedim.Soğuk parmaklarıyla sütyenimin kopçasını çıkardı.Önüme tekrar geçti ve ...Utanıyordum.İnsan abisinin karşısında böyle olsa ne hissederdi?Devamı belli işte.Her seferinde nasıl hissediyorsun diye sordu.Ve bunu yapmayı 15 yaşıma kadar zorla yaptırdı.

Eylül,hala deli gibi ağlıyordu.Çok ağırdı.Abin dediğin insanın yapması..

Ateş içeri dalınca Eylül biraz duruldu.

"Su,bence artık git."dedi.Başımı salladım.Eylül itiraz etmedi.Eylül'ü öpüp odadan çıktın ve eve doğru yürümeye başladım.


Olaylar biraz anlaşıldı gibi.+600 okuyucu için sağolun.Hepinizi çok seviyor ve dün diyemediğim musmutlu yıllar! diyorum ^-

Yeniden °düzenleniyor°Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin